موضوع : شایعات
تاریخ سند: 16 مهر 1343
موضوع : شایعات
متن سند:
در محافل سیاسی پایتخت درباره ترمیم کابینه جسته و گریخته شنیده می شود که دکتر عالیخانی بجای دکتر آموزگار1 به آمریکا خواهند رفت و دکتر آموزگار به وزارت دارائی منصوب خواهند شد و نصرت اللّه معینیان وزیر اطلاعات در نظر است از کابینه کنار گذارده شود.اصل اطلاعیه در پرونده شایعات و در پرونده دکتر عالیخانی ـ دکتر آموزگار و نصرت اللّه معینیان
توضیحات سند:
1ـ جمشید آموزگار فرزند حبیب اللّه در سال 1302 ه ش در تهران متولد شد.پدرش، اهل اصطهبانات فارس و از شخصیتهای فرهنگی و مدافع سیاست امریکا در ایران بود.
جمشید آموزگار دوران متوسطه را به همراه حسنعلی منصور و عطاءاله خسروانی و...
در دبیرستان ایرانشهر طی کرد و سپس در رشته های مهندسی و حقوق ادامه تحصیل داد ولی در بحبوحه جنگ جهانی دوم به کمک کلنل کروفورد ـ مستشار خواروبار ـ با یک کشتی باری از بندرعباس به امریکا رفت و از دانشگاه کرنل واشنگتن، فوق لیسانس مهندسی بهداشت و در رشته هیدرولیک، دکترا گرفت و پس از مدتی تدریس در آنجا در سال 1330 به ایران بازگشت و به عنوان رئیس اداره مهندسی آژانس عمران بین المللی ـ وابسته به اداره اصل چهارم ترومن ـ شروع به کار کرد و در سال 1334 به معاونت وزارت بهداری ـ جهانشاه صالح ـ رسید.
او در سال 1337 که فشار امریکا برای واگذاری مسؤولیت های کشور به تحصیل کردگان اروپایی، فزونی یافته بود، در کابینه اقبال به وزارت کار و سپس وزیر کشاورزی شد و به دستور شاه، اولین قانون اصلاحات ارضی ایران را تهیه و به تصویب مجلس رساند.
آموزگار که مردی خشن، گستاخ، بد دهن، عبوس و بی عاطفه ،دارای حافظه ای قوی بود و هوش و سرعت انتقالش از سایر همکارانش بیشتر بود و دوست صمیمی نزدیک نداشت و از همه پرهیز می کرد، در کابینه منصور و اولین کابینه هویدا، وزارت بهداری را به عهده داشت و در نخستین ترمیم کابینه هویدا به وزارت دارایی، نقل مکان کرد و تا اوایل 1353، قریب 9 سال وزیر دارایی بود.
در گزارشی که در صفحه 267 کتاب ظهور و سقوط سلطنت پهلوی ـ ج 2 ـ درج شده، در رابطه انتصاب با او، می نویسد : «در وزارت دارایی یک بچه امریکایی که هنوز دارای گذرنامه امریکایی است به نام آموزگار، مشغول جاسوسی برای آمریکایی ها است ولی از قدیم معروف به انگلیسی بود.
» جمشید آموزگار که دارای شرکت مقاطعه کاری بود و قراردادهای سنگین دولتی به وی محول می شد و ریاست هیئت نمایندگی ایران در سازمان اوپک را نیز به عهده داشت، به علت بعضی محدودیت هایی که در ابتدای دولت هویدا برای شرکت ولی ایجاد شد، اختلافاتی با هویدا پیدا کرد.
البته عده ای او را رقیب جدی هویدا قلمداد می کردند و می گفتند هویدا نسبت به موفقیت او حسادت می کند.
در سال 1353، هویدا او را به عنوان وزیر کشور معرفی کرد، اما محمدرضا پهلوی در جلسه معارفه، مسئولیت هیئت نمایندگی در اوپک را همچنان به عهده وی گذاشت.
جمشید آموزگار از سال 1342 که به عضویت کابینه منصور درآمد، سودای نخست وزیری در سر داشت و هویدا را محللی بیش نمی دانست و از همان روزهای نخستین صدارت او در فکر تشکیل کابینه خود بود و از عنوان کردن این موضوع نیز ابا نداشت.
در چند سال اول نخست وزیری هویدا با او سر سازش پیش نگرفته بود و غالبا برخوردهایی بین این دو به وجود می آمد که شاه ناچار به رفع آن اقدام می کرد.
توفیق زیاد او در کار اوپک، از او یک شخصیت بین المللی ساخت و شاه نیز به پاداش فعالیت های او، بزرگترین نشان درباری ایران ـ درجه اول تاج ـ را به او ارزانی داشت.
وی از سال 1353 که به وزارت کشور معرفی شد، تمام امور وزارتخانه را با شاه حل وفصل می کرد و با دولت و دولتیان کاری نداشت.
و با تشکیل حزب واحد رستاخیز در سال 53 که با وزارت کشوری او همراه بود، وظیفه انتخابات رستاخیز به عهده او بود.
از سال 1354 که به اتفاق سایر اعضای اوپک در وین، توسط کارلوس به گروگان گرفته شد، رفتار عصبی تندی پیدا کرد و قدرت تحملش بسیار کم شده بود، مخصوصا از رفتار شاه نسبت به آزادیش از دست گروگانگیرها سخت ناراضی بود، زیرا شاه حاضر به پرداخت پولی برای آزادی وی نشد و دولت عربستان سعودی این پول را پرداخت.
آموزگار از این تاریخ به شاه بدبین شد و در محافل خصوصی و مطمئن از نثار فحش های رکیک به او خودداری نمی کرد ولی ظاهر را حفظ می نمود.
در سال 1355، شاه برای ایجاد تحرک در حزب رستاخیز از آموزگار خواست دبیرکلی آنرا به عهده بگیرد، آموزگار به محض ورود به حزب، به شدت به فعالیت پرداخت و به عنوان رئیس جناح مترقی حزب، مشهور شد و در سال 1356 با برکناری هویدا، جانشین او شد و فضای باز سیاسی را در اجرای خواسته دولت امریکا اعمال کرد.
در دوران یک ساله نخست وزیری او هزاران نفر از مردم بیگناه در تهران و شهرستان ها، از دم تیغ جلادان گذشتند و ده ها هزار نفر، مجروح شدند.
با اوج گیری انقلاب اسلامی و حوادث ناشی از آن، در چهارم شهریور 1357 استعفا داد و در دی ماه به آمریکا گریخت.
دولت امریکا مقدم او را گرامی داشت و در بانک بین المللی، کاری شایسته با حقوقی گزاف به او واگذار کرد.
آموزگار که پس از پیروزی انقلاب اسلامی در واشنگتن دفتر مشاوره انرژی تأسیس کرده بود، در نقل قولی از جعفر شریف امامی، چنین معرفی شده است : «آموزگار در زمان عضویت در کابینه اقبال، مطالبی را که در هیئت دولت مطرح می گردید.
بلافاصله به سفارت امریکا اطلاع می داد.
»