موضوع: عاملین اصلی فعالیت به نفع خمینی و فعالیت مضره
تاریخ سند: 11 تیر 1349
موضوع: عاملین اصلی فعالیت به نفع خمینی و فعالیت مضره
متن سند:
از: 9 / ﻫ تاریخ: 11 /4 /1349به: 316 شماره: 11009 /9 ﻫ
موضوع: عاملین اصلی فعالیت به نفع خمینی و فعالیت مضره
پیرو 10949 /9 ﻫ – 3 /4 /49
با تحقیقاتی که به عمل آمده و با بیشتر طلاب حوزه علمیه مشهد مصاحبه و مذاکره گردید، مسلّم است که عاملین اصلی ایجاد سر و صدا در حوزه علمیه مشهد پس از مرگ سید محمدرضا سعیدی عبارتند از: 1. شیخ عباس طبسی 2. سید علی خامنه‌ای 3. شیخ محمدرضا مهامی[محامی] 4. شیخ احمد کافی واعظ
اما پس از آنکه چند نفری تحت تعقیب قرار گرفتند و همگی متوجه تسلط و بیداری دستگاه امنیتی گردیدند، هیاهو تمام گردیده و همگی ساکت گردیدند. بنابراین می‌توان گفت درحال حاضر با اینکه طبسی و مهامی[محامی] و خامنه‌ای دستگیر نشده‌اند، حوزه علمیه آرام و به وضع عادی برگشته است و فعالیتی به چشم نمی‌خورد.
ملاحظات.
توضیح شنبه ـ تعطیلی تابستانی درس‌های حوزه علمیه مشهد نیز شروع شده است.
نظریه یکشنبه ـ عکس العمل و تعقیب متخلفین در روحیه علماء و طلاب حوزه علمیه مشهد سخت مؤثر بوده و پس از دستگیری چند نفر طلبه، دیگر اقدام خلافی از ناحیه علماء و طلاب در حوزه مشهد مشاهده نشده است.
نسبت به دستگیری طبسی ـ مهامی[محامی] ـ خامنه‌ای ـ غفاری ـ اسدی اقدام شده است در صورتی که تعقیب مخالفین به نحو زیر انجام شود، به نظر می‌رسد خیلی اصلح و مؤثرتر بوده باشد.
1. طلاب جوان که سن آنها ایجاب می‌نماید به سربازی اعزام گردند، ضمن اینکه این عمل در بین طلاب وحشتی به وجود می‌آورد، اقدامی است مفید و مؤثر به حال کشور و فرد خاطی، زیرا در مدت خدمت زیر پرچم بدیهی است این قبیل افراد تربیت شده چه بسا پس از خاتمه خدمت سربازی از حرفه آخوندی که جز تنبلی و بیکاری عمل مفیدی انجام نداده و کل بر جامعه هستند، متنفر شده، فردی مفید به حال خود و جامعه تربیت شود و اگر این قبیل طلاب برابر امریه مرکز با تشکیل کمیسیون امنیت تبعید شوند، مسلماً در محل تبعیدگاه دست از اعمال خلاف خویش برنداشته چه بسا به نفعش تمام شود و مردم عوام و ساده لوح را دور خود جمع و از این طریق کسب درآمدی هم بنماید و از طرفی خود را مظلوم و پسر امام وقت معرفی و پس از مراجعت به زادگاه خویش، امام زاده عصر محسوب و در نتیجه به خمینی‌ها و قمی‌ها اضافه خواهد شد.
2. وعاظی که فعالیت‌های مضره می‌نمایند و نفوذی ندارند، برای همیشه ممنوع المنبر اعلام تا کاملاً تنبیه شوند و سپس درباره آنها تصمیم گرفته شود.
3. روحانیون با نفوذ و تا حدودی سرشناس که مرتکب خلاف شوند، در وهله اول با تذکر شدید از خطایش چشم پوشی شود و در صورت مشاهده کوچکترین عمل خلاف در مرحله ثانی برابر امریه صادره نسبت به تبعیدی آنان اقدام لازم به عمل‌آید.1