موضوع: تشکیل جلسه کلوپ روتاری مرکز
تاریخ سند: 30 آبان 1350
موضوع: تشکیل جلسه کلوپ روتاری مرکز
متن سند:
از:20ه21 به: 321 شماره: 23548 /20ه21 جلسه ناهار کلوپ روتاری مرکز در ساعت 1200 مورخه 24 /8 /50 در پارک هتل تشکیل گردید ریاست جلسه را مهندس نیرنوری رئیس کلوپ روتاری به عهده داشت و عده زیادی در حدود یکصدوپنجاه نفر در این جلسه شرکت داشتند که از آن جمله بودند مصطفی الموتی1ـ خواجه نصیری ـ اسفندیاری ـ دکتر رحمتیان ـ هادی امیرابراهیمی ـ کلانتری ـ مهندس مبرقع .ناظمی .
دکتر ورجاوند و مهندس والا.
دراین جلسه درباره اجلاسیه آینده کنوانسیون بین‌المللی روتاری که قرار است در 11 ژوئن سال 1972 در شهر هوستون آمریکا تشکیل شود از طرف رئیس صحبت شد و به اعضاء تذکر داده شد که طی مذاکراتی که از طرف رئیس روتاری بین‌المللی با ریچارد نیکسون2 رئیس جمهوری آمریکا شده است قرار است نیکسون نیز در این کنگره شرکت نماید.
و در همین جلسه تاریخ قطعی کنگره سالیانه کلوپ‌های روتاری که قرار است در روزهای 25 و 26 آذر در هتل کوروش در شیراز تشکیل گردد اعلام گردید و قرار شد هر یک از اعضاء که مایل به شرکت باشند نام خود را به منشی سپهبد خادمی رئیس کنگره روتاری ایران بدهند که برای آنها بلیط هواپیما با 50 درصد تخفیف تهیه و جا در هتل رزرو گردد.
پس از آن آقای جمال‌پور استاد دانشکده علوم انسانی درباره روح تاریخ ایران سخنرانی بسیار جالبی کرد که مورد توجه حاضرین قرار گرفت جلسه در ساعت 1330 پایان یافت.
نظریه سه‌شنبه – تشکیل جلسه و مفاد گزارش خبری تایید می‌گردد.
نظریه چهارشنبه – نظریه سه‌شنبه تایید می‌گردد.
توضیحات سند:
1ـ مصطفی الموتی فرزند حسین در سال 1306 ه ش در تهران متولد شد.کار مطبوعاتی را در پانزده سالگی شروع کرد و بعدها از دانشگاه تهران، دکترای اقتصاد گرفت.
وی در سالهای 1331 و 1332 در روزنامه «داد» مقالات تندی علیه دولت دکتر مصدق می‌نوشت که به همین علت چندین بار دستگیر و روزنامه مذکور نیز توقیف شد.
او در همین زمان با عوامل کودتا (سپهبد زاهدی و اردشیر زاهدی) آشنا و در تظاهرات خیابانی علیه مصدق فعال گردید و پس از کودتای 28 مرداد 1332 در دولت زاهدی، سمت معاونت نخست‌وزیری را به دست آورد.
در این زمان مجلات شهربانی و ژاندارمری را راه‌اندازی و در رادیو به ارائه تحلیل‌های سیاسی بعد از کودتای 28 مرداد پرداخت که باعث شهرت و تحکیم موقعیتش گردید.
دکتر الموتی در سال 1333 روزنامه «صبح امروز» را به مدیریت همسرش منتشر کرد.
در سال 1338 به عضویت هیئت مدیره شرکت معاملات خارجی منصوب شد و پس از آن به عنوان معاون نخست‌وزیر، (دکتر اقبال) در امور بازرسی به کارش ادامه داد.
با آغاز فعالیت گروه «مترقی» و تأسیس حزب ایران نوین، به عنوان رئیس فراکسیون این حزب در مجلس شورای ملّی به فعالیت پرداخت و یکی از اعضای فعال و مؤثر کمیسیون جشن‌های 25 سال سلطنت پهلوی بود.
الموتی با اعمال قدرت و سازش با سازمان برنامه به یکی از ثروتمندان بزرگ (میلیونر) تبدیل شد.
وی در سال 1340 به دعوت رژیم صهیونیستی به همراه همسرش به تل‌آویو سفر نمود.
همچنین عضو و دبیر جمعیت یاران متحد (عناصر رده اوّل دربار و نزدیکان محمّد رضا پهلوی)، عضو جبهه یاران متّحد، عضو جمعیت جهانی فراماسونری (عضو لژ ژاندارک)، رهبر فراکسیون پارلمانی حزب ایران نوین، عضو حزب ملیون، عضو حزب رستاخیز، رئیس باشگاه روتاری مرکز، نویسنده و مدیر مسؤول روزنامه «داد» و از عوامل باند گسترده و مُتنفذ عَلَم بوده و با اوجگیری انقلاب اسلامی به کشور انگلستان متواری و پناهنده شد و در سال 1358 در خارج از کشور روزنامۀ «اخبار روز»، در سال 1360 کتاب «تاریخ معاصر ایران» و کتاب «ایران در عصر پهلوی، شانزده جلد» و در سال 1370 کتاب «بازیگران سیاسی از انقلاب مشروطیت تا انقلاب اسلامی» را منتشر نمود.
وی در آثار فوق سعی در تبرئه نمودن سیاستمداران دوران رژیم پهلوی را داشته است.
ر.ک : محمود طلوعی، بازیگران عصر پهلوی.
ر.ک : اسناد ساواک، پرونده‌های انفرادی.
ناصر نجمی، بازیگران سیاسی عصر رضاشاهی و محمدرضا شاهی، صص 398ـ399.
روزنامه اطلاعات، 20 اردیبهشت 1350.
2ـ ریچارد نیکسون در سال 1913م متولد شد.
وی فارغ‌التحصیل رشته حقوق است و در سال 1947 با عضویت در کنگره به صحنه سیاست امریکا گام گذاشت.
نیکسون در سالهای حکومت ژنرال آیزنهاور به عنوان معاون رئیس جمهوری خدمت کرد و پس از شکست از جان‌اف‌کندی در انتخابات سال 1960 ریاست جمهوری امریکا، در سال 1969 به این سمت انتخاب شد.
موافقتنامه صلح ویتنام در سال 1973 که به خروج نیروهای امریکا از ویتنام منجر شد از رویدادهای مهم دوره ریاست جمهوری نیکسون به شمار می‌رود، وی همچنین نخستین رئیس‌جمهوری امریکا بود که از چین دیدن کرد.
نیکسون از اوت سال 1974 که در پی ماجرای جنجالی واترگیت از ریاست جمهوری استعفا کرد، همواره در پشت صحنه در بطن سیاست امریکا حضور داشته‌است.
(کتاب 1999 پیروزی بدون جنگ، ریچارد نیکسون)