صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

موضوع : دکتر هوشنگ نهاوندی وزیر آبادانی و مسکن

تاریخ سند: 23 بهمن 1344


موضوع : دکتر هوشنگ نهاوندی وزیر آبادانی و مسکن


متن سند:

شماره : 2109 /300/الف دکتر نهاوندی وزیر آبادانی و مسکن به یکی از محارم خود به طور خصوصی گفته است : «من معتقد بوده و هستم در صورتی که همان وقت امتیاز نفت شمال به روسها داده شده بود امروز مردم به جای یک کارخانه ذوب آهن دهها کارخانه دارا بودند.
» دکتر نهاوندی افزوده در سفر هندوستان به چشم دیدم که دولت[های] مشترک المنافع تا چه حد در بدبختی و بیچارگی به سر می برند و در صورتی که [اگر] آنها مانند اقدامات اخیر ما به آن دولت بپیوندند زندگی مرفه و آسوده ای خواهند داشت.
ضمنا نامبرده در مورد تکمیل کادر وزارت آبادانی و مسکن علاوه نموده در صورتی که سازمانی ها (منظور ساواک1 است) بگذارد و اشکال نگیرند ما می توانیم دارای کادر مجهزی شویم.
آقای رضائیان برگ ارزیابی تهیه نمائید 26 /11 اقدامی ندارد پیروی نمائید که بیوگرافی ملصق به عکس از اداره کل چهارم واصل گردد 30 /11

توضیحات سند:

1ـ لایحه تشکیل سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) در سال 1325 ه ش توسط مجلس شورای ملی تصویب و این سازمان در سال 1336 رسما تأسیس گردید.
«ساواک» مأمور سرکوب و مقابله با مخالفان رژیم و مبارزات اسلامی ایران بود و با «سیا» (سازمان امنیت آمریکا) و «موساد» (سازمان امنیت اسرائیل) ارتباط داشت و به تدریج به یک سازمان مخوف تبدیل گردید.
این سازمان که در واقع اداره مرکزی «سیا» در خاورمیانه بود.
تیم های تعقیب و مراقبت متعدد داشت.
نخست برای به دست آوردن اطلاعات، دستگیرشدگان را به شکنجه گاه ها روانه می کردند و سپس آنها را به دادگاههای فرمایشی می سپردند و پس از حکم دادگاه، متهمان را به زندانهای مخوف می افکندند.
قساوت و بی رحمی ساواک بدان حد بود که دبیرکل سازمان عفو بین المللی در سال 1354 ه ش اعلام کرد: کارنامه هیچ کشوری در جهان سیاه تر از کارنامه ایران در زمینه حقوق بشر نیست.
جلادان ساواک علاوه بر شوک الکتریکی و ضرب و شتم مخالفان، از انواع وحشیگری ها استفاده می کردند.
اعمال و رفتار ساواک از دید شاه پنهان نبود.
این سازمان در سال 1357 به دست مردم مسلمان ایران از میان رفت و شکنجه گران آن در دادگاههای انقلاب به کیفر رسیدند.

منبع:

کتاب هوشنگ نهاوندی به روایت اسناد ساواک صفحه 70

صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.