موضوع : جمعیت ایرانی طرفدار حکومت متحده جهانی
تاریخ سند: 9 مهر 1343
موضوع : جمعیت ایرانی طرفدار حکومت متحده جهانی
متن سند:
شماره : 15256 /20 الف اخیرا جمعیتی بنام جمعیت طرفدار حکومت متحده جهانی به ریاست آقای مهندس شریف امامی تشکیل شده که اسامی اعضاء شورای عالی و همچنین اعضاء کمیسیون مرکزی جمعیت مزبور بشرح زیر می باشد.الف ـ اعضاء شورای عالی جمعیت 1ـ آقای مهندس شریف امامی رئیس 2ـ دکتر غلامرضا کیان1 نایب رئیس اول 3ـ دکتر فرهودی استاد دانشگاه نایب رئیس دوم 4ـ سردار فاخر حکمت رئیس سابق مجلس شورای ملی مشاور جمعیت 5 ـ علی اصغر حکمت2 استاد دانشگاه مشاور جمعیت 6ـ دکتر پیرنیا3 خزانه دار جمعیت 7ـ دکتر هومن4 استاد دانشگاه نویسنده نشریات و مجلات جمعیت 8ـ دکتر ابوالقاسم ملکی مسئول هدایت افراد به داخل جمعیت 9ـ آقای جنگی حسابدار جمعیت 10ـ آقای حکمتی صندوقدار جمعیت 11ـ دکتر محمود بهداد دبیر فرهنگ بخش 6ـ12 صفرعلی کوتوال مسئول چاپ و پلی کپی نشریات جمعیت.
ب ـ اعضاء کمیسیون مرکزی جمعیت 1ـ آقای دکتر علی آبادی 2ـ دکتر ستوده 3ـ بهبهانی موسوی 4ـ دکتر عبده 5ـ دکتر فرهودی5 6ـ کاظمی 7ـ دکتر متین دفتری 8ـ سرهنگ بازنشسته شهربانی منتصر (این شخص اشعاری به منظور چاپ در نشریات جمعیت مزبور میسراید.
همچنین تیمسار فروزان تقاضای عضویت در جمعیت فوق را نموده ولی دکتر علی آبادی تاکنون از پذیرفتن مشارالیه خودداری نموده و اظهار داشته است که باید در اطراف نامبرده تحقیقات بیشتری به عمل آوریم.
تعداد تقریبی کسانی که تاکنون به عضویت جمعیت مزبور درآمده اند قریب 2500 نفر هستند که سالیانه 500 ریال حق عضویت می پردازند.
اینک یک برگ فتوکپی دعوتنامه و کارت عضویت یکی از اعضاء جمعیت بپیوست می باشد.
اطلاعیه شود 12 /7 /43 اداره کل سوم بخش 312
توضیحات سند:
1ـ غلامرضا کیان فرزند قاسم در 1285 در شهرضا متولد شد.وی تحصیلات خود را از دبستان شرف مظهری شروع کرد و دیپلم خود را از مدرسه عالی علوم سیاسی تهران گرفت و سپس به دانشکده حقوق دانشگاه پاریس رفت و موفق به اخذ لیسانس و دکترای دولتی در رشته حقوق و اقتصاد گردید.
از مشاغل وی می توان قاضی دادگستری مأمور خدمت در دادگاههای پاریس (1309) رئیس اداره ممیزی وزارت دارائی (1313)، معاون اداره آمار و بررسیهای اقتصادی بانک ملی ایران، دانشیار دانشکده حقوق تهران، رئیس اداره کل آمار و مطالعات اقتصادی بانک ملی ایران، مدیرکل گمرک ایران، عضو هیئت مدیره بانک کشاورزی و صنعتی ایران، مدیرکل انحصار تریاک ایران، عضو هیأت مدیره شرکت سهامی بیمه ایران، عضو هیئت نظارت پشتوانه اسکناس، نماینده مجلس شورای ملی در دوره های چهاردهم، شانزدهم، هفدهم عضو هیأت عالی تنظیم برنامه هفت ساله معاون وزارت اقتصاد مدیرعامل سازمان بیمه های اجتماعی کارگران معاون پارلمانی نخست وزیر و استاد دانشگاه تهران و مشاغل دیگر را نام برد.
وی را همچنین از مؤسسین و اعضاء لژ امیرکبیر و لژ تهران معرفی کرده اند.
(چهره های آشنایی؛ حسن قریشی، نخستین استعمارگران در تاریخ معاصر ایران سال 66 ص 335) 2ـ علی اصغر حکمت فرزند میرزا احمدعلی مستوفی (حشمت الملک) در سال 1272 ش در شیراز متولد شد.
تحصیلات علوم قدیمه را در مدرسه منصوریه شیراز گذراند و سپس به تهران آمد و فقه و فلسفه را نزد مرحوم میرزا طاهر تنکابنی فرا گرفت، سپس به مدرسه آمریکایی تهران رفت و از آن مدرسه موفق به اخذ دانشنامه متوسطه شد.
حکمت در سال 1297 ش به خدمت وزارت معادن در آمد و عهده دار ریاست کارگزینی و بازرسی شد.
در سال 1304 به نمایندگی مجلس مؤسسان از طرف مردم جهرم برگزیده شد.
پس از آن به مساعدت علی اکبر داور به وزارت عدلیه منتقل شد و از طرف او برای ادامه تحصیل به فرانسه و انگلستان رفت و از دانشکده ادبیات پاریس در سال 1311 موفق به اخذ لیسانس شد.
در کابینه محمدعلی فروغی در 26 شهریور 1312 به سمت کفالت وزارت معارف انتخاب شد و در سال 1313 به سمت وزیر آن وزارتخانه معرفی گردید.
در کابینه اول و دوم محمود جم نیز همچنان این وزارتخانه را به عهده داشت.
روز 23 تیر 1317 مورد غضب رضاشاه واقع و از کار برکنار شد.
علت این غضب و برکناری مخابره تلگراف به وزیر کشور فرانسه بدون جلب نظر رضاشاه بود.
پس از چند ماه خانه نشینی مجددا به دربار احضار شد و پست وزارت کشور در کابینه متین دفتری در بهمن 1318 به او واگذار شد.
حکمت ضمن عهده دار بودن شغل وزارت از سال 1314 تا 1317 ریاست دانشگاه تهران را نیز عهده دار بود.
پس از شهریور 1320 در دولت محمدعلی فروغی مدتی وزیر بهداری بود و پس از آن در 28 بهمن 1321 در کابینه علی سهیلی وزیر دادگستری و در 28 خرداد 1326 در کابینه محمد ساعد ابتدا وزیر امورخارجه و سپس وزیر مشاور گردید.
حکمت از سال 1332 تا 1336 سفیرکبیر ایران در دهلی نو بود.
در کابینه منوچهر اقبال از 20 اردیبهشت 1337 تا 22 خرداد 1338 مجددا عهده دار پست وزارت خارجه شد و سرانجام در اوایل شهریور 1359 در تهران درگذشت.
او نیز مانند بسیاری از اعضای هیئت دولت عضو لژ فراماسونری بود.
3ـ باقر پیرنیا فرزند ابوالحسن در سال 1294 ش در تهران متولد شد.
بعد از خاتمه تحصیلات مقدماتی به دانشکده علوم وارد و به اخذ لیسانس در رشته ریاضی و همچنین دانشنامه از دانشسرای عالی در قسمت علوم تربیتی نائل آمد.
در سال 1319 وارد خدمات دولتی گردید و سمتهایی منجمله: سرپرست پیشکاری استان نهم در وزارت دارایی، رئیس حسابداری وزارت کار، مدیرکل حسابداری وزارت امور خارجه ،معاون و کفیل خزانه داری کل، معاونت وزارت دارایی، وزیر مختار ایران در واشنگتن، استاندار فارس، نیابت تولیت آستان قدس رضوی، و...
را عهده دار بود.
ساواک در سند بیوگرافی او چنین آورده است: «فردی متواضع، معاشرتی و مردمدار، مدیر و کاردان و عیاش و خوشگذران و علاقمند به میهمانیهای شبانه و کشیدن تریاک و نوشیدن ویسکی می باشد.
نامبرده از عناصر مورد اعتماد رژیم شاهنشاهی و به ویژه شخص وزیر دربار علم و همواره از حمایتهای وی برخوردار بوده است.
پیرنیا از اعضای جمعیت فراماسونری و لژهای «فردا» و «ایران» بوده و در مدت تصدی مسئولیتهایش طبق گزارشات متعدد ساواک، سوءاستفاده های کلان مالی نموده است و به ویژه در زمان سرپرستی تولیت آستان قدس رضوی که گوشه ای از گزارشات این چنین حکایت می کند: «...
واگذاری میلیونها متر مربع از اراضی آستان قدس رضوی در بهترین نقاط بدون انجام مزایده و حتی مشهد بدون دریافت کوچکترین وجهی به ایادی خویش و برخی از مقامات محلی و دولتی در منطقه.
» ـ واگذاری 270000 متر مربع از اراضی آستان قدس رضوی به عنوان حق السکوت به چند نفر از مخبرین جراید و روزنامه نگاران محلی بدون انجام کوچکترین تشریفات اداری.
ـ استفاده شخصی تعدادی از ایادی استانداری از قالی و قالیچه و اموال آستان قدس رضوی.
ـ سرقت و فروش قرآنهای خطی بسیار نفیس آستان قدس رضوی به آمریکائیان و...
فرد مذکور چنان مورد توجه و علاقه رژیم شاهنشاهی و شاه بود که به اخذ دو نشان معتبر و درجه اول تاجگذاری و درجه یک همایونی مفتخر گردیده است.
4ـ محمود هومن در 1287 ش در تهران متولد شد وی تحصیلات خود را در رشته مهندسی شیمی گذراند.
و پس از آن در هنرسرای عالی و دانشگاه تهران به تدریس پرداخت و مدتی بعد در دانشگاه تبریز به عنوان استاد دانشگاه مشغول به کار شد تا اینکه جهت ادامه تحصیلات به کشور فرانسه سفر کرد و موفق به اخذ دکترای در رشته فلسفه گردید وی تا سال 1333 سرپرستی دانشجویان ایرانی در فرانسه را به عهده داشت و در همین سال به ایران بازگشت و در دانشسرای عالی تهران به تدریس پرداخت.
سرانجام در 1359 ش درگذشت.
وی از اعضاء فراماسونی لژ مولوی و دبیر بزرگ ناحیه ای ایران بوده است.
از وی آثاری به جا مانده است که عبارتند از : «حافظ چه می گوید»، «از زندگانی چه می دانیم»، «زیست یا زندگی»، «عبور از خط» و «تاریخ فلسفه از آغاز تا آکادمی».
(چهره هایی از پیشروان هنر و ادبیات معاصر ایران سال 57؛ تشکیلات فراماسونی در ایران 71 روشنفکران ایرانی و غرب سال 77 ج اول) ـ اسناد فراماسونری در ایران 2 جلد، تهران، مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی، 1382 5ـ حسین فرهودی فرزند سید مرتضی در سال 1285 ه ش در تهران متولد گردید.
تحصیلات خود را در رشته حقوق در دانشگاه تهران تا مقطع لیسانس به پایان رسانید و بعد از آن در رشته حقوق و معارف اسلامی مدرک دکترا گرفت.
نامبرده عضو مؤسس حزب ملیون، رئیس شورای مسائل شهری حزب ایران نوین، عضو انجمن ایران و آمریکا و...
بوده است.
همچنین وی عضو لژهای مختلف فراماسونری از جمله لژ مزدا، سعدی و فارابی بوده است.
فرهودی پست های متعددی در مراکز مختلف کشور داشته، از جمله رئیس دفتر وزارتی وزارت فرهنگ، مدیرکل و رئیس دانشکده کشاورزی کرج، نماینده ادوار 14 و 16 مجلس شورا، عضو مجلس مؤسسان، معاون نخست وزیر، رئیس انجمن شهر و...
پرونده های انفرادی ساواک