تاریخ سند: 28 اسفند 1345
موضوع : استقبال مردم آفریقا از سید موسی صدر
متن سند:
به : 326
از : 212 شماره : 3108 /212
سید موسی صدر که به افریقا1 مسافرت نمود طی نامه های خود به دوستان
خویش اعلام داشت که مردم آفریقا از وی استقبال گرمی نموده و حتی تقاضای
قطعاتی از ملبوسات وی برای تبرک دارند و این امر به هیچ وجه مورد انتظار وی
نبوده است.
جهت استحضار ریاست بخش
316 رسید.
27 /1 /46
در پرونده موسی صدر بایگانیشود 29 /1 /6
توضیحات سند:
1ـ لبنان کشوری است به طول
200 و عرض 50 کیلومتر و
مساحت آن یکصدم مساحت
ایران است لیکن جمعیت نسبی
آن بیشتر از ایران است.
شهرها و
دهکده هایش بیشتر در دامنه
کوهها و بر فراز قله ها و
کوهپایه ها قرار دارد و بدین
جهت شهرها و دهکده ها
نمی توانند بیشتر از حد معینی
گسترش یابند.
و به همین علت
است که مردم مجبور به
مهاجرت شده و سالهاست خاک
وطن را ترک گفته اند.
البته این
روش معلول مظالم بی حد و
حصر دولت عثمانی بوده و
امروز به صورت سنتی برجای
مانده است.
به هرحال لبنان اکنون درختی
کهنسال را می ماند که ریشه اش
در خاورمیانه و شاخه هایش در
دیگر سرزمینهاست.
امروز
تیره های فراوانی از لبنانیان
اصیل، در کشورهای :
«آرژانتین»، «برزیل»،
«مکزیک»، «شیلی»، «ایالات
متحده امریکا»، و بسیاری از
کشورهای اروپایی و افریقایی
و آسیایی زندگی می کنند.
این
تیره های مهاجر همچون عواملی
هستند که آثار تمدن کشورهای
دور دست را بر لبنان منعکس
می کنند و هم افکار و آراء و
عقاید خویش را در پهنه جهان
گسترش می دهند.
و چون این
تیره های مهاجر پیوسته با لبنان
در تماس هستند، بنابراین یک
گروه سیار رابط نیز در این میان
پیدا شده است.
در سالهای اخیر نیز دهها هزار
لبنانی شیعه، به «سنگال»،
«سیرالئون»، «گینه»، «نیجریه»،
«لیبریا»، «ساحل عاج»، «غنا»،
«کویت»، «استرالیا»، «ایران»
و «شیخ نشینهای خلیج فارس»
مهاجرت کرده اند این مهاجران
لبنانی هر چند برای کار و زندگی
به این کشورها روی آورده اند
ولی خواه ناخواه اینان پیکهای
اسلام و تشیع به آنسوی مرزها
هستند و یک رهبر دینی فعال
می تواند از این مبلغان بی خرج
و رایگان به سود اسلام و
اسلامیان بهره برداری کند.
با توجه به این نکته است که
آقای «صدر» عملا در حال سفر
دائم به سر می برد [می بردند] و
سالانه شاید بیش از یکصد هزار
کیلومتر راه می پیمود و افزون بر
آن به همه شهرهای لبنان و
دهکده ها نیز شخصا سرکشی
می کرد و به همه این ممالک
مهاجرنشین که شیعیان مهاجرت
کرده اند مسافرت می نمود و از
نزدیک به فعالیتهای اجتماعی و
دینی آنان رسیدگی می کرد.
در سال 1967 برابر با 1346
بنابه دعوت لبنانیهای ساکن
افریقا آقای صدر به یک
مسافرت پنج ماهه اقدام کرد و
از کشورهای «نیجریه»، «غنا»
«ساحل عاج»، «لیبریا»،
«سیرالئون»، «سنگال» و
«گامبیا» دیدن نمود.
در همه این
کشورها ملاقاتی با شخصیتهای
برجسته به عمل آمد.
و در
جلساتی که شیعیان آن سامان
ترتیب دادند سخنرانیهای
مفصلی انجام گردید و لبنانیان
مهاجر که سالها از آب و خاک و
وطن خود دور شده بودند بار
دیگر با یک شخصیت متحرک
روحانی آشنا شدند.
این نکته قابل یادآوری است که
افریقاییان با اعراب همبستگی
فراوان دارند و مسائل سیاسی،
اجتماعی و دینی مربوط به آنها
را با نوعی دقت خاص بررسی
می کنند.
گویی سود و زیان
اعراب را از خود می شمارند و
این نکته نیز جالب است که
افریقاییان، لبنانیان را نمونه
آزادی و آزادمنشی می دانند و
بخصوص به رهبران دینی لبنان،
با دیده احترام می نگرند.
به
همین جهت ورود «صدر» را
گرامی داشتند.
در حقیقت
استقبال بی نظیری که به عمل
آوردند به منظور پشتیبانی از
یک مقام روحانی اسلام و
اتحاد و همبستگی در برابر
مسیحیان بود.
هم اکنون پس از مدتها
ارتباطات شیعیان با این
کشورها برقرار است و
فعالیتهای اجتماعی و دینی
ایشان در آن نواحی ادامه دارد.
آقای «صدر» بارها این نکته را
تکرار کرد که : این سفر بیش از
همه برای خود من سودمند افتاد
زیرا من متوجه یک افق تازه
شدم که کاملاً برای پذیرفتن
معارف اسلامی آماده است.
و
شرایط زمان و مکان در اینجا به
سود ما کار خواهد کرد و تعجب
است که چرا تاکنون به این
سرزمین بزرگ توجه
نداشته ایم.
ر.ک : مسلمین شیعه در لبنان
ص 45 ـ 46
منبع:
کتاب
امام موسی صدر به روایت اسناد ساواک - جلد اول صفحه 79