درباره: دعوت از محمدجواد باهنر واعظ ممنوع‌المنبر
تاریخ سند: 25 بهمن 1356
درباره: دعوت از محمدجواد باهنر واعظ ممنوع‌المنبر
متن سند:
شماره: 5947/ﻫ1 تاریخ: 25 /11 /2536[1356]از: سازمان اطلاعات و امنیت هرمزگان
به: مدیریت کل اداره سوم 324
درباره: دعوت از محمدجواد باهنر واعظ ممنوع‌المنبر
13561125
اخیراً از طرف محمد شریف نحوی سرپرست کلوپ‌های دینی مدارس بندرعباس از نامبرده بالا دعوت به عمل آمده تا از تاریخ 3 الی 6 /12 /36 برای سخنرانی به بندرعباس مسافرت نماید که مراتب از طریق اداره کل آموزش و پرورش استان هرمزگان به طور شفاهی با این سازمان در میان گذارده شده و نظریه استعلام گردیده که پاسخ داده شده دعوت از نامبرده به مصلحت نمی‌باشد. لیکن ضرورت دارد موضوع کتباً از شهربانی استعلام گردد. ضمناً محمد شریف نحوی دبیر علوم دینی از عناصر افراطی مذهبی منطقه است که به نحو غیرمحسوسی در این زمینه فعالیت دارد و قبلاً گزارشات متعددی از وی به مرکز منعکس گردیده است%
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت هرمزگان. محمد بیگ‌زاده
از طرف
بایگانی: برای محمد شریف نحوی پرونده انفرادی تشکیل و ارائه شود.
25 /11 /36
توضیحات سند:
____1. شهید حجت‌الاسلام دکتر محمد جواد باهنر، فرزند حاج على اصغر در سال 1312 ﻫ ش در کرمان متولد شد. خواندن و نوشتن و آموزش قرآن را در مکتب خانه آموخت و سپس به مدرسه معصومیه کرمان رفت و همزمان با تحصیل علوم دینى به فراگیرى علوم کلاسیک پرداخت و دیپلم گرفت. در اوایل مهرماه 1332 براى تحصیل سطوح عالى راهى قم شد و یک سال بعد در درس خارج آیت‌الله العظمى بروجردى و امام خمینى(ره) و علامه طباطبایى شرکت کرد و همگام با دروس حوزه به تحصیلات دانشگاهى پرداخت. در سال 1337 موفق به اخذ لیسانس در رشته ادبیات و پس از مدتى در رشته علوم تربیتى به درجه فوق لیسانس رسید و دکتراى الهیات را نیز از دانشگاه تهران گرفت.
وى در سال 1336 فعالیت‌هاى فرهنگى و مطبوعاتى خود را آغاز کرد و در تأسیس دفتر نشر فرهنگ اسلامى، کانون توحید مسجد الجواد و مدرسه رفاه نقش مؤثرى داشت. وی که از بنیانگذاران سالنامه مکتب تشیع بود براى اولین بار در سال 1337 به علت سخنرانى علیه اسرائیل دستگیر شد در سال 1342 مبارزات سیاسى را همگام با نهضت روحانیت آغاز و در اسفند 1342 پس از ایراد سخنرانى دستگیر، و پس از آن پیاپى به زندان‌هاى کوتاه مدت محکوم شد. شهید باهنر در سال 1350 ممنوع‌المنبر شد.
بعد از پیروزى انقلاب مسئولیت تنظیم امور مدارس و بازگشایى آنها را پذیرفت. وى به همراه دکتر شهید بهشتى، آیت‌اللّه خامنه اى، موسوى اردبیلى و هاشمى رفسنجانى حزب جمهورى اسلامى را بنیاد نهاد. او همچنین عضو و نماینده شوراى انقلاب در آموزش و پرورش بود. از طرف مردم کرمان به مجلس خبرگان رفت و از سوى مردم تهران در مجلس شوراى اسلامى نیز حضور یافت. در کابینه شهید رجایى به عنوان وزیر آموزش و پرورش خدمت کرد و پس از انفجار دفتر حزب جمهورى اسلامى به عنوان دبیر کل حزب منصوب شد. در 14 مرداد 1360 به عنوان نخست وزیر راى موافق از مجلس گرفت، اما طولى نکشید که در 8 شهریور 1360 در پى بمب گذارى دفتر نخست وزیرى به شهادت رسید.
از آثار وى مى‌توان به: خانواده در اسلام، انقلاب اسلامى ایران ، شناخت اسلام ، خداشناسى و جهان در عصر بعثت، اشاره کرد.
نک: یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب پانزدهم، شهید دکتر محمد جواد باهنر، تهران، مرکز بررسی‌هاى اسناد تاریخى، 1379