صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

متن سند:

اطلاعیه طبق اطلاع واصله : ایرج اسکندری ـ دکتر رادمنش ـ بقراطی ـ رحیم نامور1 (به اسم مستعار محمد ابن احمد با گذرنامه عجمان) مهندس محمد گوهریان (باسم مستعار عبدالوهاب حکیمی از آلمان غربی با گذرنامه ایرانی) رضا قاضی (باسم عبدالحسین کربلائی از ایران) ناصر صارمی (باسم عبدالحسین شاطرزاده از ایران) (دو شخص اخیرالذکر بتازگی از ایران گذرنامه تحصیل کرده اند) ـ صادق بابک از پراگ.
نامبردگان جهت شرکت در اجتماعی به پاریس رفته اند.
در این اجتماع عده ای از سران حزب منحله توده و دمکرات آذربایجان و دموکرات کردستان و عده دیگری از کمونیستهای عراقی و کرد شرکت خواهند داشت.
منظور آنان تلفیق عملیات خود و تعیین خط مشی واحد برای انجام استقلال کردستان و آذربایجان و برپا کردن انقلاب در ایران به وسیله عمال خود و با کمک یک دولت خارجی می باشد.
اطلاع دیگری نیز حاکی است که : محل اقامت رحیم نامور و ایرج اسکندری در پاریس به شرح زیر می باشد : اداره سوم دو مورد تحقیق در باره این اطلاعات اقدام شده و از مأمورین فرانسه خواسته اند اگر شما هم اطلاعاتی دارید بنظر اینجانب برسانید 3 /11 /38 طبق اوامر شفاهی ریاست اداره یکم درباره دو نفر سه برگ خلاصه گزارش تهیه و با عکس تعدادی از آنها حضور معاونت یکم [ناخوانا] بوسیله آقای اقامت تقدیم گردیده است فعلاً بایگانی شود.

توضیحات سند:

1ـ رحیم نامور : او از اعضاء قدیمی حزب بود که از اوائل تأسیس حزب وارد آن شده بود.
و در سالهای پیش از 28 مرداد 1332 روزنامه «شهباز» ارگان جمعیت ملی مبارز، با استعمار را منتشر می کرد.
وی پس از کودتای 28 مرداد ایران را ترک کرد.
مدتی در کویت اقامت گزید و سپس به لایپزیک رفت و پس از شروع فعالیت رادیو پیک ایران به بلغارستان اعزام و در هیئت تحریریه رادیو به کار پرداخت.
او پس از انقلاب به ایران آمد و به عنوان عضو کمیته مرکزی انتخاب شد، و پس از دستگیری اعضاء حزب به شوروی فرار کرده و به عنوان مسئول واحد حزبی در افغانستان به کار پرداخت و در همانجا فوت کرد.
(خاطرات نورالدین کیانوری ـ موسسه تحقیقاتی و انتشاراتی دیدگاه ـ ص 81ـ 48ـ 537 ـ 538)

منبع:

کتاب چپ در ایران - حزب توده در خارج از کشور به روایت اسناد ساواک - جلد دوم صفحه 172

صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.