تاریخ سند: 8 تیر 1356
موضوع: آقای تقی جعفری1 فرزند کریم شناسنامه 3182 تبریز متولد 1302 تبریز
متن سند:
شماره: 209ـ 6 ـ 56 تاریخ: 8 /4 /2536[1356] 13560408
از: شهربانی استان یزد
به: ریاست سازمان اطلاعات و امنیت استان یزد
موضوع: آقای تقی جعفری1 فرزند کریم شناسنامه 3182 تبریز متولد 1302 تبریز
نامبرده بالا که از طرف آقای علیاکبر رئوف2 به منظور سخنرانی به یزد دعوت گردیده بود روز 30 /3 /2536 به این شهرستان وارد و از ساعت 2100 الی 2230 روز مذکور به مدت 5 شب در دبستان تعلیمات اسلامی پیرامون رسالت انسان و تکامل بشر سخنرانی و روز 4 /4 /2536 یزد را به مقصد تهران ترک نموده است.
رئیس شهربانی استان یزد. سرهنگ امیرحسین خانمرادی
آقای جهانی 12 /4
در پرونده روحانیون بایگانی شود. 12 /4 /36
توضیحات سند:
1. آیتالله علامه محمدتقى جعفرى: فرزند حاج کریم آقا، در مرداد 1304 ش در محله شتربان ـ خیابان شمس تبریزى کنونى ـ تبریز دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایى را در دبستان اعتماد آغاز کرد، اما قبل از کلاس ششم ابتدایى، به دلیل فقر مالى، دبستان را رها نمود. پس از رویآوردن به علوم حوزوی، در مدرسه طالبیه تبریز مقدمات علوم دینى را فراگرفت و در سال 1321ش جهت ادامه تحصیل عازم تهران شد و از استادانى چون: مرحوم میرزا مهدى آشتیانى و آیتالله محمدرضا تنکابنى بهرههاى بسیار برد. در سال 1323ش به حوزه علمیه قم رفت و پس از یکسال، به علت فوت مادر، به تبریز بازگشت. در این موقع، با اصرار و تشویق آیتالله میرزا فتاح شهیدى، به نجف اشرف رهسپار شد و به مدت 12 سال در آنجا سکنی گرفت. در این فاصله اولین اثر خود را که تقریراتى از درس آیتالله خویى بود، به نام « الامر بین الامرین» و پس از آن رساله «الرضاع» که تقریر درسهاى آیتالله سیدعبدالهادى شیرازى بود را انتشار داد.
استاد جعفری در حدود سال 1336ش به ایران مراجعت نمود و پس از زمان کوتاهی، دوباره در سال 1337ش به نجف مراجعت کرد. پس از بازگشت مجدد از نجف اشرف، به تهران آمد و با دانشگاهیان ارتباط برقرار نمود و همراه با شخصیتهایى چون آیتالله شهید استاد مطهرى و دکتر محمدابراهیم آیتى، به ایراد سخنرانى در دانشگاهها مشغول شد. علامه جعفرى با تحقیق و تألیف و سخنرانىهاى خویش همواره در جهت تربیت جوانان پرشور و مستعد تلاش مىنمود که نتیجه آن تلاشها و مجاهدتها در مسیر علم و دانش، بیش از 50 کتاب و رساله منتشر شده و دهها کتاب و رساله منتشر نشده مىباشد. استاد علامه در سال 1377 ش بنا بر تشخیص پزشکان، برای عمل جراحی به نروژ و سپس به انگلستان اعزام گردید، اما پس از یک عمل جراحى، دچار سکته مغزى شد و در تاریخ 25 /8 /77 دار فانى را وداع گفت و سه روز بعد به مشهد مقدس انتقال یافت و در محل «دارالزهد مبارکه» پیش روى ضریح حضرت رضا علیهالسلام و در همسایگى شیخ بهایى مدفون گردید. از آثار علامه مىتوان به: شرح 15 جلدى مثنوى، تفسیر 27 جلدى نهج البلاغه، جبر و اختیار، مولوى و جهان بینىها، وجدان و... اشاره داشت. ر.ک: یاران امام به روایت اسناد ساواک، جلد 7، چراغ فروزان.
2. علیاکبر رئوف: در سال 1311 ش در یزد متولد شد. در سال 1329 در آموزش و پرورش مشغول کار گردید. با همکاری سیدمحمدعلی وزیری مدارس تعلیمات اسلامی را بنیان نهاد و پس از مدتی با یاری افراد خیّر، آن را به مجموعهای به نام «سیدالشهداء» که شامل 12 مدرسه در یزد و توابع بود، توسعه داد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی از سال 1359 تا سال 1364 مدیرکل آموزش و پرورش یزد بود و در این سال بازنشسته شد. دانشنامه مشاهیر یزد، ج 1، ص 601.
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان یزد، کتاب 1 صفحه 534