حوادث و وقایع شهر مشهد در روز 3/9/57
تاریخ سند: 3 آذر 1357
حوادث و وقایع شهر مشهد در روز 3/9/57
متن سند:
1ـ ساعت 0800 روز 3 /9 /57 (2535 شاهنشاهی)، بتدریج عده ای قریب 2000 نفر از قشریون مذهبی در مدرسه نواب شهر مشهد اجتماع کرده اند که بوسیله مامورین فرمانداری نظامی متفرق شده اند.2ـ از ساعت 0900 روز 3 /9 /57، حدود 8000 نفر از طبقات مختلف مردم در منزل آیت اله سید عبداله شیرازی اجتماع و سپس شخصی بنام صفائی برای آنان سخنرانی تحریک آمیز ایراد کرده و ضمن آن به مقامات عالیه مملکتی نیز حمله نموده است.
پس از اظهارات نامبرده افراد مورد بحث در ساعت 1045 به چهار گروه تقسیم شده و به گورستان بهشت رضا رفته و در آنجا اجتماعی بالغ بر 16000 نفر تشکیل داده اند.
1 جمعیت مذکور پس از مراسم فاتحه خوانی بطرف حرم مطهر حضرت رضا (ع) حرکت و بتدریج متفرق شده اند.
3ـ روز 3 /9 /57 از طرف افراد افراطی و طرفدار روح اله خمینی بر روی دیوارهای حرم و صحن مطهر حضرت رضا (ع) مطالبی علیه مقامات عالیه مملکتی و بنفع روح اله خمینی و اعتراض به تیراندازی مامورین فرمانداری نظامی مشهد در داخل حرم نوشته شده است.
ضمنا اعلامیه هائی علیه مقامات مملکتی و دولت به دیوارهای حرم نصب بوده است.
ارزیابی خبر : خبر صحت دارد.
اقدامات انجام شده : 1ـ مراتب به نخست وزیری اعلام گردیده است.
2ـ نسبت بامحاء شعارهای مضره از دیوارهای صحن حرم مطهر اقدام لازم معمول گردیده است.
توضیحات سند:
1ـ ساواک نوشت که جمعیت حاضر در گورستان از قبر شهیدان مهندس مهدی زاده، دانش آموز حسن زاده، منوچهر رزاقی، غلامرضا قدس و محمد نبی دیدن کردند.(پرونده 106980، ج 4) * امروز (3 /9 /57) آقای حسین وحید خراسانی اعلامیه ای علیه تعرض ماموران حکومتی به آستان قدس رضوی صادر کرد و در آن با محکوم کردن این عمل نوشت که «پانزده سال قبل، هنگام تعدی به قوانین اسلامی در ضمن درس تفسیر سوره نحل با حضور هزاران نفر به دستگاه حاکمه هشدار دادم و گفتم ملکه کندوی عسل دارای نوش و نیش است.
نوشش برای داخله و نیشش برای خارجه است.
وقتی بر عکس رفتار کرد کارگران کندو که برایش عسل تهیه می کردند، بر او می شورند و زندگی را به کامش تلخ می کنند...
آیا جامعه انسانی در مقابل نظام حاکم که با فشار انتصاب خارجی بر سر کار آمده است و شهد مخازن کشور را به کام اجانب می ریزد و در مقابل آن زهر توپ و تانک را به حلقوم ملت سرازیر می کند، چه عکس العملی خواهد داشت؟» (اسناد انقلاب اسلامی، ج 2، صص 458 تا 461)