بخش اول: شوروی، مصر، سوریه، چین
بخش اول: شوروی، مصر، سوریه، چین
متن سند:
بخش اول: شوروی، مصر، سوریه، چینبختیار که برای انجام فعالیت و اقدامات ضدرژیم خود از پایگاه مردمی در ایران برخوردار نبود، طبعاً باید نظر مساعد کشورهای خارجی برای دریافت کمک یا حمایت را جلب می‌کرد. اقامت وی در بغداد حاکی از ارتباط وی با شوروی، مصر و سوریه بود. شوروی به دنبال فضای کلی حاکم بر نظام بین المللی و تقسیم بندی بلوک قدرت به دنبال متحدانی در منطقه خاورمیانه و خلیج فارس بود. مصر، سوریه و عراق سه کشوری بودند که در این دوران از گرایشات چپ گرایانه و متمایل به شوروی برخوردار بوده و هیأت حاکمه این کشورها سیاست‌هایی هماهنگ با سیاست شوروی در پیش گرفته بودند.
ورود بختیار به عراق قطعاً تداعی‌گر ارتباط میان این کشورها با بختیار بوده است اسناد موجود حاکی از آن است که رژیم عراق و در نتیجه بختیار از مساعدت مالی و خصوصاً نظامی شوروی برخوردار بودند. سلاح‌های موجود در نزد عراقی‌ها و نیروهای بختیار روسی بود.. در خصوص رابطه بختیار و جمال عبدالناصر رهبر مصر شایعات فراوانی وجود داشت اما علیرغم وجود شایعات اسناد موجود حاکی از یک ارتباط بسیار عادی است. ارتباطی که حتی کمک مالی و نظامی نیز در بر نداشت و فضای سرد میان ایران و مصر در این دوران منجر به حمایت همه جانبه ناصر از بختیار نگردید.
در میان اسناد از ارتباط و کمک چین به بختیار نیز نشانی می‌توان یافت اما واقعیت حاکی از آن است که این حمایت‌ها پیش از آن که جنبه حقیقی داشته باشد. جنبه سیاسی و تبلیغاتی داشت در مجموع بختیار کوشید با انجام ملاقات‌های مختلف حمایت کشورهای مختلف خصوصاً کشورهای متمایل به بلوک شرق را جلب نماید، واقعیات تاریخی نشان از ناکامی وی دارد.