زندگی سیاسی و کار تشکیلاتی
متن سند:
زندگی سیاسی و کار تشکیلاتی
در ادامه کندوکاو پیرامون علل و عوامل شکل‌گیری شخصیت مهدی هاشمی و مبانی اخلاقی او، به دوره‌ای از زندگی او برمی‌خوریم که نه‌تنها در این مقطع برخی از صفات غیراخلاقی او شکل می‌گیرد، بلکه جنبه‌های اولیه شخصیتی او نیز در راستای آمال و امیال نفسانی جهت می‌گیرد. آنان که با حوزه و نظام آموزشی آن آشنا هستند به خوبی به این نکته اذعان دارند که بافت نظام حوزه به‌گونه‌ای است که هر زمان طلبه و دانش‌پژوه دینی به مرز تحقیق و تبلیغ می‌رسد، بیش از گذشته به محاسبه نفس و مراقبه قلم و قدم اهتمام می‌ورزد. تا آنجا که بسیاری از طلاب در این برهه از زندگی از میان بزرگان اخلاق برای خود خضر راهی برمی‌گزینند. طلبه در این دوره پس از هر سفر تبلیغی و یا نگارش هر متنی، فعالیت‌ها و مطالب نگاشته شده خود را به استاد عرضه می‌کند تا در این مرحله حساس از زندگی به خوبی راه را از چاه تمیز دهد و از لغزش‌های فکری و اخلاقی در امان ماند.
این نیاز برای طلبه زمانی دو چندان می‌شود که وضعیت خاص اجتماعی او را به محدوده مسایل سیاسی و اجتماعی فراخواند. اینجاست که امام راحل در کتاب جهاد اکبر اساس بدبختی طلبه را زمانی برمی‌شمارد که طلبه قبل از گذراندن دوران تهذیب و سیر و سلوک معنوی، جامعه به او رو آورد. بی‌شک بدون پشت سر نهادن دوران تهذیب و تزکیه و یا مقید کردن خویش به برنامه‌های خاص سیر و سلوکی به‌موازات آن، وارد شدن در مقوله‌های سیاسی خصوصاً کارهای تشکیلاتی زمینه را برای سقوط اخلاقی و فکری هر فرد از هر صنف و قشری مهیا می‌سازد حتی اگر این فرد پرورش یافته مکتب حوزه باشد.
سکونت مهدی هاشمی در تهران پس از پایان دوره سربازی و انجام فعالیت‌های سیاسی فصلی مهم در زندگی او به شمار می‌رود.
منبع:
کتاب
بن‌بست - جلد دوم / مهدی هاشمی مبانی اخلاقی صفحه 65