تاریخ سند: 28 مهر 1357
موضوع: سید ابوالحسن بدری
متن سند:
از: 10 ﻫ تاریخ: 28 /7 /1357
به: 312 شماره: 11231 /10 ﻫ 1
موضوع: سید ابوالحسن بدری1
صدیقه قرآنیپناه پرستار بیمارستان رضا پهلوی اصفهان و دخترخاله نامبرده بالا و همچنین دائی او عباسعلی اختریان پارچه فروش در بازار بزرگ تهران روبروی مسجد سید عزیزالله از محل اختفای سید ابوالحسن بدری با اطلاع میباشند.
نظریه جمعه: ابوالحسن بدری فرزند عبدالجواد دارنده شناسنامه شماره 20767 صادره از اصفهان متولد 1302 از مظنونین و طرفداران خمینی میباشد و جزو افرادی بوده که میبایستی وسیله فرمانداری نظامی اصفهان دستگیر شود که وی از جریان مطلع و به تهران عزیمت و در حال اختفا به سر میبرد.
نظریه 10 ﻫ : نظریه جمعه مورد تأیید است.
3521
توضیحات سند:
1. حجتالاسلام سید ابوالحسن بدرى در سال 1302 ﻫ ش در اصفهان متولد شد و پس از فراگیرى علوم ابتدایى و متوسطه وارد حوزه علمیه اصفهان گردید و نزد اساتیدى همچون ملا حبیبالله حبیبآبادى، شیخ حیدر على محقق، سید فاضل هرندى، سید باقر موحد ابطحى، حاج صدر کوهپایى و میرزا على محمد بدرى به فراگیرى علوم حوزوى پرداخت و در سال 1329 به استخدام آموزش و پرورش درآمد و ضمن تدریس در مدارس در دانشکده ادبیات قبول و موفق به اخذ لیسانس گردید. وى ضمن وعظ و خطابه همزمان مؤسسه احمدیه را نیز اداره مىنمود که در سال 1354 به علت فعالیتهای زیاد در آموزش و هدایت دانشآموزان دبیرستان احمدیه از کار برکنار و سپس دستگیر و مدتى بازداشت گردید و در سال 1355 بازنشسته شد.
در جریان تحصن منزل آیتالله خادمی در رهبری تحصن نقش ویژهای داشت و در زمان تحصن چند سخنرانی ایراد کرد. پس از اعلام حکومت نظامى در اصفهان از سوى ساواک تحت تعقیب قرار گرفت و متوارى شد و در آستانه پیروزى انقلاب اسلامى در تهران ماند و به فعالیت های خود ادامه داد و سپس به اصفهان بازگشت.
حجتالاسلام بدرى پس از پیروزى انقلاب در ارگانهاى مختلف مشغول به خدمت شد و در سال 1363 ﻫ ش مدرسۀ النفیسه را جهت تعلیم علوم حوزوى (ویژه خواهران) تأسیس نمود و ریاست آن را عهده دار بود.
وی سرانجام در 23 مرداد ماه 1391 ﻫ ش دار فانی را وداع و در جوار مرقد صاحب ابن عباد به خاک سپرده شد.
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان اصفهان، کتاب 4 صفحه 468