موضوع: اظهارات مشهدی سیف‌اله خادم و پیشخدمت حاج حسن سعید تهرانی (فرزند آیت‌الله چهل‌ستونی)
تاریخ سند: 20 شهریور 1346
موضوع: اظهارات مشهدی سیف‌اله خادم و پیشخدمت حاج حسن سعید تهرانی (فرزند آیت‌الله چهل‌ستونی)
متن سند:
به: 316 شماره: 8843 /20 ﻫ 3 از: 20 ﻫ 3 نامبرده بالا در یک مصاحبه خصوصی اظهار داشت.وضع قم داشت آشفته می‌شد و جلساتی تشکیل شده بود که تظاهراتی در قم برپا شود این خبر به آقای آشتیانی می‌رسد و حاج حسن آقا (منظور حاج حسن سعید تهرانی) هم راجع به این موضوع با آشتیانی تماس می‌گیرد و در نتیجه آشتیانی به نخست‌وزیر تلفن کرده موضوع را با ایشان در میان می‌گذارد و اظهار می‌دارد اگر تا فردا مدرسه فیضیه1باز نشود هر اتفاقی بیافتد [بیفتد] از چشم شما خواهند دید.
اکنون که طلاب و مردم به شما کاری ندارند چرا با این اقدامات می‌خواهید صدای آن‌ها را در بیاورید روی همین اصل از ظهر 15 /6 /46 مدرسه را باز کرده و تمام طلاب در محل‌های خود اسکان یافته‌اند.
البته عکس‌های آیت‌الله خمینی را پایین کشیده‌اند و شعارهایی را که به دیوار نوشته شده بود پاک کرده‌اند.
ملاحظات: در مورد تهیه مشخصات بیشتر مشهدی سیف‌اله آموزش لازم به منبع داده شده است.
نظریه رهبر عملیات: گذشته از این که نامبرده پیشخدمت و خادم مسجد چهل‌ستونی می‌باشد به نظر می‌رسد که تا حدودی در فعالیت‌هایی که حاج حسن سعید تهرانی به نفع روحانیون مخالف انجام می‌دهد سهیم است.
کوهک
توضیحات سند:
1.هجوم به مدرسه فیضیه قم و بستن آن: در تاریخ 7 شهریور 1346 طی دستوری از جانب شهربانی، ساواک برای کنترل طلاب و به بهانۀ تعمیر مدرسه فیضیه و با استفاده از تعطیلی دروس و غیبت طلاب، اقدام به جستجوی حجرات و از بین بردن تصاویر و اعلامیه‌های آیت‌الله العظمی خمینی و ...
نمود.
ساواک قم قبل از این، اجازۀ تعمیرات را از آیت‌الله شریعتمداری گرفته بود تا پس از اتمام کار، تنها به کسانی اجازۀ سکونت در مدرسه را بدهد که مورد تأیید آن‌ها باشد.
به دنبال این هجوم به مدرسه فیضیه، طلاب حوزۀ علمیۀ قم در منزل مراجع تقلید دست به تحصن زدند.
در همین رابطه آیت‌الله گلپایگانی نماینده‌ای را برای حل مسأله به نزد شاه فرستاد و با احضار وزیر دربار به قم، خطرات این‌گونه کارها را به آن‌ها گوشزد کرد.
در تاریخ 8 شهریور آیت‌الله میلانی به هنگام درس خود در مشهد از اشغال مدرسۀ فیضیه اظهار تأسف کرد و آیت‌الله گلپایگانی و شریعتمداری به اعتراض، از شرکت در نماز جماعت خودداری کردند.
اشغال مدرسۀ فیضیه، زمینۀ اعتراض عمومی علیه رژیم را آماده ساخت.
مردم تهران به تبع مراجع تقلید قم تصمیم گرفتند نمازهای جماعت را تعطیل کنند.
در تاریخ 16 مهر طلاب حوزۀ علمیه نجف با برپایی مجالس سخنرانی و رفتن به بیت مراجع، نسبت به بسته شدن مدرسۀ فیضیه و حمله به آن اعتراض کردند.
بنا به گزارش سازمان امنیت عراق، طلاب حوزۀ علمیه نجف در اعتراض به بسته شدن مدرسه فیضیه به منزل آیت‌الله خوئی، شاهرودی و حکیم رفتند و از جانب ایشان به آنان وعدۀ مساعد داده شد که اقدامات لازم را به عمل خواهند آورد.
امام خمینی در بیانات خود انگیزه رژیم از بستن مدرسۀ فیضیه را مورد بررسی قرار دادند و گفتند: «نقشۀ آنان نابود کردن روحانیت و اسلام است تا مانعی در راه وابسته کردن ایران به امریکا و اسرائیل وجود نداشته باشد.
» در تاریخ 22 آبان به منزل و دفتر امام خمینی در قم یورش بردند و کلیه کتاب‌ها و جزوات و مدارک دیگر را به ساواک انتقال دادند و از پرداخت شهریه ایشان به طلاب قم جلوگیری به عمل آوردند.
با همه این‌ها، در تاریخ 29 آبان با همت و تلاش طلاب و روحانیون هوادار و مقلد آیت‌الله خمینی، تصویر بزرگی از ایشان بربالای مدرسه فیضیه نصب شده بود.
ساواک قم برای برداشتن آن بارها تلاش کرد ولی موفق نشد.
لذا برای انجام این کار کمیته مخصوصی در ادارۀ اطلاعات قم تشکیل شد.
در همین روز مدرسۀ فیضیه بازگشایی شد و طلاب با ذکر صلوات برای سلامتی آیت‌الله العظمی خمینی و شعارهای انقلابی وارد مدرسه شدند و به اقامۀ نماز جماعت پرداختند.
در تاریخ 9 آذر و پس از حمله چند ماه قبل ساواک به فیضیه و منزل امام خمینی، پیامی از جانب ایشان توسط آقای مجدالدین محلاتی برای روحانیت و مردم ایران ارسال شد.
آقای محلاتی پیام امام را در جمع عده‌ای از طلاب و مردم بازگو کرد.
ایشان در این پیام به طلاب و روحانیون توصیه کردند که استقامت و پایداری را از دست ندهند.
(رک: هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، غلامرضا کرباسچی، جلد اول، صفحه 305 تا 315، بنیاد تاریخ انقلاب اسلامی ایران، چاپ اول، سال 1371)