تاریخ سند: 12 فروردین 1347
متن سند:
شماره: 42/ م و از: وزارت آموزش و پرورش .دفتر وزیر محرمانه تیمسار سپهبد نصیری1 معاون محترم نخست وزیر و رئیس سازمان اطلاعات و امنیت کشور احتراما تعقیب گزارش شماره 4460/ م مورخ 16 /12 /46 و عطف به نامه شماره 91012 /322 مورخ 27 /12 /46 به استحضار می‌رساند: چون اعمال و رفتار خلاف و بی رویه معدودی از معلمان در اسفند ماه 46 شدیداً موجبات نگرانی قاطبه معلمان کشور را فراهم ساخته و مکرر درخواست تعقیب و تنبیه متخلفان را که موجب تزلزل حیثیت و شئون معلّمین گردیده‌اند نموده اند لذا دستور داده شد کمیسیونی در اداره کل بازرسی این وزارت باحضور نمایندگان سازمان اطلاعات و امنیت تشکیل و باتوجه به جریانات اواخر اسفند ماه نسبت به تشخیص محرکین اصلی که با سوءنیت نسبت به اخلال در امر مدارس اقدام نموده اند رسیدگی و گزارش امر را اطلاع دهند که نسبت به تعقیب قانونی آنان اقدام بعمل آید.
براساس گزارش کمیسیون مزبور که رونوشت آن به پیوست تقدیم می شود برای مجازات بیست نفر از معلمانی که محرک اصلی تشخیص داده شده اند، دستور داده شد پرونده کلیه آنان به دادگاه ارجاع گردد تا با اختیاراتی که قانون استخدام در اختیار گذارده است رسیدگی و درصورت احراز تخلف و تحریک به ایجاد بی نظمی نسبت به انفصال آنان از خدمت دولتی اقدام نمایند و چون رسیدگی دادگاه با رعایت مهلت هائی که در قانون پیش بینی شده است ممکن است به سرعتی که لازمه اتخاذ تصمیم سریع در این قبیل موارد می‌باشد نباشد لذا باتوجه به ضرورت و لزوم مجازات فوری این قبیل عناصر محرک و ایجاد عبرت در سایرین دستور داده شد هر بیست نفر معلمان مزبور به شهرستان‌ها‌ی دوردست انتقال داده شوند.
ابلاغ انتقال آنان به شرح پیوست امروز صادر و به آنان ابلاغ شد چنانچه تا دو ماه در محل خدمت خود حاضر نشوند طبق مقررات قانونی جدید استخدام مستعفی از خدمت شناخته خواهند شد وزیر آموزش و پرورش هادی هدایتی2 223511 جلد 39 بایگانی است رونوشت برابر اصل است.
توضیحات سند:
1 .ارتشبد نعمت اللّه نصیری، فرزند محمد نصیری (عمید‌الممالک) در سال 1289 در¬سمنان متولد شد.
تحصیلات را در زادگاه خود به پایان رساند و سپس به دانشکده‌ی افسری راه یافت و در سال 1313 به درجه‌ی افسری رسید.
وی مدتی فرمانده گردان 2 هنگ 18 کرمان بود و در سال 1329 فرماندهی هنگ پیاده‌ی پهلوی و سپس فرماندهی¬گارد شاهنشاهی را به عهده گرفت.
نصیری در 22 مرداد 1332، از سوی محمدرضا پهلوی، مأمور پیک «انفصال مصدق» و «انتصاب زاهدی» شد و در جریان کودتا نقشی فعال داشت، در سال 1337 به درجه‌ی سرلشگری رسید.
در مهر 1339 ژنرال آجودان و سپس به ریاست شهربانی کل کشور منصوب شد.
در مرداد 1341 به درجه‌ی سپهبدی رسید، در سال 1342، فرماندار نظامی تهران، در سال 1343 به سمت معاونت نخست وزیر و رئیس ساواک کشور منصوب و در سال 1350 به درجه‌ی ارتشبدی نایل شد.
وی در طول زندگی، بیش از 40 مورد نشان‌های داخلی و خارجی گرفت.
با قیام انقلاب اسلامی در ایران، او که دستش تا مرفق به خون مردم مسلمان ایران آلوده بود، در تیر 1357 از ریاست ساواک بر کنار و مدتی سفیر ایران در پاکستان شد.
اوج قیام باعث شد¬که شاه دستور دستگیری و بازداشت وی را در¬-16 /8 /1357 صادر کند.
وی¬در 22 بهمن 1357 توسط مردم دستگیر و در 27 بهمن همان سال، پس از محاکمه اعدام شد.
2 .
هادی هدایتی، فرزند ابوالحسن در سال 1302 ش در شهر ری متولد شد.
تحصیلات مقدماتی را در تهران گذراند و دوره‌ی متوسطه را در مدرسه‌ی دارالفنون به پایان برد، سپس برای ادامه‌ی تحصیل به اروپا رفت و در کشور فرانسه، دکترای حقوق گرفت.
در زمان حضور در آنجا، به عضویت کنفدراسیون دانشجویان درآمد و به طرفداری از حزب توده پرداخت.
وی پس از بازگشت به ایران، به استخدام وزارت فرهنگ درآمد و در دانشگاه تهران به تدریس مشغول شد.
در 17 اسفند 1342، به عنوان وزیر مشاور به کابینه‌ی تازه تأسیس حسنعلی منصور پیوست و پس از حدود یک سال، در 18 آذر 1343 وزیر آموزش و پرورش شد که این سمت را در کابینه‌ی هویدا نیز ادامه داد.
هادی هدایتی از اعضای شبکه ای بود که به عنوان «توده‌ای‌های انگلیسی» مشهور بودند.
اعضای این شبکه، از مأمورین سرویس جاسوسی انگلیس محسوب می‌شدند که تحت هدایت اسدالله علم انجام وظیفه می کردند.
حسین فردوست در معرفی او می‌گوید: « هادی هدایتی توده‌ای انگلیسی، از تملق بی‌حد و زیاده‌روی در چاپلوسی به محمدرضا [موفق شد] خود را در پست وزارت نگه دارد.
» وی همچنین در شبکه‌ی مطبوعاتی و روشنفکری موسوم به «بدامن» نیز عضویت داشت و زمانی که سردبیری روزنامه‌ی فرمان را به عهده گرفت، در راستای اهداف بیگانگان به فعالیت پرداخت.
هادی هدایتی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به خارج از کشور گریخت.