گزارش
تاریخ سند: 13 دی 1344
گزارش
متن سند:
از: اداره کل سوم . 324 تاریخ: 13 /10 /1344گزارش
محترماً به عرض می‌رساند:
در چندی قبل روزنامه پیغام امروز ـ مجله خواندنیها1 ـ روزنامه آژنگ طی سلسله مقالاتی به تلویزیون ایران و برنامه‌های تبلیغاتی آن حملاتی می‌نمودند. به منظور پی بردن به علل و انگیزه انتقادات مزبور در این زمینه تحقیقات لازم معمول که نتیجه آن به شرح زیر از عرض می‌گذرد:
تلویزیون ایران با صدور بخشنامه به مؤسسات خصوصی و ملی تبلیغاتی اعلام داشته که حاضر است در مقابل یک ساعت برنامه تبلیغاتی مبلغ بیست هزار ریال دریافت دارد. در حالی که قبلاً در ازاء این مدت، مبلغ دویست هزار ریال از مؤسسات مورد نظر وجه دریافت می‌داشته است. نظر به اینکه عمل مزبور تدریجاً از میزان درج آگهی در جراید می‌کاست و از این راه خسارتی به جراید تحمیل می‌نمود، لذا صاحبان مطبوعات تصمیم گرفتند که علیه تلویزیون ایران وارد عمل شده و به وسیله مطالب انتقادی خود تا اندازه‌ای مؤسسه تلویزیون را از تصمیم خود باز دارند.
حبیب ثابت مدیر مؤسسه مذکور به منظور جلوگیری از ادامه این قبیل انتقادات به مدیران جراید اطلاع داد که چنانچه مبادرت به درج مطالب انتقادی بنمایند از دریافت آگهی 9 کالای انحصاری دیگر مربوط به وی محروم خواهند شد. از این رو صاحبان بزرگ مطبوعاتی از قبیل اطلاعات، کیهان و مجلات تهران مصور ـ اطلاعات هفتگی ـ سپید و سیاه2 و روشنفکر از ادامه این عمل خودداری ورزیده‌اند.3
چون تصمیم دسته‌جمعی صاحبان نشریات با تهدید آقای حبیب ثابت مواجه گردید، آنها در نظر دارند هنگام طرح آئین‌نامه‌های قانون مطبوعات با توسل به نمایندگان در مجلس، ماده مخصوصی در قوانین مطبوعات ایران بگنجانند که نشر آگهی از رادیو تلویزیون مانند همه ممالک مترقی دنیا محدود باشد، تا از این راه زیانی به مطبوعات وارد نگردد.
تهیه‌کننده
رئیس بخش 324 . فردوس . ازطرف احسنی 13 /10
رئیس اداره دوم عملیات و بررسی . جهان‌بین 13 /10
توضیحات سند:
1. مجله خواندنیها یکی از قدیمی‌ترین مجلات ایرانی بود که انتشار آن از سال 1319ش آغاز شد و تا تابستان سال ۱۳۵۸ش ادامه یافت. مدیرمسئول این مجله، علی‌اصغر امیرانی بود که اسناد سابقه‌ی وابستگی‌های او و نشریه‌اش به بیگانگان و رژیم شاهنشاهی پهلوی در کتابی تحت عنوان «مطبوعات عصر پهلوی، مجله خواندنیها به روایت اسناد ساواک» منتشر شده است.2. مجله سپید و سیاه از سال ۱۳۳۲ش، با مدیریت علی بهزادی که از اعضای تشکیلات فراماسونری بود، منتشر گردید. اسناد این مجله که در ترویج ابتذال نیز نقش فراوانی داشت، در کتابی تحت عنوان «مطبوعات عصر پهلوی، مجله سپید و سیاه به روایت اسناد ساواک» منتشر شده است.
3. نیازمند هیچگونه تحلیل و توضیحی نیست که کنترل هدفمند مطبوعات نیز در این موقع و با استفاده از این اهرم، در دست تشکیلات بهائیت بوده، که از طریق حبیب ثابت اِعمال می‌گردیده است.