موضوع : تقاضای آیت اله گلپایگانی
تاریخ سند: 14 آبان 1343
موضوع : تقاضای آیت اله گلپایگانی
متن سند:
شماره : 2659 طبق اطلاع واصله از قم پیشکار آیت اله گلپایگانی تلفنا با رئیس شهربانی محل تماس حاصل و اظهار داشته (آقا شیخ هاشم آملی به من متوسل شده که از شما بخواهم سید مصطفی خمینی1 را به علت اینکه خانواده پدرش بی سرپرست هستند آزاد نمایند).به وی پاسخ داده شده چون سیدمصطفی خمینی تحریکاتی می نموده که احتمال داشته در اثر تحریکات وی زدوخوردی روی دهد لذا دستگیر و به تهران اعزام شده چنانچه شخص آیت الله علاقه دارند اعلام کنند تا اقدام شود.
لیکن پاسخی نرسیده است.
اصل در پرونده آیت اله گلپایگانی و رونوشت در پرونده های نامبردگان بایگانی شود.
رونوشت به پرونده های مربوطه ضمیمه شد.
بایگانی شود.
14 /8
توضیحات سند:
1ـ شهید آیت الله سید مصطفی خمینی از بدو شروع نهضت اسلامی همراه حضرت امام خمینی (ره) بود ایشان ابتدا در سال 1342 و پس از شروع نهضت دستگیر شد و پس از مدتی حبس به ترکیه تبعید شد.پس از تغییر تبعیدگاه امام خمینی (ره) ایشان نیز در سال 1344 از ترکیه به عراق رفت و در شهر نجف ساکن شد.
آیت الله سید مصطفی خمینی حدود 13 سال در حوزه علمیه نجف به تدریس و تألیف و تربیت طلاب علوم دینی مشغول بود و در کنار فعالیت های علمی خود با انقلابیون مسلمان مرتبط بود و گاه تدارک آنان از ناحیه ایشان صورت می گرفت.
روحیه انقلابی وی مشوق بسیاری از مبارزان برای فراگیری فنون نظامی و چریکی بود بیشتر این فعالیتها نمی توانست از نظر جاسوسان رژیم شاه به دور باشد به همین دلیل اگر هم درگذشت این روحانی مبارز را رویدادی طبیعی بدانیم شخصیت مبارزاتی او انعکاسی جز شهادت آن هم بدست رژیم شاه در اذهان مردم متبادر نمی کرد هر چند خاطرات به جای مانده از آن زمان نیز دلالت بر شهادت ایشان دارد.
حجت الاسلام سیدمحمود دعایی در این مورد می گوید : با علائمی که روی پوست بدن وجود داشت مشخص بود که مرگ طبیعی نبوده و ناشی از یک مسمومیت است...
و از آنجا که حاج آقا مصطفی از شروع نهضت در سال 1341 در کنار امام قرار داشت دست راست ایشان محسوب می شد و یک چهره انقلابی بود که با روحانیون، روشنفکران، دانشجویان مسلمان و مبارز داخل و خارج کشور ارتباط داشت از این رو ساواک با به شهادت رساندن وی کوشید یک مخالف جدی را از سر راه رژیم برداشته و امام را تنها بگذارد و نهایتا ایشان در روز 30 /7 /56 در منزل خود در شهر نجف اشرف به شیوه ای نامعلومی به شهادت رسید.
پیکر آیت الله مصطفی خمینی را ساعت 10 صبح از نجف به کربلا بردند و در آب فرات غسل دادند و پس از تشییع باشکوهی در ایوان طلای مرقد حضرت علی (ع) به خاک سپرده شد.
شهادت ایشان سر منشأ تشدید مبارزات در قالب مجالس ختم برای ایشان و بیان اهداف نهضت اسلامی و جنایات رژیم در سراسر ایران گردید.
ر.ک: انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، ج 1، صص غ ـ ظ.