درباره: وعاظ ناراحت
تاریخ سند: 12 اسفند 1344
درباره: وعاظ ناراحت
متن سند:
از: اداره کل سوم تاریخ:12 /12 /1344به: ریاست ساواک خراسان شماره: 64167 /316
درباره: وعاظ ناراحت
چون پارهای از ساواک‌ها در مورد عدم ادامه جلوگیری از منبر رفتن وعاظی که در ماه مبارک رمضان ممنوع‌المنبر بوده‌اند، از این اداره کل کسب تکلیف نموده‌اند، علی‌هذا خواهشمند است دستور فرمایید چنانچه هر یک از وعاظ ممنوع‌المنبر آن منطقه شرایط مشروحه زیر را رعایت نمایند، به آن‌ها اجازه منبر رفتن داده شود و در غیر این صورت کماکان حق استفاده از منابر را نخواهند داشت:
1. کتباً تعهد نمایند که از اعمال گذشته خود نادم و پشیمان بوده و به‌هیچ‌وجه در امور سیاسی کشور مداخله نمینمایند؛
2. ضمن دادن قول همه‌گونه همکاری، هرگونه اطلاعاتی که در زمینه فعالیتهای عناصر مذهبی افراطی دارند، در اختیار ساواک مربوطه قرار دهند؛
3. تعهد بسپارند هرآینه سازمانهای انتظامی اطلاع دهند که از منبر رفتن خودداری نمایند، بدون هیچ‌گونه عکس‌العملی دستور را اجرا نمایند؛
4. تعهد نمایند از قبول مجالسی که صاحبان آن فعالیتهای مضره داشته و از نظر دستگاههای انتظامی شناخته شده‌اند، خودداری نمایند؛
5. تضمین نمایند بر روی منبر غیر از مسائل مذهبی سخنی ایراد نکنند و در مورد روحانیون افراطی هیچ‌گونه مطلبی ایراد ننمایند.
از طرف مدیرکل اداره سوم ـ مقدم
شاهین
ماده 3 و 4 منطقی نیست. ماده 3 دلیل ضعیف است و ماده 4، آن‌ها از کجا اطلاع دارند صاحبان مجالس دارای فعالیت مضره هستند؟ مگر آن‌ها دستگاه اطلاعاتی هستند؟ 27 /12
اخذ دستور