تاریخ سند: 18 مهر 1357
ساری
متن سند:
از: ساری تاریخ: 18 /7 /1357
به: 312 شماره: 3525 /2ﻫ 1
برابر اعلام ژاندارمری مازندران ساعت 1030 روز 17 /7 /1357 هفت نفر مظنون که برابر اطلاع رسیده قصد تخریب یکی از پلهای حوزه پاسگاه مرکزی بابل را داشتهاند دستگیر و موضوع از طرف ژاندارمری تحت رسیدگی میباشد نتیجه متعاقباً اعلام خواهد شد.1
رخشا
در بولتن درج شود ثابتی 18 /7 /1357 در بولتن درج گردید جهت بهرهبرداری به استحضار رئیس دایره عملیات میرسد کندری 19 /7 /1357 در کلاسه 129322 موضوعی بایگانی شود. قاسمپی 24 /7 /1357
توضیحات سند:
1. در روز هفدهم مهرماه، ساواک مازندران طی بخشنامهای به شماره: 4087 /2 ﻫ 1 - 17 /7 /1357 اعلام نمود: «اعلیحضرت همایون شاهنشاهی آریامهر رهبر دوراندیش و وطنخواه ایران با آزادیخواهی و دموکراتمنشی خویش اراده فرمودند تا در فضای باز سیاسی امکان مشارکت کلیه گروهها فراهم و از طریق برگزاری سیستمیکه پرورش دهنده افکار مردم بشود جامعه مسیر منطقی و معقول خود را برای اجرای کامل قانون اساسی که منطبق با وحدت و یکپارچگی و بقای کشور میباشد ادامه بیابد. لیکن علیرغم کوششهای معموله برای مذاکره و ایجاد تفاهم و تشکیل کابینه ائتلافی صبر و شکیبایی فراوان به این امید که سرانجام مخالفین در حفظ استقلال و حاکمیت و رژیم قانونی کشور به توافق رسیده و فضای ایران را از هر فکر [ بقیه مطالب در سند نیامد] تحبیب مخالفین و تحریک عناصر شناخته شده باعث بروز حوادث و ناامنی گردیده که در روزهای سیزده و چهارده جاری ابعاد گستردهای یافته از آنجایی که در شرایط کنونی عناصر میهنپرست و شاهدوست در صدد برمیآیند که دست به تظاهرات ملّی و میهنی در نقاط بزنند و مخالفت از آن هم مقدور نیست توجه به نکات زیر ضروری است و حتی این تظاهرات به هیچوجه نباید جنبه انتقامجویی از مخالفین یا غارتگری، تخریب، آتشسوزی و ضرب و جرح به خود بگیرد دراین مورد هیچ مجوزی وجود ندارد تظاهرات میهنی باید باتوجه به دستورات قبلی و کاملاً آرام، مؤثر و ثمربخش از لحاظ جلب اعتماد مردم باشد تظاهرات ملّی و میهنی باید در شأن شخص اول مملکت باشد. در میان اجتماع تظاهرکننده باید شخصیتهای مؤثر محلی و حتی فرماندار، معتمدین محل و سایر طبقات با لباس مرتّب و حفظ نظم کامل به راهپیمایی آرام دست بزنند رعایت نظم و آرامش بشود. به صورتی نباشد که مردم وحشت کنند یا مخالفین تحریک گردند. شعارها مناسب و در تحت حفظ قانون اساسی و ملّی و مذهبی باشد علیه دیگران و مخالفین نباشد و به صورتی برگزار گردد که نشان دهنده یک حرکت ملّی در پاسخ بند 1 و استمداد رهبر مملکت است. چنانچه میتوان روحانیون را با چنین اقدامی همراه ساخت اثرات فوقالعادهای خواهد داشت. ضمناً جا دارد تظاهرات کاملاً ملی باشد و جنبه دستوری به خود نگیرد.»
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان مازندران، کتاب 08 صفحه 79