نامه به مجمع عمومی کانون نویسندگان ایران
تاریخ سند: 27 اردیبهشت 1357
نامه به مجمع عمومی کانون نویسندگان ایران
متن سند:
دوستان عزیز تا آنجا که من اطلاع یافته ام دستور جلسه مجمع عمومی که از طرف هیئت دبیران موقت کانون دعوت شده «انتخاب هیئت دبیران» است.شما حتما اطلاع دارید که قبل از رای دادن به نامزدهای این مقام حداقل بایستی اولاً گزارش هیئت دبیران سابق در مورد کار زمان تصدیش مورد نقد و بررسی قرار گیرد و ثانیا مجمع عمومی بر اساس بررسی کار گذشته و با توجه به مشخصات موجود کانون و شرایط عمومی جامعه ما برنامه کار آینده هیئت دبیران بعدی را تنظیم و تصویب کند.
تا آنجا که من احساس می کنم قصد این است که با توسل و استناد به فضای سیاسی ـ که به نظر من از آن نتیجه گیری غلط، محافظه کارانه و احیانا سوءاستفاده جویانه می شود ـ انتخابات با یک «بشین و پاشو» برگزار شود و از تحلیل و بررسی کار گذشته هیئت دبیران موقت و بررسی و تصویب برنامه آتی در مجمع عمومی خودداری شود که به عقیده من بدون چنین کاری مجمع عمومی تا حد ماشین رأی گیری بسود تنی چند که در خارج از آنجا بند و بست هایشان را انجام داده اند در می آید.
تازه گیر کار در همین یک جا فقط نیست.
بسیاری از مسائل و منجمله مهمترین مسئله، یعنی موضع کانون، باید در یک بحث طولانی میان اعضاء اگر صد در صد مشخص نمی شود لااقل روشن شود زیرا متأسفانه تاکنون تعبیرها و سوءاستفاده های فراوانی از کانون شده که با تصوری که بسیاری از ماها از آن داریم منافات داشته است.
سخن کوتاه، تجدید انتخاب هیئت دبیران بدون مقدمه چینی هایی که گفتم تنها به تلاشی کانون کمک خواهد کرد و البته در این میان گناه کسانی که بیش از دیگران برای برگزاری چنین انتخاباتی اصرار دارند بسی سنگین تر خواهد بود و من برای اینکه در ارتکاب این گناه شرکت نداشته باشم از حضور در جلسه مجمع عمومی معذرت می خواهم.
پیشنهاد من این است که دوستان عزیز، این جلسه را به اولین جلسه بحث و نقد کار گذشته هیئت دبیران موقت، بررسی موضع کانون و مسائل عمومی دیگر بکنند و تنها پس از یک آمادگی نسبی در این زمینه به استقبال تشکیل مجمع عمومی برای تجدید انتخاب هیئت دبیران بروند.
مطمئنم بعضی غرض ورزان، که با رفتار خود تاکنون مقدمات تلاشی کانون را فراهم کرده اند در مورد من و کار من مضمون هایی کوک خواهند کرد و پر قیچی های آنها یا افراد بی غرض ولی بی تجربه به این مضمون خوانی ها دامن خواهند زد امّا باید بدانید که کار من نه تنها از روی علاقه شدید به دوام بقای کانون نویسندگان و اعتقاد عمیق به ضرورت سالم ماندن آن، بلکه با احساس مسئولیت شدید صورت گرفته است و مسلما در فرصت مناسب نظرات و حرفهای خودم را در زمینه های عمومی به کانون خواهم گفت.
اگر علیرغم پیشنهاد من این جلسه با تمهیداتی که دیده شده به همان جلسه بشین و پاشو تبدیل شد از دوستان عزیزم خواهش می کنم لااقل به این دو توصیه من توجه کنند: یکی اینکه کسانی را انتخاب کنند که به کار کانون به عنوان یک سازمان صنفی اعتقاد دارند و آنرا یک کار جنبی برای خودشان تلقی نمی کنند و نمی خواهند آنرا به نفع مقاصد سیاسی خود ببازی بگیرند، دوم اینکه مرا از کاندید کردن برای عضویت در هیئت دبیران مطلقا معاف دارند.
ارادتمند مخلص همه اعضای کانون نویسندگان محمد باقر مؤمنی دوستان عزیز هیئت دبیران، خواهش می کنم این نامه را پیش از ورود در دستور، در مجمع عمومی قرائت فرمائید.
با تقدیم احترام محمد باقر مؤمنی 27 /2 /57