تاریخ سند: 20 آبان 1342
متن سند:
گیرنده : تیمسار ریاست سازمان اطلاعات و امنیت کشور (اداره کل سوم) فرستنده : ساواک خراسان شماره : 5596/ م الف 11 روز پنجشنبه /16 آبان مصادف با روز تولد حضرت زهرا هر ساله در مشهد جشن و چراغانی در بازار و معابر برقرار می شد امسال نیز مقدمات جشن آماده که به وسیله آیت الله میلانی وسیله طلاب بازاری ها اطلاع داده شد که از برگزاری جشن به علت این که آیت الله قمی و خمینی در زندان هستند و دو نفر مسلمان طیب حاج رضائی و حاج اسماعیل رضائی1 تیرباران شدند جشن برگزار نشود که بلافاصله بازار دستور را اجرا کرد.برابر تحقیقاتی که به عمل آمده مسبب این کار سید محمد علی میلانی پسر آیت الله میلانی که آلت دست افراد جبهه ملی است می باشد.
تلفن هائی که به بازاریان درباره تعطیل جشن شده توأم با تهدید بوده که چنان چه جشن بگیرند مغازه های آنها را خراب خواهند کرد غیر از بازار در سایر نقاط شهر جشن و چراغانی صورت گرفت.
آیت الله میلانی در نظر داشت که به مناسبت اعدام طیب حاج رضائی و حاج اسماعیل رضائی مجلس ختمی برگزار که شدیدا جلوگیری شد.
اینجانب تصمیم دارد با آیت الله میلانی ملاقات و برای آخرین بار شدیدا به وی تذکر دهد که از این اعمال خودداری نماید و چنانچه به تحریکات خود ادامه دهد درباره وی تضییقات کامل فراهم خواهد شد زیرا پیش بینی می شود که اگر از وی جلوگیری نشود ممکن است در ماه رمضان تولید اشکالاتی بنماید نتیجه ملاقات متعاقبا به عرض خواهد رسید.
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت خراسان.
سرتیپ بهرامی
توضیحات سند:
1ـ به دنبال دستگیری و زندانی کردن طیب حاج رضائی و اسماعیل رضائی به اتهام مشارکت در وقایع 15 خرداد 42 دادگاه نظامی رژیم شاه در 13 مرداد 42 پس از شکنجه های زیاد محاکمه آنها را آغاز کرد.طیب حاج رضائی از مردان آزاده و جوان مرد تهران که میدان های میوه فروشی تهران را تحت نظر داشت، و هم رزم مجاهدش حاج اسماعیل رضائی در واقعه پانزده خرداد، دفاع جانانه ای از حضرت امام خمینی (ره) و اهداف پانزده خرداد انجام دادند.
طیب در 15 خرداد و ایام عزاداری دهه اول محرم که مردم تهران دست به تظاهرات به هواداری امام خمینی (ره) زده بودند، و دسته به راه می انداختند و شعارهای یا مرگ یا خمینی سر می دادند، فداکاری زیادی نمود، و هم او بود که دارودسته شعبان بی مخ را که به نفع شاه دسته راه انداخته بودند، از میدان به در برد، و شاه پرستان دیروز را فدائیان امام خمینی کرده بود در موقع محاکمه از طیب شکنجه گران رژیم شاه می خواستند اعتراف کند که آیت الله خمینی به او پول داده است، تابلوای 15 خرداد را راه بیندازد، ولی طیب جوان مرد حاضر نشد این تهمت را به گردن بگیرد و چنین اعتراف کند و نوشته ای در این خصوص امضاء نماید، برای گرفتن چنین اعترافی زجر و شکنجه زیادی دید تا جائی که ناخنهای او را کشیدند، ولی تن به این جنایت نداد، سرانجام در 26 مرداد ماه 42 دادگاه ویژه نظامی رژیم شاه احکام ظالمانه خود را در خصوص دستگیر شدگان این واقعه صادر کرد.
به موجب آراء صادره، آقایان طیب حاج رضائی، غلامرضا قائنی، امیر کریمخانی، حاج اسماعیل رضائی و فضل اللّه ایزدی سلحشور به اعدام محکوم شدند، و عده زیادی به حبس ابد، و عده ای به پانزده سال زندان محکوم گردیدند.
طیب حاج رضائی و هم رزمش حاج اسماعیل رضائی در سحرگاه یازدهم آبان 1342 به دست جلادان رژیم ستمشاهی اعدام شدند.
در اینجا سزاوار است یادی از یکی از وکلای تسخیری شادروان طیب حاج رضائی، سرتیپ بازنشسته احمد بهارمست بشود، بهارمست چه در دادگاه بدوی و چه در دادگاه تجدید نظر دفاع جالبی از موکل خود کرد، و تمام اتهامات دادستان را با دلیل و برهان رد نمود و حتی برای بالا بردن مقام طیب به او عنوان (بزرگ میدان داران فرمانده) داده و او را همطراز شاه دانست.
پس از پایان محاکمه از این مدافعات نتیجه ای به دست نیامد، و دستگاه امنیتی در مقام انتقام گرفتن از سرتیپ بهارمست درآمدند، پرونده او را زیر و رو کردند، تا شاید یک پرونده مالی دندان گیر درست کنند، ولی کوچکترین خلاف مالی از او مشاهده نکردند، سرانجام زنی را در راه او قرار دادند، و همین مسئله بزرگ شد، و به دادگستری رفت و سه سال محکوم به زندان شد، پس از تحمل زندان دیگر آن انرژی و قدرت کار را نداشت و پس از چندی درگذشت.
ر.ک : نهضت روحانیون ایران، جلد 4، صص 249 تا 250 و روزشمار تاریخ ایران از مشروطه تا انقلاب اسلامی، جلد 2، صفحه 160