موضوع : صاحبان حساب شماره 490 شماره عطف : 5695 ـ 18/4/42
تاریخ سند: 21 شهریور 1342
موضوع : صاحبان حساب شماره 490 شماره عطف : 5695 ـ 18/4/42
متن سند:
گیرنده : ساواک آذربایجان شرقی فرستنده : ساواک آذربایجان شماره : 24086 /321 مراتب به اداره حقوقی بانک صادرات و معادن ایران منعکس و پاسخ واصله حاکی است که در این مورد به شعبه مرند دستور لازم داده شده است و اینک فتوکپی نامه شماره 1927 ـ 12 /6 /42 بانک صادرات و معادن به پیوست ایفاد می گردد.از طرف مدیرکل اداره سوم مقدم1 تهیه کننده ـ صابری 21 /6 /42 رئیس بخش ـ دکتر مالک
توضیحات سند:
1ـ ناصر مقدم فرزند یعقوب ، تحصیلات نظامی را در دانشکده افسری و دانشگاه جنگ و فرماندهی عالی ستاد مشترک به پایان رسانده و علاوه بر تحصیلات نظامی، در رشته حقوق قضایی از دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد.وی مشاغلی چون فرماندهی یگانهای مختلف رزمی و پشتیبانی در ارتش و ریاست اداره دوم ستاد بزرگ ارتشتاران را به عهده داشت و از افسران مورد پسند و توجه «حسین فردوست» بوده و مدتی در دفتر ویژه اطلاعات به ریاست فردوست اشتغال به کار داشته و در سال 1340 به ساواک منتقل و به مقام ریاست اداره کل سوم امنیت داخلی منصوب شده و خانه های امن ساواک در زمان او طرح ریزی شده است.
حسین فردوست در ارتباط با دست پرورده های خود چنین می نویسد: «مقدم توانست در وضع اداره دوم ارتش تحولی ایجاد کند، همان طور که قبلاً اداره کل سوم ساواک را بازرسی کرد.
تا آن زمان مقدم فردی متواضع و درویش مسلک بود و به همین دلیل در کنار من جزء چهره های خوشنام و سازنده تلقی می شد.
ولی در اداره روحیات مقدم تغییر عجیبی پیدا کرد و او به فردی تجمل پرست تبدیل شد.
نمونه آن جشن عروسی پسرش و مسافرت به آمریکا و چند تماس با اعضای سفارت آمریکا و چند مستشار آمریکایی همراه با وعده هایی برای آتیه، چنین تغییری در مقدم به وجود آورد.
» مقدم تا درجه سپهبدی رسید و محمدرضا به علت حوادث انقلاب اسلامی او را رئیس ساواک کرد...
مقدم تماسهایی با جبهه ملی گرفت و سعی کرد انقلاب را مهار کند، ولی به نتیجه ای نرسید.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی مقدم توسط خدمتگزاران انقلاب دستگیر و روانه زندان گردید.
دادگاه انقلاب اسلامی پس از ساعتها دادرسی و شور ، وی را مفسد فی الارض و محارب با خدا شناخت و به اعدام محکوم نمود و سرانجام در بامداد بیست و دوم فروردین ماه 1358 معدوم گردید.
ر.ک: خاطرات فردوست، ج 1، تهران، مؤسسه مطالعات سیاسی، صص 424 تا 429 ـ پرونده انفرادی ساواک