موضوع: جلسه هفتگی عده‌‌‌ای از روحانیون در منزل سید مجتبی صالحی
موضوع: جلسه هفتگی عده‌‌‌ای از روحانیون در منزل سید مجتبی صالحی
متن سند:
موضوع: جلسه هفتگی عده‌‌‌ای از روحانیون در منزل سید مجتبی صالحیدر تاریخ ۲/۲/۴۸ جلسه‌‌‌ای با شرکت سید محمدرضا سعیدی. محمد منتظری، شیخ حسین کاشانی، محمدحسن طاهری اصفهانی، سید مجتبی صالحی و شیخ حسین لنکرانی در منزل سید مجتبی صالحی واقع در خیابان غیاثی کوچه رب دوست پلاک ۳۲ تشکیل گردید. محمد منتظری در مورد واقعۀ اخیر ۱ اختلاف ایران و عراق گفت: شاه موقعی که به آمریکا رفت اربابها دستور دادند با عراق وارد جنگ بشود تا اسرائیل از شر آنها راحت گردد، ولی عراقیها خوب کاری کردند. آنها خیلی بیدارند، حتی درباره جاسوسان اسرائیل، فقط عراق در اخبار خود گفت: در آبادان محلی به جاسوسان داده شده بود و به نقل همین خبر اکتفا کرد، در صورتی که می‌توانستند تبلیغات زیادی بنمایند. شیخ حسین کاشانی سئوال کرد. اگر آمریکا دستور داده است که ایران با عراق جنگ کند پس چرا عراق پیشقدم شده است و معاون وزارت خارجه عراق سفیر ایران را احضار کرد و آن مطالب را که باعث به وجود آمدن این وقایع شد اظهار داشت؟ محمد منتظری در جواب گفت عراق شروع نکرد، بلکه آن دو نفر که بعنوان ماهیگیر دستگیر شدند، دو نفر سرگرد ایرانی بودند و اختلاف از اینجا بالا گرفت. در موقع پخش اخبار که رادیو، آمادگی ملت ایران را برای مبارزه با عراق اعلام نمود محمد حسن طاهری اصفهانی با حالت تمسخر حرکاتی نمود که همه خندیدند سپس شیخ حسین لنکرانی اظهار نمود جنگ بین اعراب و اسرائیل حتمی واقع می‌شود و ایران از پشت به اعراب خنجر خواهد زد. ب
توضیحات سند:
ـ۱. در همین زمان، امپریالیستهای آمریکا و انگلیس بر سر غارت منابع خلیج فارس و منافع مردم منطقه رودرروی هم قرار گرفته بودند. این کشمکش ابرقدرتها خواه ناخواه حکومتهای وابسته به دو طرف را نیز رو در روی هم قرار می‌داد. بویژه آن که رژیم وابسته به انگلستان در عراق، با کنار گذاشتن جناح آمریکا از قدرت، خشم دولت آمریکا و در نتیجه رژیم شاه را برانگیخته بود و امپریالیسم آمریکا بر آن بود که توسط ایران از رژیم بعث عراق انتقام بگیرد. بر این اساس بود که سرانجام رژیم شاه در تاریخ ۳۰ فروردین ۱۳۲۸ - ۲ صفر ۱۳۸۰ ناگهان اعلام کرد: ایران شدیداً با تهدید عراق مقابله می‌کند. عهدنامه تحمیلی ۱۳۱۶ ایران و عراق کأن لم یکن اعلام شد. مظاهر استعمار هنوز در این منطقه باقی است...هر گونه تجاوز به حقوق حاکمیت ایران، با مقاومت و عکس‌العمل شدید ایران برخورد خواهد کرد. هر چند قرارداد ۱۳۱۶ بنابر سیاست امپریالیسم انگلیسی میان دو پادشاه ایران و عراق امضا شده بود و نمی‌توانست در بردارنده منافع مرزی دو ملت باشد، اما انگیزه رژیم شاه از الغای یکجانبه آن تأمین منافع ضایع شده ملت ایران نبود، بلکه شاه با این مانور اغراض دیگری را دنبال می‌کرد که از سوی کاخ سفید امریکا به او دیکته شده بودا رژیم عراق که در آن زمان، قدرت رویارویی با رژیم شاه را نداشت، به جای هر گونه واکنش پیرامون اعلامیه‌های ایران، به دستگیری و بیرون راندن ایرانیان مقیم آن کشور و زوار ایرانی دست بسازید کودتاچیان عراقی از میان مردم برنخاسته بودند تا به سرنوشت آنان علاقه مند باشند. آنها بمانند رژیم ایران به ملت خود پشت کرده و به زنجیر استعمار وابسته بودند و آنچه برای آنان بی ارزش و بی اهمیت بود مردم و سرنوشت آنان بود و از این رو، آنان را قربانی اختلافها و کشمکشهای ارتجاعی و استعماری خود می‌کردند. امام خمینی از شنیدن رفتار غیر انسانی رژیم عراق با ایرانیان بیپناه در شهرهای بغداد و کاظمین سخت به خشم آمدند که اثر آن در ملاقاتی که مقامات عراقی با ایشان داشتند ظاهر در شب سه شنبه ۹/۲/۴۸ رؤسای شهربانی، سازمان امنیت و حزب بعث نجف برای اولین بار پس از کودتای سیاه بعثیها در عراق به ملاقات امام آمدند و از ایشان تقاضای ملاقات خصوصی کردند. اما امام فرمودند: «من با کسی کار خصوصی ندارم، پافشاری آنها به مشاجره بین طرفین انجامید و سرانجام هنگامی که مقامات عراقی از حضرت امام (س) خواستند علیه دولت ایران موضعگیری کنند فرمودند:
اولاً اختلاف ما با دولت ایران یک اختلاف اساسی و عقیدتی است و برطرف شدنی نیست اما اختلافی که اکنون بین دولتهای عراق و ایران بروز کرده موسمی و زودگذر است شما و دولت ایران امروز به هم بد می‌گوید و یکدیگر را طعن و لعن می‌کنید و فردا در کنار هم قرار می‌گیرید، اما ما نمی‌توانیم هیچ وقت با آنها کنار بیاییم و با ظلم تفاهم کنیم. ثانیاً شما چه نکردید که ایران کرده است؟ رسوایی قضیه تا آنجاست که حتی رادیوهای خارجی گزارش کرده‌اند. رادیو لندن خبر رفتار غیر انسانی دولت عراق با ایرانیان و علمای ایران را پخش کرده است. آیا برای مقامات عمرانی شرم آور نیست که رادیوهای بیگانه گزارش کنند که دولت عراق نسبت به ملت مسلمان ایران و علمای اعلام چنین اعمالی را مرتکب شده است؟ پس از این دیدار بود که دیگر علمای نجف هم که تا آن زمان سکوت کرده بودند. جرئت یافتند و نسبت به رفتارهای غیر انسانی رژیم عراق با ایرانیان مقیم آن کشور واکنش نشان دادند. رژیم عراق که از برخورد قاطع حضرت امام به خشم آمده بود در صدد تهدید و ارعاب برآمد و در تاریخ ۱۱/۲/۴۸ رئیس شهربانی نجف در دفتر سید حسین رفیعی، کلیددار آستان مطهر حضرت امام علی (ع) برای امام پیغام داد که باید دو روزه عراق را ترک کنید! هر چند آقای سید علی فرزند آیت‌الله خویی که در آن مجلس بود در صدد دفاع بر آمد و به تشریح موقعیت ویژه امام در میان عموم ملت ایران پرداخت اما امام پس از دریافت پیام رئیس شهربانی نجف، با کمال خونسردی، گذرنامه خود را پیش پیام آور افکند و فرمود: خروجی بزنید تا در اولین فرصت عراق را ترک کنم آیت‌الله حکیم نیز پس از شنیدن این اخبار و نیز یورش بعثیها به نجف اشرف واکنش نشان داد، اما این واکنش به گونه‌‌‌ای بود که حضرت امام به وسیله فرزند بزرگوارشان شهید حاج آقا مصطفی به آیت‌الله حکیم پیغام داد: ظواهر امر نشان می‌دهد که رژیم عراق می‌خواهد شما را هوادار وابسته به ایران وانمود کند و هواداری شما از مسلمانان و مخالفت با رژیم بعث را به حساب وابستگی به ایران قلمداد نماید. نظر امام این بود که اگر آیت‌الله حکیم به جای اعتراض نسبت به اخراج ایرانیان از عراق، مخالفت خود را بر محور دشمنی رژیم بعت با اسلام و توطئه‌های خطرناک آن رژیم علیه ملت و روحانیت عراق قرار دهد و روی خیانتهای رژیم به اسلام و عراق انگشت بگذارد و از این راه، مردم عراق را به حرکت درآورد و علیه رژیم بعث بسیج کند. اما متأسفانه آقای حکیم چنین نکرد و ......
سرانجام آنگونه که حضرت امام (س) پیش بینی نمودند اختلاف ایران و عراق، اختلافی موسمی بود و چندی بعد شاه و صدام حسین در پایتخت الجزایر، یکدیگر را در آغوش کشیدند و با عقد قراردادهای تازه، معروف به قرارداد ۱۹۷5 آشتی کردند...
اینکه صدام حسین بعثی به چنین قراردادهایی پایبند نبود و پس از پیروزی انقلاب اسلامی در صدد الغاء یک طرفه آن برآمد و جنگ هشت ساله‌‌‌ای را به نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران تحمیل کرد نیاز به بحث جداگانه‌‌‌ای دارد.