تاریخ سند: 23 بهمن 1344
موضوع : دکتر هوشنگ نهاوندی وزیر آبادانی و مسکن
متن سند:
شماره : 2109 /300/الف
دکتر نهاوندی وزیر آبادانی و مسکن به یکی از محارم خود به طور خصوصی
گفته است : «من معتقد بوده و هستم در صورتی که همان وقت امتیاز نفت شمال به
روسها داده شده بود امروز مردم به جای یک کارخانه ذوب آهن دهها کارخانه
دارا بودند.
»
دکتر نهاوندی افزوده در سفر هندوستان به چشم دیدم که دولت[های]
مشترک المنافع تا چه حد در بدبختی و بیچارگی به سر می برند و در صورتی که
[اگر] آنها مانند اقدامات اخیر ما به آن دولت بپیوندند زندگی مرفه و آسوده ای
خواهند داشت.
ضمنا نامبرده در مورد تکمیل کادر وزارت آبادانی و مسکن علاوه نموده در
صورتی که سازمانی ها (منظور ساواک1 است) بگذارد و اشکال نگیرند ما
می توانیم دارای کادر مجهزی شویم.
آقای رضائیان برگ ارزیابی تهیه نمائید 26 /11
اقدامی ندارد پیروی نمائید که بیوگرافی ملصق به عکس از اداره کل چهارم واصل گردد 30 /11
توضیحات سند:
1ـ لایحه تشکیل سازمان
اطلاعات و امنیت کشور
(ساواک) در سال 1325 ه ش
توسط مجلس شورای ملی
تصویب و این سازمان در سال
1336 رسما تأسیس گردید.
«ساواک» مأمور سرکوب و
مقابله با مخالفان رژیم و
مبارزات اسلامی ایران بود و با
«سیا» (سازمان امنیت آمریکا)
و «موساد» (سازمان امنیت
اسرائیل) ارتباط داشت و به
تدریج به یک سازمان مخوف
تبدیل گردید.
این سازمان که در
واقع اداره مرکزی «سیا» در
خاورمیانه بود.
تیم های تعقیب و
مراقبت متعدد داشت.
نخست
برای به دست آوردن اطلاعات،
دستگیرشدگان را به
شکنجه گاه ها روانه می کردند و
سپس آنها را به دادگاههای
فرمایشی می سپردند و پس از
حکم دادگاه، متهمان را به
زندانهای مخوف می افکندند.
قساوت و بی رحمی ساواک
بدان حد بود که دبیرکل سازمان
عفو بین المللی در سال 1354
ه ش اعلام کرد: کارنامه هیچ
کشوری در جهان سیاه تر از
کارنامه ایران در زمینه حقوق
بشر نیست.
جلادان ساواک
علاوه بر شوک الکتریکی و
ضرب و شتم مخالفان، از انواع
وحشیگری ها استفاده می کردند.
اعمال و رفتار ساواک از دید
شاه پنهان نبود.
این سازمان در
سال 1357 به دست مردم
مسلمان ایران از میان رفت و
شکنجه گران آن در دادگاههای
انقلاب به کیفر رسیدند.
منبع:
کتاب
هوشنگ نهاوندی به روایت اسناد ساواک صفحه 70