موضوع: حسینی دانشجوی دانشسرای عالی بابل
تاریخ سند: 24 فروردین 1357
موضوع: حسینی دانشجوی دانشسرای عالی بابل
متن سند:
شماره: 1027 /352 تاریخ: 24 /1 /2537[]از: اداره پنجم پشتیبانی عملیاتی 323
به: ریاست اداره دوم عملیات و بررسی 352
موضوع: حسینی دانشجوی دانشسرای عالی بابل
0124
از شهرستان قم جهت نامبرده فوق به نشانی دانشسرای عالی بابل نامه‌ای ارسال و مطالبی بدین شرح عنوان نموده است:
«عکسی از تظاهرات زنان مسلمان خراسان دیدم که بسیار دیدنی و شارژ شدنی بود با این عنوان پرچمی که به دست گرفته بودند ما زنان مسلمان خراسان آزادی خواهران دربند خود را خواهانیم که انشاءالله همراه با عکس‌های دیگر برایت می‌فرستم. در قم بعد از مجلس چهلّم شهدای شهید آفرین تبریز که سه نفر سخنرانی کردند تظاهراتی شد که منجر به کشته شدن عدّه‌ای از مردم گردید. در مورد نام و نوشته‌هایم خیلی دقت کن از نظر این‌که مبادا از روی خدای نکرده اشتباه به دست این و آن (دشمنان) بیفتد و آن وقت... به هر حال راستی آیت‌الله ربانی،1 خلخالی2 و سایر تبعید شدگان را جابه‌جا کردند و نکته قابل توجه این‌که وقتی می‌خواستند آیت‌الله ربانی را از کاشمر به سردشت کرمانشاهان انتقال دهند مأمور مورد نظر یعنی کسی که می‌خواست آیت‌الله را با خود ببرد گفته بود که من سه روز فرصت دارم لذا این دو روز را می‌توانید یک جوری بگذرانید...»
باتوجه به خلاصه‌ای از مطالب نامه که شامل اطلاعاتی راجع به جریانات اخیر قم و تبعید روحانیون می‌باشد عین نامه و لاشه پاکت آن جهت بهره‌برداری و اعلام نظر در مورد توزیع یا عدم توزیع ایفاد3 می‌گردد.
رئیس اداره پنجم پشتیبانی عملیاتی ـ رویا
توضیحات سند:
_1. آیت‌الله عبدالرحیم ربانی شیرازى، فرزند بمانعلی در 1301 ﻫ ش در شیراز متولد شد. پس از طى مقدمات علوم و معارف دینى در 1327 به قم عزیمت کرد و در درس آیات عظام بروجردى و مجاهدى شرکت کرد تا به درجه اجتهاد رسید. آیت‌الله ربانى شیرازی از سال 1320 فعالیت سیاسى خود را آغاز کرد و به عضویت حزب برادران جنوب به رهبرى سید نورالدین شیرازى در آمد. در آن سالها مبارزه‌اى سخت را علیه فرق منحرف صوفیه، بابیه و بهائیه شروع کرد که در اثر آن تنها در سروستان 80 نفر به دین اسلام گرویدند و تا 1325 ش عضو این حزب بود. پس از رحلت حضرت آیت‌الله العظمی سیدحسین بروجردى وى اولین کسى بود که مرجعیت و زعامیت سیاسى و دینى امام خمینى (ره) را مطرح کرد. در فاصله 1342 تا 1357 بارها دستگیر و به زندان افتاد و سالهاى طولانى را در زندانهاى رژیم سپرى کرد و یا در شهرهای فیروزآباد، کاشمر، سردشت و جیرفت تبعید بود. بیشتر اعلامیه‌هایى که در فاصله 42 تا 57 به اسم حوزه علمیه قم منتشر گشت به وسیله ایشان نوشته شد. پس از پیروزى انقلاب اسلامى نماینده حضرت امام (ره) در استان فارس و نماینده مردم این استان در مجلس خبرگان قانون اساسى بود. همچنین از طرف امام به عنوان عضو فقهاى شوراى نگهبان منصوب شد در 16 فروردین 1360 توسط گروه فرقان مورد سوءقصد قرار گرفت و خوشبختانه جان سالم بدر برد. اما در 17 اسفند همان سال هنگامى که براى شرکت در جلسه شوراى نگهبان از شیراز عازم تهران بود دچار سانحه مشکوک رانندگى گردید و به لقاءالله پیوست. وى صاحب آثار و تألیفاتى نیز بود. از جمله 16 جلد تعلیقات بر وسائل‌الشیعه و نیز تعلیقات بر بحارالانوار و غیره ....
رک: یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب شانزدهم، آیت‌الله حاج شیخ عبدالرحیم ربانی شیرازی، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1379
2. آیت‌الله محمد صادق خلخالی، فرزند یدالله در سال 1305 ﻫ ش در گیوى از توابع خلخال در خانواده مذهبى دیده به جهان گشود. تحصیلات آغازین خود را در زادگاهش شروع کرد. پس از اخذ ششم ابتدایى جهت تحصیل علوم حوزوى به اردبیل رفت و در مدرسه حاج ملاابراهیم مشغول تحصیلات دینى شد. امثله تا صمدیه را در آنجا، به مدت یک سال خواند. آن‌گاه به دستور پدرش، راهى حوزه علمیه قم شد و درس‌هاى حوزوى را از کتاب سیوطى آغاز کرد و مطول، مغنى، معالم، حاشیه و قوانین را تا آخر خواند. او از همان زمان ورود، با شهید آیت‌الله سیدمصطفى خمینى آشنا و هم بحث شد. بعد از تکمیل تحصیلات سطوح مقدماتى و عالى و فلسفه، به درس خارج پرداخت. اساتید برجسته وى عبارتند از حجج اسلام و آیات عظام آقایان: عباسعلى نجف آبادى، شیخ على پناه اشتهاردى، عبدالجواد اصفهانى، سیدمحمد مجاهد تبریزى، سیدمحمد حجت، سیدحسین بروجردى، علامه سیدمحمدحسین طباطبایى و امام خمینى(ره). وى مى‌گوید: «به مدت 14 سال در درس امام خمینى شرکت جسته و اصول را دو دوره و نیم و فقه را از اول طهارت تا حدود و سپس مکاسب بیع را خواندم.» فعالیت‌هاى سیاسى آیت‌الله خلخالى به دوران فدائیان اسلام باز مى‌گردد. وى در همان سالِ تبعید امام(ره)، مجدداً به زندان افتاد. بعد از آزادى، یک سال به انارک یزد و دو سال به رودبار تبعید شد. او بعد از پایان سالهاى تبعید تا شهادت آیت‌الله سیدمصطفى، در افشاى جنایات حکومت پهلوى سهم بسزایى داشت، بارها از طرف حکومت شاه به شهرهاى مختلفى به قرار زیر تبعید شد: چهار ماه به رفسنجان، دو ماه به لار فارس، چهار ماه به بانه و چهار ماه به بندر لنگه. پس از آن که امام به فرانسه هجرت کرد، وى نیز به آنجا رفت و بیست روز در نوفل لوشاتو ماند. پس از پیروزى انقلاب اسلامى، بنا به فرمان حضرت امام(ره) محاکمه سران طاغوت را به عهده گرفت و در مشاغل و سمت‌هایى چون: حاکم شرع دادگاههاى انقلاب اسلامى (خوزستان)، سرپرست کمیته مبارزه با مواد مخدر، نماینده مردم قم در مجلس شوراى اسلامى دوره اول و دوم، نماینده مردم استان تهران در مجلس خبرگان انجام وظیفه کرد. وى همچنین کتابهایى در ابواب مختلف فقه منتشر کرد و چندین اثر عرفانى و تاریخى هم به رشته تحریر درآورده‌اند. یکى از جالب‌ترین آثار وى خاطرات اوست که ماجراى اعدام سران رژیم پهلوى را بیان کرد. آیت‌الله خلخالى در سال 1382 دارفانى را وداع گفت. آیت‌الله محمدصادق خلخالی به روایت اسناد ساواک، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی.
3. این نامه دو صفحه‌ای دست نویس غیر از عبارات یاد شده دراین گزارش، حامل جزئیات دیگری از ضرب و شتم مأموران امنیتی و انتظامی شاه در مدرسه خان قم و استقبال از آیت‌الله ربانی شیرازی در تهران به هنگام انتقال به سردشت است.