تاریخ سند: 9 مرداد 1345
متن سند:
از : 10/ه به : 316 شماره : 394 حاج آقا مصطفی خمینی پسر آقای خمینی طی نامه ای به آقای مستجابی1 سردفتر 168 اصفهان یادآور شده که خاطر آقای خمینی از اینکه شنیده اند عده ای از روحانیون اصفهان وابسته به دستگاه های دولتی در اصفهان به نام دین مؤسسه ای باز کرده و از حقوق امام زمان جهت این کار استفاده می نمایند ناراحت شده مصطفی خمینی از نامبرده خواسته است که تحقیق کند این موضوع حقیقت دارد یا خیر؟ الف نظریه رهبر عملیات : موضوع ناراحتی آقای خمینی از مؤسسه احمدیه در نامه هایی که برای خادمی2 فرستاده نیز عنوان شده است ولی از این خبر که آقای مصطفی خمینی برای مستجابی نامه فرستاده باشد سوابقی در دست نیست.نظریه رئیس ساواک : با اقداماتی که به طور غیرمحسوس و مداوم در این ساواک انجام یافته خمینی به نماینده خود آقای خادمی و بعضی از طرفدارانش مظنون شده و اعتقاد آنان نیز از خمینی بسیار کم شده است.
3 رونوشت برابر اصل است در پرونده مصطفی خمینی بایگانی شود.
18 /5 م ـ و ـ 1107
توضیحات سند:
1ـ حجه الاسلام والمسلمین مرتضی مستجابی از دوستان شهید مصطفی خمینی و از حامیان نهضت امام خمینی (ره) در شهر اصفهان.2ـ آیه اللّه سید حسین خادمی اصفهانی فرزند ابوجعفر در سال 1319 ق (جمعه سوم شعبان 1319 ق) در شهر اصفهان دیده به جهان گشود پس از تحصیلات ابتدایی، به تحصیل علوم دینی پرداخت.
ادبیات عرب را نزد مرحوم حاج شیخ علی یزدی فراگرفت و سطوح را نزد مرحوم میرزااحمد اصفهانی آموخت.
آن گاه برای فراگیری بیشتر در حوزه درس شخصیت بزرگ علمی وقت مرحوم حاج سیدعلی و حاج سید محمد نجف آبادی حاضر شد.
رسایل و مکاسب و کفایه را نزد آنان فرا گرفت و سپس در درس خارج مرحوم حاج میرزا محمدصادق اصفهانی شرکت کرد.
وی در سال 1342 ق به نجف اشرف مشرف گردید و از حوزه های درس آیات نائینی، عراقی و اصفهانی بهره جست و علم کلام و فن مناظره با اصحاب مذاهب را از مرحوم آیه اللّه بلاغی آموخت.
وی همچنین رجال و درایه را نزد مرحوم سید ابوتراب خوانساری تحصیل کرد و سرانجام برای انجام وظایف دینی به زادگاه خود بازگشت.
متجاوز از پنجاه سال در حوزه علمیه اصفهان در مدرسه صدر به تدریس و تألیف و سایر وظایف علمی قیام نمود.
سرانجام بامداد روز دوشنبه 20 اسفند سال 1363 ش برابر 18 جمادی الثانی 1405 دیده از جهان بربست و اصفهان و حومه آن به حالت تعطیل درآمد.
آیه اللّه خادمی پس از تشییع، در کنار مرقد مطهر حضرت رضا(ع) به خاک سپرده شد.
3ـ ذوق زدگی رئیس ساواک اصفهان در مورد موفقیت طرح های توطئه گرانه برای ایجاد بدبینی و سوءظن بین حضرت امام خمینی (ره) و نماینده ایشان در اصفهان حاکی از عدم آگاهی او از دیانت و وارستگی عالمان دینی و به ویژه حضرت امام (س) از هواهای نفسانی می باشد.
ضمن اینکه این قبیل گزارش ها از شائبه خوش خدمتی گزارش دهنده و امید پاداش از سوی مقامات بالاتر ساواک نمی تواند به دور باشد.
در متن سند ذکر شده که شهید آیت الله مصطفی خمینی در مورد کم و کیف موضوع، از جانب حضرت امام (ره) «تقاضای تحقیق» کرده است و مطلبی دال بر آنچه که عجولانه در نظریه ذیل سند آمده، در گزارش وجود ندارد.