تاریخ سند: 3 آبان 1345
موضوع : نمایش فیلم در مجلس سنا
متن سند:
به : 322
از : 20/ ه5 شماره : 17528 /20 ه 5
ساعت 1900 روز 2 /8 /45 از طرف سفارت شوروی دو حلقه فیلم یکی
مربوط به مسافرت و بازدید هیئت پارلمانی ایران از کشور شوروی و دیگری
مربوط به بالت شوروی برای عده ای از سناتورها و خانواده هایشان نمایش داده
شده است.
توضیح منبع : هیئت
پارلمانی ایران ماه قبل به
ریاست آقای مهندس
شریف امامی و عضویت
آقایان :
(احمدی.
حبیبی.
موسوی
ماکوئی.
سناتور سعیدی.
اسفندیاری.
سپهبد جهانبانی
و سناتور دکتر
شمس الملوک مصاحب)1
به روسیه شوروی مسافرت
نموده بودند.
اصل در پرونده 16 ـ م
بررسی و بهره برداری گردید ضمنا
به دفتر ویژه و اداره کل هشتم متن
خبر ارسال گردید در پرونده 220 ـ ش ـ ر بایگانی شود.
8 /8 /45
توضیحات سند:
1ـ شمس الملوک مصاحب متولد
1300 فرزند علی محمد سرگرد
پزشک ارتش و نام مادرش
فاطمه بیگم سلطان می باشد.
دارای دکترای زبان و ادبیات
فارسی از دانشگاه تهران بوده و
علاوه بر مدرک فوق لیسانس
تعلیم و تربیت از دانشسرای
عالی دوره ای را نیز در کسب
تخصص تعلیم و تربیت از
دانشگاه فلوریدای امریکا
گذرانده بود.
او به زبانهای
فرانسه و انگلیسی و عربی
آشنائی داشته است.
وی همسر
مصاحب، دکتر محمدباقر
مشایخی می باشد شمس الملوک
مصاحب، کارش را در سال
1319 در وزارت فرهنگ با
عنوان ناظم دبیرستان دولتی
ناموس شروع کرد از آن پس
نامبرده به خاطر ابراز علاقه به
رژیم در محافل مختلف مورد
توجه دستگاه قرار گرفت و تا
سال 1324 این مشاغل را به
عهده داشت : از شهریور 20
سمت مدیر دبیرستان پروین، از
شهریور 25 سمت مدیر
دبیرستان شاهدخت، از اسفند
27 سمت مدیر دبیرستان
نوربخش، از سال 28 به سمت
بازرس فنی آموزشگاههای
کشور، از 1329 به سمت
ریاست اداره تعلیمات متوسطه
و تربیت معلم، از 1330
مأموریت به کانادا برای مطالعه
و تحقیق، در سال 1334 از
طرف شاه به عضویت در
شورای عالی مبارزه با
بیسوادی انتخاب و مسئول تهیه
کتاب و معلم در این زمینه شد.
از
سال 34 به بعد به خاطر آنکه
دارای خدمات ارزنده ای برای
رژیم منفور پهلوی بود مشاغل و
عناوین دیگری را عهده دار
گردیده است که : سناتور انتصابی
تهران، رئیس قسمت فرهنگی
بنیاد پهلوی از سال 1341،
بزرگ دبیر کمیته شماره 7
وزارت اطلاعات، مسئول
برنامه های دهقان و سپاهیان
انقلاب در رادیو، از تاریخ
4 /7 /42 سمت معاونت در
وزارت فرهنگ و از سال 1335
وی بازرس تعلیماتی و مشاور
امور روستایی و مدیر مجله
زندگی روستایی در سال 1330
به دعوت یونسکو به کانادا رفت
سپس برای مطالعات تحقیقاتی
در شهریور 1332 به آمریکا
برای ادامه مطالعات خود سفر
نمود و در آذرماه 1338 به
دعوت یونسکو به هندوستان
رفت و نیز در سال 1342 به
دعوت انگلستان در رأس هیئت
زنان پارلمانی ایران به انگلستان
و در سال 1345 به دعوت
شوروی به همراه هیئت پارلمانی
به شوروی رفت.
شمس الملوک مصاحب در
زمینه های فرهنگی کارهای
بسیاری انجام داده که اکثرا در
ستایش تحکیم مبانی و رژیم
ستمشاهی بوده است از جمله آنها
می توان به موارد ذیل اشاره
نمود:
نوشتن کتابهایی در باب کودک و
تربیت کودک، در باب بیسوادی،
از جمله کتابهای وی «همه بهتر
زندگی کنیم» می باشد که به
دستور شاه در کلاس مبارزه با
بی سوادی آموزش داده می شده
است.
وی مدیریت مجله زندگی
روستایی را به عهده داشته که
مورد پسند شاه واقع شد.
که در
این مجله طریقه زندگی نوین
غربی را به روستائیان القاء
می کرد و همچنین در این مجله
اصول انقلاب سفید (به اصطلاح
شاه و مردم) به نحو احسن توصیه
می شد تا ذهنیت روستائیان
مظلوم برای اجرای طرحهای
آمریکا در زمینه اصلاحات
ارضی آماده گردد.
همچنین وی از سال 1342 به بعد
در رادیو سرپرستی برنامه های
دهقان و سپاهیان انقلاب و کار و
کارگر را به عهده داشته بدین
صورت می توان گفت که وی
سیستم ابلاغ مبانی فرهنگی رژیم
به روستائیان و کارگران را
هدایت می کرده است.
و تا سال
1350 عهده دار این سمتها بوده
است.
وی در یکی از سخنرانی های
خود توصیه می کند که...
«در این
خانه فرهنگ روستائی باید
مطالبی در باب تربیت و ارشاد
فکری روستائیان تهیه کرده،
مطالب خواندنی به زبان ساده
مهمترین راه نیل به مقصود در
این مورد که خدا می داند که این
عرایض از صمیم قلب با تطبیق
موازین عقلی و منطقی است
هرچند استفاده از فرمایشات
شاهنشاهی آریامهر است که باید
در هر مورد به صورت رساله های
کوچک تحت عناوینی شبیه
شاهنشاه و دهقان، دهقان در
اندیشه شاهنشاه، عدالت پروری
شاهنشاه بزرگترین دوست
غمخوار دهقان و نظایر اینها تهیه
شود و توسط سپاهیان انقلاب و
کلاسهای پیکار با بیسوادی در
دسترس آنان قرار داده شود...
» و
در ادامه می گوید...
.
«این
کشاورزان و دهقانان باید به
تدریج بدانند و درک کنند که این
همه مواهب به چه بهائی حاصل
شده است باید بداند که ربع قرن
کوشش شبانه روزی شاهنشاهش
در این راه صرف شده باید بداند
که شهریار مهربانش از روزی که
در مدرسه درس می خوانده اند به
فکر رفاه و سعادت او بوده اند...
»
و بسیاری از این قبیل جملات که
چیزی جز تطهیر رژیم و خالی
کردن اذهان مردم از واقعیت های
موجود و فریب افکار عمومی
محتوای دیگری در بر ندارد.
همان طور که گفته شد ایشان
همانند مداحان ویژه رژیم بودند
که به مناسبتها مقالات و اشعار
مناسب را در وصف شاه و
انصارش می سرودند و به تناسب
امتیازات و مقام و منصب و شاید
خانه و ویلا و ماشین...
.
به عنوان
جایزه وصله دریافت می کردند
در وصف انقلاب به اصطلاح
سفید شاه و مردم از سوی نامبرده
نکاتی گفته شد حال بد نیست به
مدیحه سرایی وی در باب جشن
تاجگذاری شاه و فرح گوش کنیم
در نامه ای که به مناسبت جشن
تاجگذاری به شاه نوشته
می گوید: «در این روز ملت
ایران به یکی از آرزوهای دیرینه
خود رسیده است و هر طبقه و
دسته غرق در شادی و مسرت
است ولی در این میان شور و
شادی زنان ایران از همه بیشتر
است زیرا بیش از همه از عنایت
شاهنشاه آزادی پرور و
علیاحضرت شهبانوی ایران
متمتع شده اند و در نتیجه انقلاب
سفید شاهنشاه یک بار از قعر
محرومیت و اسارت به اوج
آزادی زنان و احراز حقوق بشر
متمدن در دنیای امروزی
رسیده اند...
» شاهنشاه، تدابیر و
مساعی همایونی نه تنها در راه
ترقی و پیشرفت و سعادت ایران
و ایرانی مبذول شد بلکه در
سیاست جهانی و پیکار با
بیسوادی در دنیا و برقراری صلح
مداوم و از بین بردن علل
جنگ و خونریزی، بیسوادی و
فقر و مرض و فواصل طبقاتی
شاهنشاه نظم نوینی برقرار
نموده اند که حماسه صلح و مهر
شاه بیت آن است و این حماسه
جاویدان خاص شاهنشاه
صلح پرور آزادی بخش ایران
است که دربهای بشریت را با
نوشداروی صلح و آشتی درمان
می فرماید.
این احساسات ملهم
جان نثار در ساختن قصیده ای که
به میمنت و مبارکی جشن فرخنده
تاجگذاری سروده است و
آرزومند بود که اینک به اراده و
ابتکار شاهنشاه برای اولین بار
در ایران شهبانویی تاجگذاری
می فرمایند زنی هم از چاک آن
آستان همایونی مفتخر باشد که در
مراسم فرخنده روز مبارک
تاجگذاری از طرف زنان ایران
مبین احساسات آنان باشد و از
این افتخار برخود ببالد و سری را
که به آستان شاهنشاه و...
وی شاعر دربار بوده است و به
مناسبتها اشعاری داشته است
همانگونه که شعرای دربار
سلاطین سلف داشته اند.
وی
گذشته از نکات فوق ارتباط
نزدیکی هم با خواندن پهلوی
داشته و نشانهای مختلفی از جمله
نشان درجه 4 همایونی، نشان
افتخار...
دریافت داشته با توجه
به نکات فوق و با توجه به سناتور
انتصابی بودن ایشان می توان وی
را به عنوان یکی از ارکان محکم
و اصلی فرهنگی شاه در جهت
تخلیه فرهنگی روستائیان و
کارگران به شمار آورد البته این
مختصر نوشتار فقط جهت
نمایاندن رئوس محورهای بود
که نامبرده به انجام آنها در زمان
فعالیتش مبادرت کرده بود.
منبع:
کتاب
جعفر شریف امامی به روایت اسناد ساواک صفحه 179