تاریخ سند: 7 آبان 1349
موضوع : سخنرانی آقای شیخ فضل اللّه محلاتی به مناسبت نیمه شعبان در دماوند منزل حاج عبداله توسلی
متن سند:
از : 20 ه 3
به :316 شماره : 17805 /20 ه 3
روز یکشنبه مورخه 25 /7 /49 از ساعت 1030 الی 1200 جلسه سخنرانی
در دماوند محله فرامه منزل حاج عبداله توسلی با شرکت آقای شیخ فضل اللّه
محلاتی تشکیل و نامبرده درباره حضرت ولی عصر (ع) و ظهور آن حضرت
بحث و سخنرانی نموده است عده حاضر در جلسه در حدود 100 نفر بوده و به
چای و شیرینی پذیرائی گردیده اند و افراد شناخته شده عبارت بودند از آقایان
مرتضی الویری1 دانشجو، حسین شریعتمداری دانشجو، محمود صفری
آموزگار در تهران، هاشم نجاری کارمند آموزش و پرورش دماوند، هوشنگ
اقبالی آموزگار دماوند، مقصود اقبالی آموزگار دماوند، میرزا حسینی آموزگار
دماوند، جعفر حاج علی اکبری کارمند بهداری دماوند، هادی رهنما کارمند
دارائی دماوند، محمد ابراهیم نمازی کاسب در شهرستان دماوند، حبیب اله پیروز
بزاز، دهقانی آموزگار دماوند.
نظریه یکشنبه : مفاد اطلاعیه مورد تائید است.
بودائی
نظریه 20/ ه / م : نظریه یکشنبه مورد تائید است.
آقای صالحی بهره برداری شود.
در پرونده شیخ فضل اللّه مهدیزاده محلاتی بایگانی شود.
9 /8 /49
توضیحات سند:
1ـ مهندس مرتضی الویری
فرزند محمدتقی در 1327 ش
در روستای کیلان از توابع
شهرستان دماوند متولد شد.
تحصیلات ابتدائی را در دماوند
و دوره متوسطه را در دبیرستان
هدف تهران گذراند.
در ادامه به
دانشگاه صنعتی شریف راه یافته
و در رشته مهندسی برق مشغول
به تحصیل شد.
در همین دوران
انجمن کاوشهای دینی و علمی
دماوند را به همراه جمعی
پی ریزی نمود.
این انجمن
مرکزی جهت تجمع جوانانی بود
که گرایش های مذهبی داشتند.
الویری اولین بار در سال 1350
به اتهام تکثیر و توزیع
جزوه های «ولایت فقیه» امام
خمینی (ره) دستگیر و روانه
زندان شد.
وی از اعضای
اصلی گروه فلاح یکی از هفت
گروه تشکیل دهنده سازمان
مجاهدین انقلاب اسلامی بود.
تا
پیروزی انقلاب اسلامی چند بار
دیگر دستگیر، زندانی و مورد
شکنجه قرار گرفت.
پس از
پیروزی انقلاب اسلامی
مسئولیتهای متعددی از جمله
عضو شورای مرکزی کمیته های
انقلاب اسلامی، عضو شورای
فرماندهی سپاه، نماینده مردم
دماوند در مجلس شورای
اسلامی، رئیس مناطق آزاد
تجاری و شهرداری تهران را به
عهده داشت.
ر.ک : خاطرات مرتضی
الویری، دفتر ادبیات انقلاب
اسلامی.
منبع:
کتاب
شهید حجتالاسلام فضلالله مهدیزاده محلاتی به روایت اسناد ساواک - کتاب دوم صفحه 47