موضوع: بحث و گفتگو
تاریخ سند: 11 اردیبهشت 1357
موضوع: بحث و گفتگو
متن سند:
از: 13 /4 ﻫ 1 تاریخ: 11 /2 /2537[1357] 13570211به: 312 شماره: 721/ ﻫ
موضوع: بحث و گفتگو
در مورخه 9 /2 /37 تعدادی از مدرسین مدرسه علوم دینی مهاباد ضمن بحث و گفتگو پیرامون موارد مختلف مطالبی را نیز درباره روحانیون تبعید شده به این شهرستان عنوان که سیدعزالدین حسینی1 امام جمعه مهاباد در دنباله این مطالب اظهار داشت «تعدادی از جوانان مهابادی ناصر مکارم شیرازی را مورد انتقاد شدید قرار داده و از او سؤال نموده‌اند چرا شما با ساواک رابطه دارید. نامبرده در مقابل اظهار تعجب نموده و پاسخ داده من اصلاً محل ساختمان ساواک را نمی‌شناسم. جوانان در مقابل گفته‌اند منظورمان از ساواک منزل شیخ معصوم نقشبندی است زیرا منزل وی با ساواک فرقی ندارد و وی یک فرد ساواکی است. مکارم در جواب اظهار داشته من به منزل شیخ معصوم رفته‌ام ولی از این موضوعی که شما عنوان می‌دارید بی‌اطلاع و آگاهی نداشته‌ام.
نظریه شنبه. خبر صحت دارد و به نظر می‌رسد با اختلافاتی که امام جمعه مهاباد از نظر مسلکی با شیخ معصوم نقشبندی دارد گفتار شیخ عزالدین حسینی در زمینه دیدار جوانان از ناصر مکارم شیرازی و مطالب اشاره شده در فوق صحت نداشته باشد.
نظریه یکشنبه. صحت تردد ناصر مکارم شیرازی به منزل شیخ معصوم و برعکس تأیید و به استحضار می‌رساند قبلاً طی معروضه‌هایی ملاقات و گفتگوهای انجام شده فیما بین ناصر مکارم شیرازی و طلاب علوم دینی مهاباد از عرض گذشته است.
نظریه دوشنبه. نظریه یکشنبه مورد تأیید است. نظریه 13/ ﻫ. نظریه دوشنبه تأیید می‌گردد.
نظریه چهارشنبه و جمعه. به نحو مقتضی اقدامات لازم به منظور جلوگیری از ادامه این روابط معمول خواهد شد.
توضیحات سند:
________1. عزالدین حسینی فرزند شیخ صالح در سال 1301ش در شهرستان بانه به دنیا آمد. در نوجوانی تحصیل علوم دینی را آغاز نمود و در سال 1322ش درحالی که 21 سال داشت، در بوکان به عضویت کومله درآمد و نام مستعار «هوین» را بر خود نهاد. در جریان ملی شدن صنعت نفت و در دوران دولت دکتر مصدق، از او پشتیبانی کرد و پس از آن به حزب دمکرات کردستان پیوست. در جریان اوج‌گیری انقلاب اسلامی علیه رژیم شاهنشاهی فعالیت کرد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی در جریان غائله کردستان، به یکی از سردمداران آن تبدیل و به مخالفت با جمهوری اسلامی قیام کرد و با ضدانقلاب همکاری گسترده نمود و در این راستا به فرانسه و عربستان رفت. پس از آرام شدن اوضاع کردستان و عدم موفقیت، در دوران جنگ تحمیلی به زندگی در مناطق مرزی ایران و عراق روی آورد و به فعالیت‌های خرابکارانه ادامه داد و پس از پایان جنگ، در سال 1369ش به سوئد رفت و در آنجا ساکن گردید. وی در بهمن ماه سال 1389ش در سوئد درگذشت.