موضوع: جلسه منزل دکتر علی امینی نخست‌وزیر پیشین
تاریخ سند: 16 اردیبهشت 1347
موضوع: جلسه منزل دکتر علی امینی نخست‌وزیر پیشین
متن سند:
گزارش خبربه: ۳۱۲ شماره گزارش: 2586 /20 ﻫ 7
از: ۲۰ ﻫ 7 تاریخ گزارش: 16 /2 /47
موضوع: جلسه منزل دکتر علی امینی نخست‌وزیر پیشین
ساعت ۱۰:۳۰ روز چهارشنبه گذشته در جلسه منزل دکتر علی امینی نخست‌وزیر پیشین عده‌ای حدود ۱۰ نفر و از جمله یداله محمدی، محمدحسین فریور عضو نخست‌وزیری، فضل‌اله گرگانی مدیرکل اسبق وزارت دارائی و کوتوالی از اعضای وزارت آموزش و پرورش، مالک از دبیران زبان و شاعر معروف و کتابدار باشگاه بانک سپه، عبدی یکی از وعاظ تهران، خبازباشی از اعضای صنف نانوا، مسعودنیا عضو وزارت دارائی، جمشیدی‌پور از اعضای سابق سندیکای کارگران اجتماع داشتند و مذاکرات زیر صورت گرفت.
ابتدا در مورد آمارهای دروغ که وزارت دارائی و سایر وزارتخانه‌ها راجع به هزینه زندگی و بر مبنای قیمت و نرخ دولتی منتشر می‌شود صحبت شد و دکتر امینی گفت از طرف وزارت دارائی این آمار به حضور اعلیحضرت همایونی داده می‌شود و یک روز به وزیر دارائی گفتم آخر چرا به شاه مملکت دروغ می‌گوئید او به من جواب داد شما چکار دارید زیرا جز این کاری نمی‌توانیم بکنیم.
سپس فریور درباره تیراندازی به آیت‌اله‌زاده اصفهانی1 وکیل اسبق مجلس شورای ملی از لنجان که به واسطه کلاهبرداری از ایران خارج شده و در خارج هم با مخالفین ایران مشغول فعالیت گردیده بحث کرد و گفت که وی حالش در مریضخانه خوب شده و از بیمارستان خارج شده است و دکتر امینی گفت بالاخره معلوم نشد چه کسی به او تیراندازی کرده ولی سزای او هم همین است که کلاه همه را برداشت و کیف دنیا را کرد و این طور مردم به نظر من باید نابود شوند که با لباس روحانیت کثافتکاری می‌کنند و چاره او مرگ است و بس.
در خصوص وضع نفت و گفتگوی نمایندگان تفتی صحبت شد و پس از بحث زیاد دکتر امینی گفت موضوع نفت از قرار معلوم حل نشده و بسیار مبهم مانده است و گویا فقط با افزایش معمولی سالیانه که به طور طبیعی هر ساله باید اضافه شود موافقت کرده‌اند که درآمد آن هم جواب خرج‌های پیش‌بینی شده را نمی‌دهد و اولیای امور هم بواسط کنفرانس حقوق بشر فعلاً صلاح ندیدند صدای آن را درآورند و شنیده‌ام امسال سازمان برنامه هم برنامه خود را متوقف خواهد کرد و اگر اینطور شود بسیاری از کارها می خوابد.
وضع پول کشور و افزایش روزافزون فروش اوراق قرضه و اسناد خزانه مطرح شد و دکتر امینی گفت شنیده‌ام در ظرف یک ماه و نیم سال جاری ۲۶۰ میلیون تومان اسناد خزانه فروخته شده و به پرداخت‌های جاری دولت اختصاص داده شده است و به نظر من وضع پولی و اقتصادی دنیا در یک راه بحرانی قرار گرفته که مسئولین پولی امریکا و سایر کشورها آن را به مسئولین ممالک خود تذکر داده‌اند ولی با اوراق قرضه پول ایران در ظرف این چند سال دو برابر شده و چطور جواب این وضع را خواهند داد معلوم نیست و تازه وضع طوری خراب شده که اصلاح آنها بسیار مشکل است و مملکت را در آستانه پرتگاهی هولناک قرار داده است بعد گرگانی ضمن اشاره به مندرجات یک مجله مراکشی که موقع مسافرت سلطان حسن دوم به ایران درباره ایران انتشار یافته گفت تمام این مجله اطلاعاتش غلط بوده. به طوری که مثلاً طوس را جزو ملک وی محسوب داشته و اسم اسداله علم را اسداله غلام نوشته است و یکی نبوده که اقلا آن را قبلاً یک بار ببیند و اصلاح کند و فقط چند عکس صفحات اول آن درست بوده است.
سپس در مورد آرام بودن وضع سیاسی کشور مذاکره میان آمد و دکتر امینی گفت این مجله خواندنی‌ها بعضی وقت‌ها در لابلای مطالب خود چیزی می نوشت ولی در چند شماره اخیر هیچ چیر ننوشته و معلوم است همین آرامی دنباله بدی خواهد داشت. م
توضیحات سند:
1- دکتر موسی موسوی آیت‌الله‌زاده اصفهانی فرزند حسن در سال ۱۳۰۹ ﻫش در نجف اشرف متولد شد. وی که نوه دختری مرحوم آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی (ره) (مرجع تقلید وقت) بود. در سال ۱۳۲۵ تحت عنوان طلبه‌ای جوان به ایران مراجعت نمود و در اصفهان سکنی گزید ولی پس از مدتی به اتفاق عموی خود به تهران عزیمت کرد و به احترام پدربزرگش مورد تجلیل فراوان مردم قرار گرفت به طوری که هدایای زیادی از شهر‌های مختلف برای ایشان ارسال شده موسی موسوی با ورود به دانشگاه موفق به اخذ لیسانس در رشته حقوق گردید و برای گذراندن دوره دکترا به اروپا رفت و پس از اخذ دکترا به ایران بازگشت وی که جوان عیاش و بی‌بند و باری بود پس از مدتی هر آن چه داشت. صرف عیاشی نمود و بیشتر با لباس روحانی در مجالس عیش و نوش شرکت می‌کرد و به همین سبب و این خصوصیات مورد لطف و توجه حسین علا قرار گرفت و به دربار شاهنشاهی راه یافت. مشارالیه ضمن عضویت در حزب ملیون مدتی با سمت استادیار در دانشگاه تهران مشغول به کار شد و در سال ۱۳۳۹ در انتخابات دوره بیستم مجلس شورای ملی به نمایندگی مردم لنجان اصفهان به مجلس راه یافت ولی پس از عدم موفقیت در انتخابات مجلس بیست و یکم به تدریج با مخالفان دولت هم‌صدا شد و پس از اینکه مبالغی وجه نقد از بانک‌ها و افراد مختلف به صورت قرض و چک بی‌محل دریافت کرد و قادر به پرداخت آن نشد. در خرداد سال ۱۳۴۳ به عراق و از آن جا به مصر فرار و در قاهره ضمن اعلام موجودیت نهضت ایران آزاد، علیه رژیم شاه اقدام به فعالیت کرد. در سفر به فرانسه به علت درخواست دادستان عمومی تهران به اتهام قدور چک بی‌محل در شهریور ماه ۱۳۴۳ توسط پلیس فرانسه دستگیر و مدت پنج ماه در آن کشور زندانی شد و پس از آزادی، مجدداً به عراق رفت و ملاقات‌هائی با مخالفان شاه از جمله تیمور بختیار نمود تلاش‌های موسی آیت‌اله‌زاده برای تماس با امام خمینی (ره) و جلب حمایت ایشان، بی‌نتیجه ماند، ولی همواره مورد اعتماد مقامات عراقی بود. وی در سال ۱۳۴۵ پس از اخذ شناسنامه عراقی و قبول تابعیت آن کشور به عنوان استادیار دانشگاه بصره مشغول به کار شد.شهید اندرزگو ص ۱۰۵