ساری
تاریخ سند: 8 مهر 1357
ساری
متن سند:
از: ساری تاریخ: 8 /7 /1357به: 312 شماره: 5080 /2 ﻫ 2
شب گذشته 7 /7 /57 یک برگ اعلامیه ماشین شده فتوکپی شده درباره مکاتبه خمینی با حضرت حافظ اسد1 رئیس جمهوری سوریه در مورد گم شدن موسی‌صدر2 و همچنین به حضرت آیت‌الله قمی در مورد آزادیش و مطالبی درباره کشته‌شدگان وقایع اخیر در زلزله طبس به تاریخ 20 و 18 شوال 98 در منزل یکی از منابع واقع در شهرستان شاهی انداخته شده بود و بالای اعلامیه مذکور باخودکار آبی نوشته شده روز یکشنبه اعتصاب عمومی است اگر اینکار را نکنید مسلمان نیستید ضمناً برابر اعلام منبع مذکور دو نفر از دبیران شاهی به نامهای علیرضا رودگری و عبدالمطلب شایگان اهالی شاهی به ویژه معلمین را به پیاده روی بدون سرو صدا پس از نماز جماعت روز یکشنبه مورخه 9 /7 /57 دعوت و تشویق می‌نمایند مشروح و عین اعلامیه با پیک تقدیم. رخشا
حضرتی 8 /7 /57
طالقانی 8 /7 /57
توضیحات سند:
1. حافظ اسد افسر و دولتمرد سورى در قریه «قرداحۀ» در نزدیکى لاذقیه در سال 1931 به دنیا آمد. از سال 1960 به عنوان عضو رهبرى در تشکیلات نظامى حزب سوسیالیست بعث عربى، درآمد و پس از جنبش 8 مارس 1963 به فرماندهى نیروى هوایى رسید. پس از جنبش 23 فوریه 1966 به وزارت دفاع رسید و در این حین نقش بسیار مهمى را ایفا کرد. در اکتبر 1970 به یک حرکت اصلاحى دست زد و «صلاح جدید» و گروه وى را تبعید کرد و سپس به زندان افکند. در مارس 1970 به ریاست جمهورى رسید و سوریه را به اتحاد جمهورى‌هاى عربى داخل نمود. در جهت تنظیم امور با رئیس جمهورى مصر محمد انور سادات در مورد تدارک جنگ اکتبر 1973 همکارى کرد، ولیکن این مسئله پس از امضاى توافقنامه دوم جداسازى نیروها در سینا، توسط انور سادات، متوقف شد. وى بدون آن که مناسبات خود را با اتحاد جماهیر شوروى به هم زند، روابط محکمى را با پادشاه اردن و رهبرى سازمان آزادى بخش فلسطین و برخى حکومت‌هاى محافظه کار عرب برقرار کرد. اما در زمینه مسایل داخلى، تنها به بخش‌هاى خاص مجال عمل داد. در نتیجه در عقب نشینى از جولان توسط اسرائیل در سال 1967، با مشکلاتى مواجه شد در حالى که سوریه با قطعنامه شماره 338 شوراى امنیت که متضمن قطعنامه شماره 242 همان شورا بود، موافقت کرده بود. وى با موافقتنامه کمپ دیوید مخالفت کرد و در تشکیل «جبهه پایدارى، شامل سوریه، لیبى، الجزایر، یمن دمکراتیک و سازمان آزادى بخش فلسطین» مشارکت کرد. پس از اقدام سادات در دیدار از قدس و پذیرفتن توافقنامه‌هاى صلح کمپ دیوید، به عراق نزدیک شد و در کنفرانس سران عرب در بغداد و تونس شرکت جست. در 8 اکتبر 1980 به یک دیدار رسمى از مسکو دست زد. این دیدار نهمین دیدار وى از آغاز دوران ریاست جمهورى او در سال 1970 بود. در خلال آن «معاهده دوستى و همکارى» به مدت 20 سال میان وى و صدر هیئت رئیسه شوروى ـ لئونید برژنف ـ به امضا رسید. جوانب نظامى این معاهده در وضعیتى که تیرگى اوضاع روز به روز در خاورمیانه افزایش مى‌یافت تا پس ازگذشت دو هفته از جنگ ایران و عراق، فاش نشده بود.حافظ اسد در روز ۱۰ ژوئن ۲۰۰۰ هنگام مکالمه تلفنی با امیل لحود رئیس جمهور لبنان بر اثر حمله قلبی در سن ۶۹ سالگی درگذشت.
2. امام موسی صدر، فرزند آیت‌الله العظمی سید صدرالدین معروف به امام موسی صدر، روحانی برجسته ایرانی و رهبر متنفذ شیعیان لبنان در سال 1307 یا 1308 ﻫ ش در قم متولد شد. مادرش فیضیه خانم، دختر آیت‌الله حاج آقا حسین قمی بود. وی دوره ابتدایی را در دبستان «حیات» قم گذرانید و مدرک پایان متوسطه را از دبیرستان حکیم سنایی آن شهر اخذ نمود. در سال 1320 تحصیلات حوزوی را شروع کرد و بیش از یک دهه پس از گذراندن دوره مقدمات و سطوح، در درس خارج فقه و اصول و فلسفه استادان نامی و بزرگ حوزه از جمله آیات عظام امام خمینی (ره)، سید احمد خوانساری و سیدمحمد محقق داماد شرکت نمود. همزمان درجه لیسانس حقوق اقتصادی را از دانشکده حقوق دریافت کرد. در سال 1332 بعد از فوت پدر به نجف اشرف هجرت کرد و تا سال 1337 از محضر اساتیدی چون آیات عظام سیدمحسن حکیم، سیدابوالقاسم خویی و سید عبدالهادی شیرازی کسب فیض نمود و در 37 سالگی به درجه والای اجتهاد نایل آمد. در سال 1338 به همراه خانواده خود راهی لبنان شد. هجرت امام موسی صدر به لبنان بنا بر وصیت رهبر فقید شیعیان لبنان مرحوم امام سید شرف‌الدین جبل‌عاملی و در پی دعوت شیعیان جنوب لبنان و نیز بر اثر تشویق و ترغیب‌های مکرر مراجع بزرگ آن زمان صورت گرفت. این در حالی بود که مرحوم آیت‌الله العظمی سیدحسین بروجردی، وی را به عنوان نماینده خود در ایتالیا برگزیده بود. امام موسی صدر در مدت 20 سالی که در لبنان اقامت داشت تلاش‌های فراوانی در جهت ارتقأ کمی و کیفی رفاه شیعیان و تقویت دین و اعتقادات و اخلاقیات آنان کرد. با برنامه‌ریزی‌های وی و حمایت اکثریت جوانان شیعه در لبنان مشاغل متعددی به وجود آمد و بسیاری از زنان و مردان لبنانی در آموزشگاه‌ها، مراکز فنی و حرفه‌ای، کارگاه ها و مدارس مشغول کار و تحصیل شدند. او در این مدت نقش مؤثری در متشکل کردن شیعیان لبنان ایفا کرد. امام موسی صدر به شیعیان آموخت که اسرائیل شرّ مطلق است و هرگونه داد و ستد با صهیونیست‌ها حرام می‌باشد و سازمان نظامی «امل» را با هدف دفاع از جنوب لبنان در برابر تعرضات صهیونیست‌ها پایه‌گذاری کرد.
وی بانی مبارزه مردمی با نظام طائفه‌گری در لبنان بود و عامل مؤثری در مقابله با سلطه‌خواهی اقلیت مارونی بر کشور اسلامی لبنان به شمار می‌رفت. امام موسی صدر سه هفته قبل از هجرت تاریخی حضرت امام خمینی (ره) به پاریس، طی مقاله‌ای در روزنامه لوموند از انقلاب اسلامی ایران به عنوان ادامه حرکت انبیای الهی یاد کرد و حضرت امام(ره) را به عنوان یگانه رهبر بزرگ انقلاب به دنیای اسلام معرفی کرد. دو روز از انتشار مقاله نگذشته بود که وی به صورت اسرارآمیزی در روز نهم شهریور 1357 در حالی که می‌خواست لیبی را به مقصد لبنان ترک گوید، با دو تن از همراهانش ناپدید شد. امام موسی صدر برای شیعیان لبنان یک ناجی بزرگ بود و علما و چهره‌های برجسته لبنان اعم از شیعه و سنی او را یار و یاور خود می‌دانستند.
امام موسی صدر به روایت اسناد ساواک، 3 جلد، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1378.