تاریخ سند: 20 بهمن 1356
گزارش خبر موضوع: شیخ حسن روحانی
متن سند:
در تاریخ 7 /11 /36 شیخ حسن روحانی اهل سرخه سمنان ساکن تهران در مسجد
جامع گرمسار روی منبر اظهار داشت واعظ باید سیاسی باشد بما تحمیل میکنند که
سرت را بالا بگیر تا منابع زیرزمینی را نبینی نامبرده در ادامه سخنان خود مطالبی
درباره ازدواج عنوان و سن قانونی ازدواج را بی اساس خواند مشارالیه در شب بعد
(8 /11 /36) نیز روی منبر عنوان نمود انسان برای خلافتش خون صدها و میلیونها
مومن بیگناه را می ریزد و در مورد (المامور و معذور) اظهار داشت ماموری معذور است
که در راه حق قدم بگذارد نه باطل مثلاً آیا مأمور شمرهم معذور بود؟
نظریه شنبه: نامبرده در لفافه مردم را تحریک به شورش و جهاد میکرد.
نظریه یکشنبه: احتمالاً مطالب فوق توسط شیخ حسن روحانی عنوان شده است ضمنا
برابر نامه شماره 34705 /14 ه ـ 11 /11 /36 مشارالیه ممنوع المنبر گردیده و پس از
آن از سخنرانی وی جلوگیری شده است.
1حکمت
نظریه 14 ه و : نظریه یکشنبه مورد تائید است%
نظریه سه شنبه : نظریه 14 ه و مورد تائید است.
نظریه 14 ه : نظریه سه شنبه مورد تائید است.
توضیحات سند:
1 ـ سند بعدی نیز مربوط به
حجت الاسلام دکتر حسن
روحانی و استاد شهید مرتضی
مطهری است.
در ذیل سند
بعدی پرویز ثابتی مدیرکل
اداره سوم می نویسد: «گفته
شود این دو ممنوع المنبر بوده
و صلاحیت ندارند.
» امّا طبق
این سند دکتر روحانی در
تاریخ 11 /11 /56 رسماً
ممنوع المنبر شد.
و این نشان
می دهد که ممنوع المنبر بودن
قبل از این که جرمی ثابت شده
باشد، تمهیدی بوده است برای
جلوگیری از فعالیت روحانیان
مبارز که بدون محکمه و به
تشخیص مقامات امنیتی صادر
می شده است.
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک - کتاب 02 صفحه 216