تاریخ سند: 29 اسفند 1356
موضوع : ارسال نامه
متن سند:
گزارش خبر
اخیرا یک پاکت محتوی یکفقره نامه از زابل به آدرس شهر بابک جهت شخصی بنام
آقای ربانی1 ارسال شده است.
نظریه شنبه : نامه مذکور پست گردیده است.
نظریه یکشنبه: 1 ـ نظریه شنبه مورد تائید بوده و نویسنده نامه ضمن اینکه اشاره
نموده که فعلاً در منزل سید محمد تقی حسینی طباطبائی2 یکی از علماء و
روشنفکران اقامت دارد اضافه نموده که زابل شهر خوبی است، کنار و دست نخورده،
حدود بیست نفر روحانی دارد که عده ای از آنها سد راه میباشند و روشنفکر کم است و
افزود که زابل 35 هزار نفر جمعیت، حدود هفتصد الی هشتصد ده و هفت الی هشت نفر
پیشنماز و چند نفر منبری دارد که اغلب دهات بدون مربی بوده و بنظر میرسد مردم نیز
احتیاج خود را درک نمیکنند.
نویسنده در پایان خطاب به آقای ربانی مورد بحث
اظهار نموده که دعا کند آنچه خیر و سعادت مسلمین است پیش بیاید و پیش بیاورند،
ضمنا نامبرده آدرس خود را زابل بازار سرپوش دکان آقای دوستعلی درگی و زیر
آدرس 2468 عنوان نموده است.
2 ـ یک نسخه فتوکپی (در یکبرگ) نامه موصوف و نیز فتوکپی پاکت مربوطه جهت
استحضار بپیوست تقدیم و بطور حتم نامه مورد بحث از طرف شیخ عباس
پورمحمدی که اخیرا از رفسنجان به زابل تبعید گردیده و در حال حاضر در منزل سید
محمد تقی حسینی طباطبائی اقامت دارد ارسال شده است.
سعید
نظریه 11 ز : نظریه یکشنبه مورد تأیید بوده و همانگونه که نامبرده نیز در نامه مورد
بحث اشاره نموده که زابل شهری در گوشه و دست نخورده میباشد، با توجه باینکه در
این شهرستان مردم از سطح رشد فکری کافی برخوردار نبوده و ضمنا تاکنون نیز این
شهرستان از آرامش برخوردار و تبلیغات و تحریکات سوء مخل نظم عمومی و
فعالیتهای مضره ای بخصوص از هنگام وقوع وقایع اخیر دیده نشده لذا وجود شیخ
عباس پورمحمدی در این شهرستان که نقطه ای مرزی و گوشه افتاده بوده و تاکنون از
تحریکات و اقدامات اخلالگرانه محفوظ مانده و بنظر میرسد در صدد تبلیغ و تحریک
افکار و اذهان عمومی و پی ریزی یک رشته فعالیتهای سوء امنیتی در منطقه میباشد به
مصلحت نبوده و اصلح است که به نقطه دیگری منتقل و اعمال و رفتار آقای ربانی
مورد نظر نیز تحت کنترل و مراقبت قرار گیرد.
توضیحات سند:
1 ـ آقای ربانی: آیت الله محمد
مهدی ربانی رانکوهی معروف
به ربانی املشی که در این زمان
دوران تبعید خویش را در شهر
بابک می گذراند.
2 ـ سید محمدتقی حسینی
طباطبایی: حجت الاسلام
شهید حسینی طباطبایی در
سال 1307 ه.
ش در
خانواده ای کشاورز و محروم
در منطقه زابل به دنیا آمد.
ایشان تحصیلات ابتدایی را در
زادگاهش گذراند و برای
تکمیل آن به مشهد، قم و سپس
به نجف رفت.
حجت الاسلام
حسینی طباطبایی در برگشت
به موطن خود منشأ خدمات
علمی و عمرانی شد.
ساخت
کتابخانه، لایروبی دهانه
هیرمند، اداره مدرسه علمیه
زابل و امامت جماعت و در
کنارش مبارزه با رژیم شاه و
حمایت از انقلابیون مسلمان از
فعالیتهای دهه چهل و پنجاه
وی بود.
ایشان یک بار دستگیر
شد و پس از انتقال به تهران به
زندان قصر افتاد.
پس از
پیروزی انقلاب در اولین دوره
مجلس شورای اسلامی به
نمایندگی از طرف مردم زابل
به مجلس راه یافت و در هفتم
تیر ماه 1360 در انفجار تالار
سخنرانی دفتر مرکزی حزب
جمهوری اسلامی به شهادت
رسید و به دیدار خداوند
شتافت.
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک - کتاب 03 صفحه 349