موضوع: وضع دولت
تاریخ سند: 12 تیر 1345
موضوع: وضع دولت
متن سند:
به: بخش 322 از: 300 الف شماره: 371 ـ 300/الف اسداله رشیدیان روز پنجشنبه گذشته ضمن صحبت خصوصی از شخص هویدا نخست وزیر کاملاً تجلیل می کرد و می گفت با اینکه هویدا عضو کابینه منصور بود که آمریکاییها او را به ایران تحمیل کرده بودند ولی خود هویدا علاقه ای به تبعیت از سیاست یک جانبه آمریکاییها ندارد و می توان او را در ردیف دولت هایی نظیر ساعد1 دانست که تعصب خاصی نسبت به سیاست خاصی ندارد و همین امر موجب شده که دُول بزرگ خارجی نسبت به شخص او بی تفاوت هستند و مخالفتی با او نمی کنند و در سیاست داخلی هم توانسته است نظر همه دستجات را به خود جلب کند.رشیدیان می گفت دوستان سیاسی ما از هویدا پشتیبانی می کنند برای اینکه منافع مادی ما در دولت هویدا بیش از هر دولت دیگری تأمین شده و از نظر سیاسی هم دوستان ما در مصونیت بیشتری فعلاً قرار دارند (مقصود رشیدیان از دوستان ما طرفداران سیاست انگلستان می باشد) بررسی و بهره برداری گردید در پرونده 208ر ـ ش بایگانی شود.
رئیس بخش 322 کامیار
توضیحات سند:
1ـ محمد ساعد مراغه ای فرزند احمد در سال 1260 ه ش در دهات اطراف مراغه متولد شد.تحصیلات مقدماتی و عالی خود را در مدارس و دانشگاههای تفلیس و لنینگراد و سوئیس به پایان رسانیده و فارغ التحصیل در رشته های حقوق و علوم سیاسی بود.
در سن 21 سالگی با سمت منشی گری از کنسولگری ایران در بادکوبه به خدمت در وزارت امور خارجه وارد و در مشاغلی چون : ویس کنسول و کنسول دولت ایران در شهرهای تفلیس و بادکوبه، فرماندار رضائیه.
کاردار وزیر مختار ایران در آنکارا ـ مسکو و رُم، سفیرکبیر ایران در شوروی مشغول شد.
پس از شهریور 1320 در کابینه اول سهیلی وزیر امورخارجه و در سال 1323 نخست وزیر و سپس در سال 1324 برای مدتی در حدود یکسال از کار کناره گیری کرده و در دوره پانزدهم نماینده مجلس شورای ملی از ارومیه شد.
وی در سال 1327 مجددا نخست وزیر و بعد از آن به مقام سناتوری و سفیر ایران در واتیکان منصوب گردید.
در زمان نخست وزیری در سال 1323 مواجه با ماجرای آمدن کافتارادزه به تهران و تقاضای نفت و تحریکات شدید حزب توده شده و پس از رد تقاضای روسها و جلب موافقت و تایید مجلس شورای ملی با این امر از کار کناره گرفت.
همچنین در زمان نخست وزیری وی در سال 1327 با بحران 15 بهمن و حادثه سوءقصد به جان شاه روبرو گردید و با اهتمام وی و دکتر اقبال (وزیر کشور) حزب توده منحل گردید و مجلس مؤسسان نیز در دوران حکومت او تشکیل شد.
وی معروف به طرفداری از سیاست کشورهای غربی بود.
ساعد فردی لجوج و یک دنده و از لحاظ سیاسی محافظه کار بود.
او به زبانهای فرانسه ـ روسی ـ آلمانی ـ ترکی و اسپانیولی آشنایی داشت.
در سال 1913 با خانمی از اهالی لیتوانی ازدواج کرد و حاصل آن دو دختر بود.
در پرونده وی در ساواک از او بعنوان یکی از بنیانگذاران فراماسونری در ایران و بزرگ استاد پیشین لژ بزرگ ایران نام برده اند.
وی در سال 1352 درگذشت.
ر.ک : اسناد ساواک، پرونده های انفرادی