سید محمد احمدی فروشانی تبعیدی به سقز
تاریخ سند: 17 مرداد 1357
سید محمد احمدی فروشانی تبعیدی به سقز
متن سند:
به: ۳۱۲ - گیرنده پست سنندج تاریخ: 17 /5 /37از: ۱۰ﻫ شماره: 9261 /10 ﻫ 1
بازگشت: 5325 /312 – 10 /5 /37
13570517
سید محمد احمدی فروشانی تبعیدی به سقز ضمن تماس تلفنی از پسر آیت‌الله حاج حسین خادمی وضعیت اصفهان را سؤال نموده و مشارالیه پاسخ داده مردم در منزل پدرم متحصن هستند و نمازهای جماعت در مساجد تعطیل است و مغازه‌ها هم بسته بودند و از دوشنبه به دستور پدرم باز کردند و اگر نتیجه‌ای گرفته نشود دوباره تعطیل خواهند کرد.1 احمدی فروشانی اضافه نموده به همه مردم سلام برسان و با آنان امید بدهید که پیروزی با شما است و انشاء‌الله بر مشکلات پیروز می‌شوند.
تقوی
نسخه اول در پرونده سید محمد احمدی فروشانی (۲۷۵۴)
بایگانی گردد. شرف‌الدین
18 /5 /37
ملکی
16 /5 /37
نادری
توضیحات سند:
١- به دنبال بازداشت آیت‌الله طاهری در تاریخ 10 /5 /1357 مردم حسین آباد به خیابان‌ها ریخته و خواستار آزادی ایشان شدند؛ نیروهای نظامی و انتظامی رژیم وارد عمل شده و با مردم به زد و خورد پرداختند.پس از انتشار این خبر در شهر، بازاریان اصفهان به عنوان اعتراض مغازه‌های خود را تعطیل و به همراه روحانیان برای کسب تکلیف به سوی منزل روحانی بزرگ شهر به حرکت در آمدند. پس از حضور در منزل آیت‌الله خادمی، برای آزادی آیت‌الله طاهری اقدام به تحصن نمودند و روحانیان نیز در حمایت از این حرکت، از برگزاری نمازهای جماعت و منبر خودداری کردند.
شور این اعتراضات همه‌گیر با رسیدن پیام حضرت امام (ره) به مردم اصفهان و شروع ماه مبارک رمضان شدت یافت.
در این تحصن که به مدت ۱۰ روز به طول انجامید، سخنرانان به افشای ماهیت رژیم پرداخته و جوانان را به مبارزه بر علیه ظلم و ستم شاه و نظام سلطنتی هدایت و ترغیب می‌کردند. این اجتماع به کانون تجمع هزاران مسلمان انقلابی تبدیل گردید، کانونی که جوانان انقلابی با شناخت یکدیگر بر ابعاد مبارزه با رژیم شاه می افزودند.
با اعلام حمایت گروه‌های جمعیت‌ها و ... از این تحصن، این موضوع فقط به اصفهان ختم نشد، بلکه سندها گویای وسعت فعالیت‌ها در سایر شهرستانهای اصفهان نیز می‌باشد.
رژیم شاه که می دید امواج این حرکت انقلابی به اقصی نقاط کشور رسیده در صدد برآمد تا هر چه زودتر آن را متوقف نماید، چرا که ادامه آن موجب تزلزل هر چه بیشتر پایه‌های سلطنت را فراهم می آورد. از این رو به انواع تهدیدات، حیله‌ها و ... روی آورد بلکه بتواند مردم را از این خواست برحقشان باز دارد.
پس از ده روز تحصن، با صلاحدید علماء و سایر دست اندرکاران پایان تحصن اعلام گردید.
سیل جمعیت اجتماع‌کننده در منزل آیت‌الله خادمی و کوچه‌های اطراف با پذیرش این تصمیم برای بازگشت به منازلشان به طرف خیابان به حرکت درآمد.
پلیس که در خیابان‌ها و میادین اطراف منزل آیت‌الله خادمی در حالت آماده باش بود با مشاهده سیل جمعیت که به طرف خیابان سرازیر شده بود، هراسان و وحشت‌زده گردید. ابتدا شروع به تیراندازی هوائی و سپس با دستور فرماندهان خائن مستقیماً سینه جوانان انقلابی را نشانه رفتند و عده‌ای را شهید و بسیاری نیز مجروح شدند.
این درگیری از ساعت ۱۰ شب 19 /5 /1357 شروع و هر لحظه بر وسعت و دامنه آن افزوده می گشت. بسیاری از مؤسسات وابسته به رژیم از سوی مردم به آتش کشیده شد و درگیری تا بعد از ظهر روز 20 /5 /57 بطول انجامید و در حالی که نقاط مرکزی شهر چهره جنگ زده به خود گرفته بود و می‌رفت که کنترل اوضاع از دست رژیم خارج گردد، با دستور مقامات عالی رتبه نظامی و امنیتی تانک‌ها، توپ‌ها و نفربرها شهر را به اشغال خود در آوردند و سرانجام حکومت نظامی مورد تصویب قرار گرفت.
عصر روز 20 /5 /57 سرلشگر رضا ناجی، فرمانده توپخانه و موشک‌ها در حالی که از شدت عصبانیت دهانش کف کرده بود، با وحشت و نگرانی بر صفحه تلویزیون ظاهر گشت و با خواندن اولین اعلامیه، در اصفهان اعلام حکومت نظامی‌کرد.
تمامی نیروهای نظامی، انتظامی و امنیتی رژیم به حالت آماده باش کامل در آمدند تا با شدت هر چه تمام‌تر قیام مردم سرکوب گردد. از همان ساعات اولیه حکومت نظامی، تعداد زیادی از مبارزین دستگیر و روانه بازداشتگاه‌ها شدند.
ر.ک: انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک. ج هشتم، نهم و دهم.
خادم شریعت. یاران امام به روایت اسناد ساواک. آیت‌الله حاج آقا حسین خادمی. کتاب ۱۹