گزارش
گزارش
متن سند:
تیمسار فرماندهی ژاندارمری کل کشور محترما بعرض میرساند فرمانده هنگ 14 احتیاط رونوشت گزارش [279]ـ 7 /2 /31 گردان اول هنگ مزبور که عینا بضمیمه تقدیم میگردد باین هنگ جهت رسیدگی ارسال داشته و در گزارش مذکور قید شده که پزشکیار بهداری شمشک از عملیات توده ایها مستحضر است بفرمانده گروهان اول دستور داده شد که یکنفر درجه دار مورد اطمینان جهت رسیدگی بمحل اعزام دارد گروهان مذکور گروهبان یکم تاشک را با دستورات لازم بمحل اعزام[،] گروهبان مذکور در مراجعت گزارش میدهد که نامبرده بطوریکه محسوس نشود بمحل رفته گزارش میدهد که با گروهبان یکم مسیحی متصدی انتظامات معدن شمشک تماس گرفته مشارالیه اظهار نموده که آقای فرج اله میرزائی معین پزشک دندانساز معدن شمشک از وضعیت توده ایها جریاناتی را مستحضر است گروهبان تاشک با پزشکیار مورد بحث تماس گرفته و ابتدا بمنظور معالجه و پس از آشنائی و مذاکره چنین اظهار داشته که از لحاظ شغلی که دارد با اشخاص صالح و ناصالح دائما در تماس میباشد و از طرفی چون سواد دارد افراد حزب منحله توده او را روشن فکر میدانند روی این اصل بیشتر طرف توجه حزب توده بوده و نامبرده بکلوپ حزب که در تهران تشکیل می شود دعوت و در جلسه اول نامبرده مدعی است که پی بمنویات آنان برده و متوجه شده است که مقاصدی غیر از خرابکاری ندارند حتی در موقع سوگند که بمشارالیه داده اند او را به صلیب سرخ سوگند داده چون اعتقادی به سوگند مذکور ندارد سوگند را یاد کرده است و اظهار داشته که شخص شاه دوست و میهن پرست میباشد و روی این لحاظ خود را بفرمانداری نظامی معرفی کرده و جریان قضیه را بعرض تیمسار فرماندار نظامی رسانیده که او را بر کن 2 ستاد ارتش معرفی کرده اند که از طرف رکن دوم بنامبرده دستور داده شده است که مرتبا با سروان بیگلری تماس بگیرد و گزارش عملیات آنان را بسروان موصوف اطلاع دهد و استدعا نموده که با کسب اجازه کتبی از مقامات ارتشی و ژاندارمری در این راه مبارزه کند و همچنین اضافه کرده است که عده افراد حزب توده در تهران فعلاً مشخص نیست و یکی از کلوپ ذاکر شده است که عده [عده ای] که نهضت آذربایجان را برپا نموده اند باتفاق عده دیگر از افراد ناصالح مهاجر در مرز ایران انتظار وصول دستور حمله بایران میباشد و سران حزب را از قبیل لنکرانی1 و مدیر روزنامه بسوی آینده معرفی و اظهار نموده که یومیه با سفارت روسیه در ایران در تماس بوده و تمام دستورات را اخذ مینماید در این موقع کتابی هم بگروهبان تاشک ارائه داده که سخنرانی استالین2 بوده و بوی اعطاء شده بوده است روی کتاب با خط زرکوب نوشته شده (لی استالین) جنگ کبیر میهن اتحاد جماهیر شوروی و تقویمی با شکل کبوتر صلح منقش است بنامبرده نشان داده و همچنین چندین اوراق حزبی دیگر از جمله روزنامه 21 فروردین 31 مردم3 در اطاق وی دیده شده است و در خاتمه اظهار نموده چون در معدن شمشک نمیتواند عملی برخلاف مرام توده ایها بنماید استدعا دارد که بتهران منتقل و با تماس دائم با مامورین از این راه خدماتی بنماید استحضارا عرض شد.فرمانده هنگ ژاندارمری مرکز ـ سرهنگ 2 خطیب شهیدی رونوشت برابر اصل است ـ ه
توضیحات سند:
1 ـ حسام لنکرانی از اعضاء حزب توده بود که به دستور کادر رهبری کشته شد.عاملین مستقیم قتل هم خسرو روزبه، ابوالحسن عباسی و اردشیر آوانسیان بودند.
ـ کژ راهه، ص 344 ـ خاطرات کیانوری، ص 160 2 ـ استالین : ژوزف ویسار یویونچ (جوگا شویلی) از رهبران حزب و انقلاب بلشویکی روسیه، همکار نزدیک لنین، از 1923 دبیر کل حزب کمونیست شد و تا زمان مرگ دیکتاتور بلامنازع شوروی بود.
نام او در زمره جلادان بزرگ تاریخ چون چنگیز، آتیلا، هیتلر و...
برده می شود.
کژ راهه ـ احسان طبری، ص 321 3 ـ روزنامه مردم : این روزنامه ابتدا به صورت روزانه منتشر می شد ولی از سال 1323 به صورت هفتگی نامنظم در آمد و از سال 1325 ماهانه گردید.
موضع آن ابتدا ارگان جمعیت ضد فاشیست ایران بود که به سرپرستی مصطفی فاتح بوجود آمد و در میان اعضایش بعضی از رهبران حزب توده مثل ایرج اسکندری و بزرگ علوی نیز به چشم می خورند ناگفته نماند که در سال 1323 روزنامه مردم به جای روزنامه های ظفر و رهبر منتشر شد و به طور مستقل انتشار نیافت.
تا آنکه از مهرماه 1325 به صورت مجله ماهانه درآمد و با سردبیری احسان طبری و جلال آل احمد به کار خود ادامه داد.
این روزنامه بعدها ارگان رسمی کمیته مرکزی حزب توده شد این روزنامه به خاطر حمله به افراد مختلف از طرف ارتش و طبقه کارمندان تحریم گردید و حمایت مادی خود را از دست داد و سرانجام انتشارش متوقف ماند.
سه هفته بعد از این تعطیلی اجباری مصطفی فاتح از هیئت گردانندگان روزنامه بیرون آمد و کار آن به اعضای حزب توده سپرده شد.
بعد از پیروزی انقلاب در ایران روزنامه مردم بار دیگر به عنوان ارگان کمیته مرکزی حزب توده انتشار خود را از سر گرفت و تا زمان انحلال این حزب به کار خود ادامه داد.
ـ رضاخان در مطبوعات دیروز، محمد خاتمی، ص 73 و 72