اینجانب نسبت به ضیاءالواعظین حسن نظر دارم
اینجانب نسبت به ضیاءالواعظین حسن نظر دارم
متن سند:
دولت علیه ایرانشیروخورشید طهران به تاریخ 31 برج ثور 132
وزارت جنگ اداره اسم نویسنده ــ صادره ــ ضمیمه ـــ
نمره صادره 933
نمره وارده
ذکر نمره قبل
کارتن ـ دوسیه
خروج ــــــ
ایالت جلیله فارس
رمز نمره 4 واصل و از مفاد آن مستحضر شدم. گر چه اینجانب نسبت به ضیاءالواعظین حسن نظر دارم ولى چون اعلیحضرت با او مخالفت دارند و مخصوصا امر فرموده بودند از آنجا تبعید شود، البته در صورتى که انتخاب شود اسباب دلتنگى فوق‌العاده شده و تصور نمى‌کنم انجام‌پذیر باشد. بعضى از کاندیداها را هم از قبیل: سیدمحى‌الدین، سیدعبدالرسول، سید عبداللّه امام، مهذّب‌الدوله، على‌اصغر خان حکمت1 چون نمى‌شناسم اقدامات، مسلک و مشى و اخلاق آنها را معرفى نمایید تا نظریات خود را اظهار دارم.
نمره 933
وزیر جنگ و فرمانده کل قشون
توضیحات سند:
1. حکمت، على‌اصغر فرزند میرزا احمدعلى مستوفى (حشمت‌الممالک) در 1272 ش در شیراز متولد شد. وى تحصیلات علوم دینى را در مدرسه منصوریه شیراز آموخت و سپس به تهران آمد و فقه و فلسفه را نزد میرزا طاهر تنکابنى فرا گرفت. سپس به مدرسه آمریکائى تهران رفت و موفق به اخذ دانشنامه متوسطه شد و پس از آن براى ادامه تحصیلات به فرانسه و انگلستان سفر کرد و موفق به اخذ لیسانس از دانشکده ادبیات پاریس در 1311 ش شد.وى داراى درجه دکتراى افتخارى از دانشگاههاى لاهور، دهلى، علیگره مى‌باشد. وى در 1297 به خدمت وزارت معارف درآمد، در 1304 از سوى مردم جهرم به مجلس سنا راه یافت، در 1307 مدیرکل اداره فرهنگ شد. در 1309 مأمور مطالعات در علم و تربیت و قوانین ثبت اسناد در اروپا از طرف وزارت دادگسترى گردید. در شهریور 1312 کفیل وزارت معارف و اوقاف بود و در کابینه محمدعلى فروغى به وزارت معارف منصوب شد از 1314 رئیس دانشگاه تهران و در 1314 در کابینه جم به وزارت داخله منصوب گردید و در کابینه متین دفترى همین سمت را حفظ کرد در شهریور 1320 وزیر پیشه و هنر شد و از 1321 در کابینه سهیلى به وزارت دادگسترى رسید، در 1326 وزیر مشاور و در 1327 به وزارت امورخارجه منصوب شد. در 1327 رئیس جمعیت شیروخورشید ایران و در 1328 وزیر مشاور کابینه ساعد مراغه‌اى و در 1332 سفیر ایران در هندوستان، در 1335 وزیر مختار ایران در بانکوک و در سال 1337 به وزارت امورخارجه در کابینه اقبال منصوب گردید. وى همچنین از اعضاء پیوسته فرهنگستان ایران و استاد دانشگاه و رئیس انجمن فرهنگى یونسکو و رئیس انجمن آثار ملى بود. سرانجام على‌اصغر حکمت در سال 1359 در تهران دارفانى را وداع گفت و در شیراز به خاک سپرده شد. (گنجینه اسناد، شماره 2 و 3 سال 72، سخنوران نامى معاصر ایران، ج دو، سال 73)