موضوع: منزل رشیدیان
تاریخ سند: 16 مرداد 1340
موضوع: منزل رشیدیان
متن سند:
شماره: 1570 /311 د ـ 3 در هفته جاری چون آقای رشیدیان از سفر عراق مراجعت نموده بودند عده ای در حدود یکصد نفر به دیدن ایشان آمدند هیچگونه بحثی در منزل وی نشد و مطالبی درباره ترقیات کشور عراق برای حضار بیان داشتند و اظهار نمودند کارهای عمرانی به شدت در عراق دنبال می شود تمام جاده ها اسفالت شد و در تمام دهات اسفالت و برق به چشم می خورد و تنها اشکالی که عراق با آن مواجه است تقسیم اراضی می باشد زیرا پس از تقسیم اراضی میزان تولید کاهش یافته است به طوری که عراق که در سالهای قبل گندم صادر می نمود حالا بایستی از خارج وارد نماید ولی مقامات مسئول معتقد هستند که در سالهای دیگر این اشکال برطرف خواهد شد نامبرده در مورد ملاقات با ژنرال قاسم1 اظهار داشته که در مورد روابط ایران با عراق با قاسم مذاکره کردیم و به ایشان گفتیم که ادعای عراق در مورد خلیج فارس تأثیر بدی در مردم ایران داشت نامبرده قانع شده اند که این ادعای عراق صحیح نبوده است.در مورد مسافرت زوار ایرانی اظهار داشتند که دولت عراق آماده دادن ویزا است ولی دولت ایران گذرنامه برای مسافرت عراق نمی دهد.
به سابقه ضمیمه و بایگانی شود.
24 /5 /40
توضیحات سند:
1ـ عبدالکریم قاسم در سال 1914 میلادی در بغداد دیده به جهان گشود.پدرش مسلمان سنی مذهب از قبیله عربی زید قحطانی و مادرش مسلمان شیعه از قبیله عربی تمیم عرفانی بود که هر دو قبل از وقوع کودتای 14 ژوئیه 1958 وفات یافتند.
او در خانواده فقیری پرورش یافت.
در مدرسه شاگردی آرام بود و غالبا از همکلاسی های خود کناره می گرفت.
تحصیلات دبیرستانی را در رشته ادبی و با کسب نمرات ممتاز به پایان برد و به عنوان معلم مدرسه ابتدائی شهر «شامیه» در استان دیوانیه قادسیه فعلی ـ واقع در جنوب عراق مشغول تحصیل شد.
پس از یک سال تدریس 1931 تا 1932 میلادی ـ این حرفه را رها کرد و وارد دانشکده نظامی گردید و 15 آوریل 1934 با درجه ستوان دومی فارغ التحصیل شد.
در ژانویه 1940 به دانشکده ستاد قدم گذاشت و در دسامبر سال بعد با کسب نمرات ممتاز فارغ التحصیل شد.
در 1950 به جرگه افسران قدیمی در انگلستان پیوست.
در 2 مه 1955 به درجه سرتیپ ستاد و در 6 ژانویه 1959 به درجه سپهبد ستاد و سرانجام در 6 ژانویه 1963 به درجه سرلشکری ستاد ارتقاء یافت.
فعالیت سیاسی و پایان انزوای عبدالکریم قاسم به سال 1935 که در اولین انجمن افسران ناسیونالیست شرکت کرد، باز می گردد.
از بارزترین خصوصیات اخلاقی عبدالکریم قاسم، نازک دلی و دلرحمی او بود.
به همین دلیل، عفو مکرر سرسخت ترین دشمنان او را نمی توان یک تاکتیک سیاسی برای جلب اعتماد و محبت مردم و ادامه حکومت از این طریق به حساب آورد.
عبدالکریم قاسم در 15 رمضان 1963 در محوطه ساختمان رادیو عراق به دست کودتاچیان به قتل رسید.
ـ نگاهی به تاریخ سیاسی عراق، سرهنگ ع الجمیلی، ترجمه محمد حسین زوار کعبه، ص 68ـ65