گزارش درباره : 1ـ علی اکبر فیض مشکینی فرزند علی شغل واعظ 2ـ شیخ احمد جنتی لادانی فرزند هاشم شغل واعظ
تاریخ سند: 22 آذر 1357
گزارش درباره : 1ـ علی اکبر فیض مشکینی فرزند علی شغل واعظ 2ـ شیخ احمد جنتی لادانی فرزند هاشم شغل واعظ
متن سند:
از : 312 محترما باستحضار میرساند : نامبردگان بالا در تاریخ 24 /9 /57 پس از شروع ساعات منع عبور و مرور در شهرستان قم از طرف مامورین فرمانداری نظامی قم بازداشت و در بازرسیهای معموله از آنان پیش نویس اعلامیه مضره دستنویسی که بامضاء چند نفر از روحانیون سابقه دار رسیده بدست آمده است.سابقه : 1ـ علی اکبر فیض مشکینی فرزند علی شغل واعظ : نامبرده بالا یکی از روحانیون افراطی و از طرفداران خمینی می باشد که در فعالیتهای ضد امنیتی و تحریک طلاب علوم دینی و متعصبین مذهبی دخالت داشته که بهمین جهت طبق رای کمیسیون امنیت اجتماعی شهرستان قم در سال 52 به سه سال اقامت اجباری در ماهان کرمان محکوم و سپس محل تبعید وی به کاشمر تغییر داده شده است.
ضمنا یاد شده یکی از امضاءکنندگان ذیل تلگرافی که جهت خمینی به فرانسه مخابره شده بوده است.
2ـ احمد جنتی لادانی فرزند هاشم شغل واعظ : نامبرده بالا یکی از روحانیون بسیار ناراحت و افراطی و از طرفداران خمینی می باشد که دارای سوابق ممتد بازداشتی و تبعیدی است.
مشارالیه بمنظور اثبات وفاداری خویش به خمینی و بزرگداشت خاطره 15 خرداد1 در صدد فراهم نمودن برنامه هایی بوده که به همین سبب در شهرستان قم دستگیر و به مرکز اعزام و برابر قرار تأمین روز 13 /3 /57 بازپرسی شعبه 12 دادستانی ارتش بازداشت و سپس با قرار تبدیل تأمین روز 5 /4 /57 از زندان مرخص و جهت وی قرار منع پیگرد صادر گردیده است.
رهبر عملیات: مجتبوی رئیس بخش 312 ـ...
رئیس اداره یکم عملیات و بررسی: بهره برداری شد.
مجتبوی 28 /9 /57 به عرض رسید مقرر فرمودند مشگینی آزاد و جنتی تعقیب شود.
27 /9 /57
توضیحات سند:
1ـ واقعه 15 خرداد: به دنبال ادامه مبارزه و ایراد سخنان کوبنده عصر عاشورا از سوی حضرت امام خمینی (سلام اللّه علیه)، شب 12 محرم 1383 مطابق با 15 خرداد 1342 حمله وحشیانه رژیم شاه به سنگر روحانیت آغاز گردید.بسیاری از روحانیون دزدیده شدند و جمعی هم تحت تعقیب قرار گرفتند.
در ساعت 3 بعد از نیمه شب 15 خرداد سربازان گارد به منزل امام یورش بردند و پس از دستگیری ایشان به سوی تهران روانه شدند.
حاج آقا مصطفی، فرزند امام که شاهد عینی این جریان بود، با تمام نیرو فریاد سر داد که "خمینی را بردند" و مردم قم سراسیمه از خانه ها بیرون ریختند و اطراف خانه امام اجتماع نمودند.
همزمان با دستگیری قائد بزرگ، حضرت آیه اللّه قمی از مشهد و آیه اللّه محلاّتی از شیراز دستگیر گردیده و به تهران گسیل شدند.
روز 15 خرداد فریاد «یا مرگ یا خمینیِ» مردم قم، شهر را به لرزه در آورد.
زنان که در صف مقدم تظاهرکنندگان حرکت می کردند، قبل از دیگران هدف گلوله واقع شدند.
مردم که طالب آزادی بی قید و شرط قائد خویش بودند، بی مهابا پیش می رفتند و با رگبار مسلسل دژخیمان چون برگ درخت بر روی زمین می ریختند.
اجساد و مجروحین را با کامیون به سوی مقصد نامعلومی حرکت دادند و ماشینهای آتش نشانی سراسر خیابانها و کوچه ها را شسته و از خون پاک کردند! خبر دستگیری قائد بزرگ به مقامات برجسته روحانی، ملّی و سیاسی پایتخت رسید و ساعتی بعد، این خبر در سراسر تهران مثل بمب صدا کرد.
بازاری ها مغازه ها را تعطیل کردند و به تظاهرات پرداختند.
مردم از خانه ها و دانشگاهها بیرون ریختند و فریاد اعتراض سر دادند و همگی به سوی کاخ شاه به راه افتادند.
تانکها و توپها از کشته ها پشته ساخت و خیابانهایی که به کاخ منتهی می شد، به صورت کشتارگاه مخوفی در آمد.
فجیع ترین این کشتارها سرپل «باقرآباد» اتفاق افتاد که صدها دهقان کفن پوش ورامین با فریاد «یا مرگ یا خمینی» به نظامیان یورش بردند.
امّا رگبار مسلسل، آنان را قتل عام کرد و چرخ سنگین تانکها، گوشت و استخوانشان را در هم کوبید و جمجمه های آنان را خرد کرد؛ به طوری که شناخت اجساد آنان حتّی برای بستگان نزدیکشان دشوار بود.
جهت سرکوبی جنبش و خاموش ساختن آتش انقلابی که می رفت تهران را شعله ور سازد، از ساعت 8 بعد از ظهر حکومت نظامی اعلام شد و تهران در سکوتی وحشت زا فرو رفت.
در همان شب بسیاری از شخصیتهای ملّی و سیاسی و افراد سرشناس بازار و دانشجویان دستگیر شدند.
امّا علیرغم این تدابیر امنیتی با طلوع صبح، هزاران تن از مردم مسلمان و از جان گذشته به پشتیبانی از قائد زندانی خویش به خیابانها آمده و با فریاد "یا مرگ یا خمینی" ، به طرف کاخ شاه به حرکت در آمدند.
شاه فرمان «آتش به قصد کشت!» داد و در روز 16 خرداد تهران به کشتارگاه مخوف و حمام خون بدل گشت.
همزمان با کشت و کشتار فجیع در تهران و قم، شهرهای بزرگ بویژه شیراز و بسیاری از شهرستانها زیر آتش توپ و مسلسل قرار گرفت.
طبق آمار تخمینی، شمار شهیدان آن روز به 15 هزار نفر می رسید.
ر.
ک: بررسی و تحلیلی از نهضت امام خمینی، سیدحمید روحانی، صص 494 ـ 468