موضوع: علمای ناراحت شهرستان قم
تاریخ سند: 12 مهر 1352
موضوع: علمای ناراحت شهرستان قم
متن سند:
از: 4/ه تاریخ:12 /7 /1352به: 312 شماره: 30787/ه
موضوع: علمای ناراحت شهرستان قم
علماء رضائیه ضمن اجتماع در کتابخانه مدرسه مسجد جامع از 2 نفر افراد تازه وارد از قم بنامان سید یوسف حسنی و گروسی که از طلبه‌های فوزی بودند سؤالاتی در مورد وضع روحانیون قم به عمل آوردند و میرزا ابراهیم علیزاده1 و میرقاسم موسوی نیز از افراد فوق در مورد وضع کنونی قم پرسش و فوزی نیز افزود در حال حاضر شهرستان قم رونق دارد یا خیر؟ سیدیوسف در پاسخ اظهار داشت تمام مدرّسین قم فراری هستند و تنها مراجع تقلید باقی مانده‌اند از جمله فراری‌ها منتظری،2 حسین نوری، لنگرودی، علی مشکینی3 و علی حجتی4 هستند از یوسف سؤال شد چرا این افراد تبعیدی و یا فراری هستند در پاسخ گفت این گروه مرجعیّت خمینی را امضا نموده‌‌اند.
نظریه شنبه: موارد فوق مورد تأیید است.
نظریه یکشنبه: افراد اخیرالذکر از جمله کسانی هستند که به علت فعالیت‌های مضرّه به موجب رأی کمیسیون امنیت اجتماعی شهرستان قم به نقاط مختلف تبعید و در حال حاضر متواری می‌باشند ضمناً در مورد مراقبت از تشکیل جلسه مذکور اقدام معمول گردیده است. داهی
نظریه چهارشنبه: نظریه یکشنبه مورد تأیید است
نظریه جمعه: نظریه چهارشنبه مورد تأیید است
آقای وثوقی 18 /7
161121بایگانی شود
______________________
1. حجت‌الاسلام میرزا ابراهیم علیزاده، فرزند محمد، سال 1311 در روستای اوصالو از توابع ارومیه متولد شد. مقدمات علوم اسلامی را در حوزه این شهر آموخت. سال 1332 به قم هجرت کرد. سطوح متوسطه و عالی را نزد حضرات آیات: پایانی، اعتمادی و احمدی میانجی تلمذ کرد. یک دوره تفسیر و معارف را از محضر آیت‌الله حاج شیخ محمدباقر ملکی میانجی بهره برد. خارج فقه و اصول را از محضر آیات عظام: بروجردی، شریعتمداری، گلپایگانی، مرعشی نجفی و محقق داماد، استفاده نمود و دروس فلسفه را هم از محضر شهید مفتح آموخت. اسناد ساواک برخی فعالیت های انقلابی حاج میرزا ابراهیم علیزاده را گزارش کرده‌اند. برپایه یکی از این گزارشها، وی در مجلس ختم شهدای ارومیه در مسجد امام جعفرصادق نقده در 29 /9 /1357 به منبر رفت و سخنرانی وی سرآغازی برای شکل‌گیری یک تظاهرات و راهپیمایی مردمی در خیابانهای نقده بود.
وی پس از 25 سال اقامت در قم، در ایام پیروزی انقلاب اسلامی به ارومیه آمد. در اوایل انقلاب فرماندهی منطقه‌ای از کمیته‌ی انقلاب اسلامی در ارومیه را برعهده گرفت و در کنار آن به تدریس علوم حوزوی و تعلیم و تربیت طلاب همت گمارد. همچنین در مسجد امام رضا (ع) و مسجد آبیاری به اقامه نماز جماعت پرداخت. حاج میرزا ابراهیم علیزاده بعد از انقلاب مدیر حوزه علمیه محمدیه بود و در سال 1386 به دیدار حق شتافت.
2. آیت‌الله حسینعلی منتظری، فرزند علی در سال 1301 ﻫ ش در نجف آباد اصفهان متولد شد. تحصیلات حوزوی خود را در اصفهان و سپس در قم پی گرفت و به درجات عالی علوم دینی رسید. ایشان به خصوص در دهه چهل به علت همراهی با نهضت امام خمینی(ره) تحت تعقیب عوامل امنیتی رژیم قرار گرفت و به زندان افتاد و شکنجه‌ها دید. پس از پیروزی انقلاب و بعد از وفات آیت‌الله طالقانی، امامت جمعه تهران از طرف امام خمینی(ره) به ایشان واگذار گردید. در سال 1364 مجلس خبرگان وی را به عنوان قائم مقام رهبری تعیین کرد ولی این حکم در سال 1368 به علت نفوذ عناصر قدرت طلب به‌ویژه باند جنایتکار مهدی هاشمی در دفتر وی و انتقال واژگونه اخبار و حوادث روز به ایشان و اتخاذ مواضع علیه حرکت انقلاب، پس گرفته شد. حضرت امام در نامه 6 /1 /1368 خطاب به آقای منتظری فرمودند: «از آنجا که روشن شده است که شما این کشور و انقلاب اسلامی عزیز مردم مسلمان ایران را پس از من به دست لیبرال‌ها و از کانال آنها به منافقین می‌سپارید، صلاحیت و مشروعیت رهبری آینده نظام را از دست داده‌اید. شما در اکثر نامه‌ها و صحبت‌ها و موضع‌گیری‌هایتان نشان دادید که معتقدید لیبرال‌ها و منافقین باید بر کشور حکومت کنند. به قدری مطالبی که می‌گفتید دیکته شدۀ منافقین بود که من فایده‌ای برای جواب به آنها نمی‌دیدم.» حضرت امام در ادامه توصیه نمودند «از آنجا که ساده‌لوح هستید و سریعاً تحریک می‌شوید در هیچ کار سیاسی دخالت نکنید، شاید خدا از سر تقصیرات شما بگذرد.» آیت الله منتظری در سال 1388 در قم درگذشت.
3. آیت‌الله على‌اکبر فیض مشکینى، فرزند علی در سال 1300 ﻫ ش در روستاى «آلنى» در یک فرسخى مشکین‌شهر به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایى و علوم قدیم را در مشکین شهر انجام داد. سپس به قم رفت و در حوزه علمیه آن شهر مشغول تحصیل شد و دوره خارج فقه و اصول را نزد مدرسان سرشناس حوزه علمیه قم از جمله آیات عظام محقق داماد، حجت کوه کمرى، بروجردى و امام خمینى (ره) فرا گرفت. بعد از قیام 15 خرداد 1342 سال‌هایى از عمر خود را در زندان و تبعید گذراند. وى یکى از مدرسین برجسته علم اخلاق و عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم بود. آیت‌الله مشکینى پس از پیروزى انقلاب اسلامى، مسئولیت‌هاى زیر را به عهده گرفت:
حاکم شرع دادگاه‌هاى انقلاب، امام جمعه قم، امام جمعه موقت تبریز در مدت کوتاهى از سال 1360، سه دوره نماینده مجلس خبرگان رهبرى که همواره ریاست آن مجلس را عهده‌دار بود و عضو و رئیس شوراى بازنگرى قانون اساسى در سال 1368. آیت‌الله علی‌اکبر مشکینی در سال 1386 دار فانی را وداع گفت و در جوار مرقد حضرت فاطمه معصومه(س) به خاک سپرده شد.
یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب چهلم، آیت‌الله علی‌اکبر فیض مشکینی، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1388
4. حجت‌الاسلام على حجتى کرمانى، فرزند میرزا عبدالحسین در سال 1316 ﻫ ش در کرمان متولد شد. پس از طى مراحل تحصیلى در قم و نجف اشرف در سال 1336 به فعالیت مطبوعاتى در روزنامه «نداى وطن» و «مکتب اسلام» پرداخت و در جریان مبارزه با لایحه انجمن‌هاى ایالتى و ولایتى و در پى آن مبارزات امام خمینی(ره) و آغاز نهضت، در شهر کاشان به فعالیت سیاسى پرداخت و در جریان قیام 15 خرداد 42 یکی از فعالین بود. در سال 1343 دستگیر و طى سال‌هاى 44 و 52 نیز دوبار بازداشت شد و در سال 52 به مدت سه سال در ایلام در تبعید به سر برد. وى پس از پیروزى انقلاب اسلامى، مدتى در حزب جمهورى اسلامى فعالیت داشت و مدتی نیز در دانشگاه ها به تدریس پرداخت. از ایشان کتاب‌ها و مقالات متعددى منتشر شده که از آن جمله است: تشیع مولود طبیعى اسلام / ترجمه ـ اسلام آئین زندگى ـ چهارده معصوم (ع) / ترجمه ـ چهارده داستان ـ نقد متد دیالکتیک مارکسیستى . حجت‌الاسلام حجتى کرمانی در خرداد 1379 به رحمت حق پیوست.