موضوع : اظهارات آیت اله گلپایگانی
تاریخ سند: 31 اردیبهشت 1348
موضوع : اظهارات آیت اله گلپایگانی
متن سند:
از : 21 به : 316 شماره : 1184 /21 ساعت 17 روز 30 /2 /48 آیت اله گلپایگانی در منزل خود ضمن ملاقات با یکی از دوستان خود اظهار نمود اخیرا تلگرافاتی از تهران و عراق برای من رسیده که بین عراق و ایران وساطت نموده و دولتین را آشتی دهم و شنیده ام برای بعضی از علماء هم چنین تلگرافاتی رسیده شخص ملاقات کننده از گلپایگانی سئوال نمود جنابعالی در این مورد چه نظری دارید و آیا در این چند روزه تلگرافاتی نموده اید یا اقداماتی کرده اید گلپایگانی پاسخ داد تکلیف شرعی من نیست اقدامی بکنم و لزومی هم نمی بینم که اقدامی انجام دهم شخص مخاطب جواب داد چون عده ای از برادران دینی ما در ناراحتی هستند و شما اگر اقدامی نکنید ممکن است خدای نخواسته وجهه شما کم شود گلپایگانی پاسخ داد چنانچه از طرف اعلیحضرت و یا رئیس الوزراء شخصی بیاید و برای من در این مورد پیغامی بیاورد آن وقت تکلیف من از نظر شرعی روشن است و تلگرافات و اقدامات لازم را خواهم نمود نامبرده اضافه نمود که دیروز یک مقامی با من ملاقات نمود و گفت شما اقداماتی بکنید ولی جواب دادم وظیفه شرعی1 من نیست و تکلیفی ندارم از وی سئوال شد آن مقام چه شخصی بود آیت اله جواب داد معذورم و اضافه نمود که من در سیاست وارد نیستم اگر آقایان دیگر اقداماتی نموده اند معلول آشنائی آنها به سیاست است و از شخص ملاقات کننده خواست هر کس از شما پرسید که آیا گلپایگانی تلگرافاتی نموده است یا خیر به او جواب دهید آقا گفته اند من تکلیف شرعی ندارم.نظریه منبع : نظری ندارد.
نظریه رهبر عملیات ـ مفاد گزارش فوق صحت دارد و آیت اله گلپایگانی تاکنون هیچگونه اقدامی درباره اعمال خلاف حکومت عراق نسبت به زوار و ایرانیان مقیم آن کشور به عمل نیاورده است.
مدرس نظریه امنیت داخلی ـ مفاد گزارش صحیح است گلپایگانی که از اقدامات شریعتمداری و نجفی اطلاع حاصل نموده و چون از غافله عقب مانده برای کسب موقعیت هر چه بیشتر سکوت را اختیار و به این موضوع اشاره می کند که از طرف شاهنشاه آریامهر نماینده ای با او ملاقات کند و از این قضیه قصد بهره برداری دارد با این کیفیت که پس از انجام اقداماتی خواسته های خود را جامه عمل بپوشاند.
روحانی رئیس ساواک.
گلپایگانی از لحاظ عقب ماندن از سایرین مایل است که از تهران مقامی به او دستور دهد که به صلاح نمی باشد.
مهران
توضیحات سند:
1ـ همانطور که در اسناد قبل و نیز اسناد بعد از این در خصوص اختلافات بین رژیم ایران و عراق آمده است.رژیم ایران درصدد بود از وضع به وجود آمده در عراق و ظلم و هتک حرمت که به علما و حوزه علمیه نجف اشرف توسط حزب بعث وارد شده است بهره برداری سیاسی نماید، لذا ساواک سعی کرد از عواطف جریحه دار شده علماء (به واسطه پیش آمدهای عراق) استفاده کند، از رهگذر ارسال تلگراف از سوی علماء و مراجع تقلید ایران علیه اقدام بعثیان این گونه وانمود کند که علمای ایران با او هستند، تا به این وسیله زمینه های دشمنی دولت بعثی عراق را علیه حوزه علمیه نجف و علماء و خاصّه حضرت آیت الله العظمی امام خمینی تشدید نماید.
همانگونه که در اسناد متعدد پرونده انفرادی آیت اله گلپایگانی در اسناد ساواک آمده است.
عوامل رژیم و بویژه ساواک، با اجرای شگردهای مختلف تلاش می کردند، مطابق میل و سیاست خود، اعلامیه یی را آیت اله گلپایگانی علیه بعثیان و در تمجید از موضعگیریهای رژیم ایران بنویسند.
معظم له با اینکه از اقدامات ظالمانه بعثیان در خروج ایرانیان از عراق فوق العاده نگران بودند، مع الوصف اصلح دانستند چنان اعلامیه یی در آن مقطع زمانی از سوی ایشان صادر نگردد.
این موضعگیری منفی آیت اله گلپایگانی خشم ساواک را علیه ایشان تشدید کرد، همانطور که در پاراگراف آخر سند 48 /2 /24 آمده است «ساواک به عوامل خود دستور جعل و اشاعه شایعات علیه آن عالم ربانی را صادر می نماید».