درباره: مجلس ختم مصطفی خمینی پیرو 23583/20 ﻫ 12 ـ 2/8/36
تاریخ سند: 5 آبان 1356
درباره: مجلس ختم مصطفی خمینی پیرو 23583/20 ﻫ 12 ـ 2/8/36
متن سند:
شماره: 23594 /20ه 12 به: مدیریت کل اداره سوم 312 از: سازمان اطلاعات و امنیت تهران 20 ﻫ 12 از ساعت 0800 روز 3 /8 /36 به مناسبت روز ختم مصطفی خمینی2 پسر روح‌الله خمینی مجلس ختمی در مسجد جامع برگزار گردید.پس از تلاوت کلام‌اله مجید عبدالرضا حجازی به منبر رفت در مورد عفت ـ طهارت و روحانیت و دین صحبت نمود نامبرده در خاتمه مردم را به نظم و آرامش دعوت کرد و برای رجعت آیتالله خمینی دعا کرد و موقعی که نام خمینی برده می‌شد مردم صلوات می‌فرستادند.
در روی منبر گفته شد از ساعت 9 الی 11 روز 6 /8 /36 به همین مناسبت در مسجد اعظم قم از طرف مدرسین قم مجلس ختم برگزار می‌شود و از ساعت 1500 الی 1700 روز یکشنبه 8 /8 /36 مجلس ختم در مسجد ارک و در ساعت 1430 الی 1700 روز یکشنبه 8 /8 /36 در مسجد سجاد از طرف دانشجویان برگزار می‌گردد.
ضمناً اکثر بازاریان تا ساعت 1100 مغازه‌ها را تعطیل نموده بودند که با توصیه حجازی باز کردند.
جمعیت شرکت‌کننده در مجلس فوق حدود دو هزار نفر بوده است.
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت تهران ـ پرنیانفر گوینده ـ فروزانفر گیرنده ـ امین‌زاده ساعت 1245 دایره عملیات ـ در اجرای اوامر در بولتن درج شد.
ریاست اداره فرمودند عبدالرضا حجازی می‌گوید در این مجلس شرکت نداشته و برای خمینی دعا نکرده است از سازمان تهران تحقیق شود.
70 /8 /36 فیش به نام عبدالرضا حجازی بررسی و ارائه گردد.
جهانبخش 8 /9 /36 در پروندۀ کلاسه 71636 به نام سیدعبدالرضا حجازی بایگانی شود.
جهانبخش 12 /9 /36 در بولتن درج شود 8 /8 /36
توضیحات سند:
1.تغییر تاریخ شمسی به شاهنشاهی: مجلس فرمایشی شورای ملی در آبان 1304 ش احمدشاه قاجار را از سلطنت برکنار کرده و رضاخان را به عنوان نیابت موقت سلطنت برمی‌گزیند.
در همین زمان مجلس مؤسسان برای تغییر مواد قانون اساسی و تفویض سلطنت به رضاخان تشکیل شده و بالاخره در آذر همان سال رضاخان پهلوی را به عنوان پادشاه ایران معرفی می‌کند و او در تاریخ 4 /2 /1305 ش تاج‌گذاری می‌کند و دوره حکومت دیکتاتوری و دین‌ستیزی او و بعد از او فرزندش محمدرضا پهلوی شروع می‌شود.
محمدرضا پهلوی در ادامه روند مبارزه با مظاهر دینی و ملی و سنت‌ها و آیین‌های برگرفته از هویت اسلامی و تاریخی مردم ایران در اواخر سال 1354 اقدام به تغییر تاریخ رسمی کشور از هجری شمسی به تاریخ شاهنشاهی نمود و چون در سال 1355 پنجاهمین سال شروع سلطنت پهلوی و سی پنجمین سال پهلوی دوم آغاز می‌شد با افزودن 2500 سال حکومت شاهنشاهی تاریخ باستان ایران به آن، تاریخ رسمی کشور را به 2535 شاهنشاهی تغییر داد.
از آن پس کلیه مکاتبات انجام شده در سازمانها و وزارتخانه‌ها براساس تاریخ جدید محاسبه و درج می‌گردید.
دکتر مدنی در کتاب خود در این باره می‌گوید: «آخرین نقطۀ فرعونیت و اوج طاغوت را در سال 1354 ملاحظه می‌نماییم، وقتی که رژیم درصدد برآمد تا با پیامبر بزرگ اسلام رسماً به معارضه برخیزد و به محو مؤثرترین تجلی فرهنگ اسلامی مبادرت نماید.
شاه در نطق افتتاحیه مجلس دوره 24 شورای ملی از نمایندگان می‌خواهد تا فرهنگ ایرانی را از عوامل بیگانه‌ای که در این فرهنگ راه یافته نجات دهند و آن را از میان تمام آثار و مظاهر ناپسند دورانهای انحطاط اجتماعی و اخلاقی گذشته پاک نمایند! به دنبال این اظهارات مجلسین شورای ملی و سنا در تاریخ 24 اسفند 1354 جلسه مشترکی تشکیل داده و به جای تاریخ هجرت پیامبر گرامی اسلام (صلی‌الله علیه وآله) آغاز سلطنت کورش بنیان‌گذار شاهنشاهی ایران را به عنوان سرآغاز تقویم و مبدأ تاریخ ملی ایران قرار دادند...
با اوج‌گیری نهضت اسلامی مردم ایران به رهبری حضرت امام خمینی (ره)، دولت شریف‌امامی که در آن جلسه مشترک فوق‌الذکر رئیس جلسه بود و این اقدام شاهانه را ستایش و تملق بسیار نمود، برای آرام کردن مردم و حفظ و تثبیت موقعیت دولت خود طی بخشنامه‌ای در شهریور 1357 اعلام نمود...
.
مبدأ تاریخ سال هجرت خاتم‌النبیین محمدبن عبدالله (ص) از مکه معظمه به مدینه طیبه می‌باشد و آغاز سال روز اول بهار و سال کماکان شمسی حقیقی است و بدین ترتیب بعد از دو سال و نیم تاریخ شاهنشاهی حذف شده و مجدداً تاریخ هجری شمسی مورد استعمال قرار گرفت.
(ر.ک: تغییر لباس و کشف حجاب به روایت اسناد، مرکز بررسی اسناد تاریخی، صفحات 58 مقدمه و 420 و تاریخ سیاسی معاصر ایران، دکتر مدنی، جلد دوم، صفحه 232 و 233 و نخست‌وزیران ایران از مشیرالدوله تا بختیار، دکتر عاقلی، صفحه 1138) 2.
آیتالله حاج سید مصطفی خمینی: فرزند گرامی حضرت امام خمینی (ره) روز 12 رجب 1349 برابر با 1309 ش در قم به دنیا آمد.
پس از اتمام دوره تحصیلی ابتدایی به فراگیری معارف دینی پرداخت.
با ادبیات عرب آشنا گردید و دوره سطح را نزد استادان برجسته حوزه علمیه قم از جمله آیات عظام طاهری، صدوقی، شیخ محمدجواد اصفهانی و محمدباقر سلطانی طباطبایی فراگرفت.
در 21 سالگی به درس خارج فقه و اصول آیات عظام بروجردی و حضرت امام حاضر شد.
هم‌چنین از درس خارج آیتالله محقق داماد هم بهره‌مند گردید.
حاج آقا مصطفی به علوم معقول هم روی آورد و در محضر سیدابوالحسن رفیعی قزوینی و علامه طباطبایی فلسفه و کلام را خواند و در این علوم نیز تبحر یافت.
ایشان هم‌چنین در علم رجال و تاریخ نیز اطلاعات گسترده‌ای داشت.
حاج آقا مصطفی در 27 سالگی به درجه اجتهاد رسید.
ایشان در دوران مبارزه پدر بزرگوارشان همواره در کنار حضرت امام بود و هیچ‌گاه نتوانست از معظم‌له جدا باشد و در این مسیر رنج‌ها و مشقات فراوانی را متحمل گردید.
از آغاز مبارزه حضرت امام (ره) تا زمان تبعید ایشان به ترکیه در آبان 1343 پشت سر امام گام برمی‌داشت.
هم‌زمان با دستگیری و تبعید رهبر نهضت، منزل حاج آقا مصطفی نیز مورد تعرض مأموران رژیم قرار گرفت و در اثر حمله مأموران همسر ایشان فرزندش را سقط کرد و خود ایشان نیز دستگیر و روانه زندان قزل‌قلعه شد.
اما در اثر اعتراض و انتقاد مراجع و علماء و نیز فشار افکار عمومی، رژیم مجبور شد ایشان را آزاد کند.
آیتالله حاج آقا مصطفی پس از رهایی از زندان به حضرت امام در ترکیه پیوست و در 1344 ش به همراه امام به نجف رفتند.
وی در نجف حدود ده سال به تدریس دوره خارج فقه و اصول و فلسفه (اسفار ملاصدرا) پرداخت و حوزه درس ایشان سومین حوزه در نجف بود.
افزون بر آن، آثار ارزشمندی در فقه و اصول، تفسیر و فلسفه به رشته تحریر در آورد.
آیتالله حاج آقا مصطفی خمینی روز اول آبان 1356 مطابق با نهم ذیقعده 1398 ق در غربت و به طور ناگهانی و مرموزی جان به جان آفرین تسلیم کرد.