تاریخ سند: 16 اردیبهشت 1347
متن سند:
بسمه تعالی السلام علی الاخ فی اللّه و رحمه اللّه و برکاته و بعد نامه مبارک بسرفرازی این وجود همیشه بعدم عزوصول بخشید از مراحم و الطاف و یادآوری آنجناب ممنون و سپاسگزارم راجع بشرح اوضاع آن محیط و احتیاج مبرم آنان همانند محیطهای دیگر ایران و غیر ایرانی بسی متأثر و متأسفم و خدایم شاهد است که در غالب اوقات این مطالب و نظائر آن و عدم وجود نظم و تشکیلات در دستگاه روحانیت فکر مرا (معی انی ما انا و ما خطری) مشوش و ناراحت می کند فعلاً که شرائط از نقطه نظر تبلیغی و نشر حقایق اسلام بنظر مانامساعد می رسد مع ذلک طرقی از جنبه های تبلیغی باز است و زمینه اسلامیت دلها و سابقه عقاید آنان مزارع قلوب را کاملاً آماده باستماع احکام و بیان حقایق مذهبی کرده است ما استفاده نمی کنیم و استعدادها ضایع و فرصتها همانند برق می گذرد و از دستمان با رأی العین و بالعیان می رود چه باید کرد و چه باید اندیشید بالجمله اینها مطالبی است به جای خود ولی چیزی که راجع بانمحیط و محیط خود سرکار دل انسان را تسکین می دهد این است که اقلاً وجود شما و امثال شما ملتفت جهات مطلب و دلسوز این ملت می باشید این خود نعمتی است گرچه به اصطلاح ما مغفول عنه عامه است ولی خدا می داند بنده بنوبه خود از این وجودات بسی قدردانی دارم و پیوسته در دعاها و خواسته های خویش آنان را متذکر بخیر و تأییدم خدای آن کند که جوامع اسلامی رهبران عاقل و متنبه و فعال و دلسوز بیدار کنند و دردها را رفته رفته بدرمان عمل مداوا کنند باری راجع به حقیر آمدن بنده به آن سامان مدتها در فکرم که وسایل جور کنم و بتوانم اقلاً یک دهه ای در حضور آنها باشم تا حال که اشتغالات اینجا و گرفتاریها اجازه نداده و همان محذور و احتیاج و جهات دیگر که اینجا ملاحظه می فرمایید باور کنید که محل ابتلای همه جا است و به رای العین یافتم که احتیاجات حوزه مشهد و طلاب اینجا اگر بیشتر از جاهای دیگر نباشد قطعا کمتر نیست فلذا از قسمت تشرف به حضور در اوقات تحصیل معذور شدم ولی درصدد بودم که ده آخر صفر الخیر را به آنجا سفر کنم تا حال گرفتاری داخلی که بچها و خانواده در اینجا غریب و احدی را غیر از حقیر ندارند مانع شده و به راستی سفر مختصری هم برای من تولید محدودیت و محذور کرده است فعلاً که 7 ماه صفر است به همین اندازه تصدیع قناعت می کنم و در صددم اگر چنانچه کسی را برای مراقبت و انس بچه ها پیدا کردم تا نیمه ماه که مباحثات ادامه دارد اینجا باشم و در 15 یا 16 حرکت کنم و از تهران هم تلفنا مزاحمتم را بانجناب اطلاع دهم که اقلاً برای دهه آخر برسم و اگر نتوانستم از حضور عالی ملتمس دعایم و علامت همین است که از تهران عرض ادب کنم سلام به همه دوستان دارم و آنجناب و متعلقین و دوستان را به خدا بسپارم.جعل اللّه عمرکم طویلا و عملکم صالحا مقبولا و دعائکم نافذا مستجابا و علیکم قارا و رزقکم دارا و اولادکم ابرارا والسلام منی علیکم سلام مودع و رحمه اللّه قربان شما علی مشکینی 7 صفر الخبر 88 الان که 12 صفر الخیر است سلام عرضه می دارم و تشرف به حضور را برای اوقات دیگری حواله می دهم و از عدم قدرت خویش متأسفم ضمنا جناب آقای میر حامل نامه سرکار بحمداله سلامت و مشغول و در مدرسه آیت الله میلانی جای مناسبی برایشان تهیه گردید والسلام منی علیکم و رحمه اله اگر جناب مستطاب حجه الاسلام والمسلمین آقای حاج شیخ علی پناه اشتهاردی آنجا تشریف داشته باشند عرض ارادت و تسلیم ما را به محضر انورشان قطعا ابلاغ نمایید.
قربان شما مشکینی آدرس ـ مشهد مدرسه آیت الله میلانی یا مدرسه میرزاجعفر علی مشکینی