موضوع: شیخ احمد جنتی لادانی واعظ اعزامی به خارک
تاریخ سند: 8 شهریور 1357
موضوع: شیخ احمد جنتی لادانی واعظ اعزامی به خارک
متن سند:
از: 46 تاریخ: 8 /6 /2537[1357]به: 6ﻫ1 شماره: 9516 /46
موضوع: شیخ احمد جنتی لادانی واعظ اعزامی به خارک
پیرو: 9480 /46 ـ 21 /5 /37
ساعت 23:00 روز 5 /6 /37 نامبرده بالا در بالای منبر ضمن سخنان خود از تفرقه و شکافی که بین مسلمانان ایجاد شده و ضرری که از این نظر متوجه مسلمین گردیده صحبت و اظهار داشته، دیدید که یک همبستگی و اتفاق چه به روز بانکی که سهام‌دار آن یک بهائی بود آورد سپس نامبرده با توجه به دستور جناب آقای شریف‌امامی1 نخست‌وزیر جدید ایران در مورد تعویض تاریخ شاهنشاهی اضافه نموده بالاخره مجبور شدند تاریخ اسلامی را جایگزین تاریخ گبری‌ها نمایند و بالاخره یکی از صدها خواسته روحانیون را پس از این‌که کشت و کشتارشان را کردند عملی نمایند.
نظریه شنبه: خبر صحت دارد نامبرده در سخنرانی‌های خود به طور غیرمستقیم از اوضاع مملکت انتقاد می‌نماید.
نظریه 46: خبر صحت دارد نامبرده از وعاظ افراطی طرفدار خمینی می‌باشد.
جهت نامبرده فیش تهیه شود. 8 /7
فیش تهیه شد.
توضیحات سند:
1. جعفر شریف‌امامی، فرزند محمدحسین نظام‌الاسلام در 27 خرداد 1291 ﻫ ش در تهران متولد شد. جعفر شریف‌امامى تحصیلات متوسطه را در تهران به پایان رسانید و براى ادامه‌ی تحصیل به سوئد و آلمان رفت و در این کشور آخرین مدرک تحصیلى خود را در رشته‌ی برق کسب کرد. او در ایران، در راه‌آهن دولتى شاغل بود و به معاونت این سازمان رسید. در سال 1324 مدیرعاملى بنگاه آبیارى، در تیر و اسفند 1329 در دولت رزم‌آرا وزارت راه و در دولت سپهبد فضل‌الله زاهدى مدیریت عامل سازمان برنامه را به دست گرفت و در سال 1333 به سناتورى تهران انتخاب شد. شریف‌امامى در دولت دکتر منوچهر اقبال وزیر صنایع و معادن شد و در شهریور 1339به نخست‌وزیرى رسید. دولت مستعجل شریف‌امامى ثمره‌ی یک دوره تنش‌هاى جدى در روابط ایران و آمریکا بود. تشدید فعالیت جناح‌هاى وابسته به «حزب دموکرات» آمریکا در ایران به اعتصاب معلمین و شهادت دکتر ابوالحسن خانعلى و سرانجام سقوط دولت شریف امامى در اردیبهشت 1340 انجامید. او در سال 1342 مقام ریاست مجلس سنا را به دست گرفت و تا آستانه‌ی انقلاب اسلامى ایران، به مدت 15 سال، در این سمت بود.جعفر شریف‌امامى در مرداد 1346 به ریاست مجلس مؤسسان سوم رسید که وظیفه داشت نیابت سلطنت فرح پهلوى را تسجیل کند. با آغاز امواج انقلاب اسلامى ایران، محمدرضا پهلوى در یکى از واپسین تلاش‌هاى خود به فراماسونرى و استاد اعظم آن، جعفر شریف‌امامى متوسل شد و وى را در نقش دیرینش، به عنوان محور تفاهم و «آشتى» سیاست‌هاى بیگانه‌ی مؤثر در ایران به صدارت رسانید. باید افزود که برخلاف تصور شاه، هر چند شریف‌امامى طى دوران «شیخوخیت» خود، به عنوان سمبل «آشتى» و «تفاهم» کانون‌هاى قدرت بیگانه وجهه‌اى اندوخته بود و لذا مى‌توانست نمادى از «آشتى بین‌المللى» به شمار رود، ولى او هیچ گاه نتوانست در سطح مردم به عنوان یک چهره‌ی «وجیه‌الملّه» مطرح شود. جعفر شریف‌امامى در تاریخ 14 /8 /1357 از صدارت استعفا داد و جاى خود را به دولت نظامى ارتشبد غلامرضا ازهارى سپرد.
شریف‌امامی ثروت زیادى در دوران حیات خویش اندوخت. احمد شیبانى ـ از نزدیکانش ـ به فردوست اطلاع داده است که هنگام خروج از ایران در زمان انقلاب 17 میلیون دلار به حساب خود در خارج ریخته بود. شریف‌امامى از مهره‌هاى واسط و محلل به شمار مى‌رفت که در شرایط بحرانى از او استفاده مى‌شد. یک بار پس از علاء و قبل از امینى و در سال 1339 و بار دیگر در اواخر عمر رژیم در سال 57 به سمت نخست‌وزیرى رسید که نهایتاً با وقوع حادثه‌ی 17 شهریور در زمان صدارت وى، او نیز از صحنه کنار رفت.
وى از دوران جوانى عضو تشکیلات ماسونى بود و در تشکیلات ماسونى، به استاد اعظمى رسید و از چهره‌هاى وابسته به سیاست غرب بود و پس از پیروزى انقلاب اسلامى، به انگلیس پناهنده شد و در سال 1378 در آمریکا درگذشت.
رجال عصر پهلوی به روایت اسناد ساواک، کتاب هفدهم، جعفر شریف‌امامی به روایت اسناد ساواک، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1385