تاریخ سند: 5 دی 1333
گزارش واصله در تاریخ 8/8/33 درباره نایب اشتیاق حاکی بود
متن سند:
تاریخ: 5 /10 /1333
گزارش
گزارش واصله در تاریخ 8 /8 /33 درباره نایب اشتیاق حاکی بود از زمانی که شمس قناتآبادی از مجمع مسلمانان مجاهد استعفاء و کنارهگیری کرده، بین افراد مجمع، اختلاف ایجاد شده عده[ای] طرفدار شمس قناتآبادی بودند و عده[ای] دیگر با وی مخالف و طرفدار احمد خلیلی(1) مسئول کنونی مجمع بودند. کسانی که طرفدار شمس قناتآبادی بودند، (از آن عده بودهاند نایب اشتیاق، حسن شکری، اخیراً رضا صادقی و کوثر نیز با آنها بوده و عده دیگری که افرادشان به ۲۰ نفر میرسید و قرار بوده صادق بهداد را که مشارالیه نیز قبلاً عضو هیئتمدیره مجمع بوده، دعوت نمایند) چندی قبل تصمیم میگیرند که جلسات سیاری تشکیل دهند و بعد از اینکه جلسات خود را مرتب نمودند از شمس قناتآبادی و شیخ احمد مویدی که وی نیز از هیئتمدیره سابق مجمع بوده، به جلسات خود دعوت نمایند و عملیات آنها به رهبری سید شمس قناتآبادی انجام گیرد و حتی در جلسه نیز در منزل نایب اشتیاق تشکیل میدهند. ولی بعداً کاشانی از این موضوع با اطلاع میشود نایب اشتیاق، رضا صادقی و شیخ مویدی را نزد خود میخواند و به آنها سفارش مینماید که از تشکیل چنین اجتماعی که باعث تفرقه بین افراد مجمع و طرفداران کاشانی میشود، خودداری نمایند و حتی کاشانی در ملاقاتهای خود با قناتآبادی نیز این موضوع را به وی هم توصیه مینماید که از تشکیل این اجتماع مخالفت و خودداری شود. فعلاً جلسات این عده تشکیل نمیشود و حتی در جلسه شب گذشته که افراد مجمع برای تشکیل جلسات سیار خود مذاکره داشتند، همچنان نایب اشتیاق را هم جزء کسانی نام میبردند که در جلسات سیاری که بعداً افراد مجمع تشکیل میدهند شرکت خواهد کرد. نامبرده احضار و از وی بازجوئی به عمل آمد، اظهار میدارد در چند سال قبل جزو مجمع مسلمانان مجاهد بوده ولی مدت چهار سال است که در این مجمع شرکت نمیکند و هیچگونه جلساتی تشکیل نداده و خود را عاری از هر دستهبندی میداند و گزارشهای واصله در مورد خود را تکذیب میکند. ضمناً اظهار میدارد مدت ۲ ماه به اتهام شرکت در قتل هژیر دستگیر و زندانی بوده که با قید کفیل به مبلغ ۵ هزار تومان آزاد شده است.
توضیحات سند:
١- احمد خلیلی فرزند آیتالله حاج شیخ محمود خلیلی و کارمند مجلس شورای ملی بوده. نامبرده از اعضای فعال حزب زحمتکشان و یکی از دوستان نزدیک دکتر مظفر بقائی بوده است.
منبع:
کتاب
روحانی مبارز / آیتالله سید ابوالقاسم کاشانی به روایت اسناد- جلد دوم صفحه 708