موضوع منزل لنکرانی
تاریخ سند: 25 آذر 1355
موضوع منزل لنکرانی
متن سند:
از: 20 ه12 به: 312 شماره: 24633 /20 ه12 از ساعت 1730 الی 2030 جمعه 12 /9 /35 در منزل شیخ حسین لنکرانی چند نفر حضور داشتند.پسر 23 ساله مرحوم شیخ علی اکبر صحت که فرد مذهبی می باشد و روی سابقه خانوادگی شناسائی زیادی از روحانیون دارد از جمله می گفت این آیت الله سید محسن حجت کمره ای که اخیرا فوت کرده به خاطر تبانی با دولت به مقام روحانیت خانوادگی اش خدشه زده است.
وی افزود در قم یک طلبه فاضل به نام آقای حقی از آیت الله شریعتمداری تمرد کرده و روزها علیه تفسیر المیزان (نوشته آیت الله طباطبایی) در حضور عده زیادی از طلاب سخنرانی می کند.
موارد اشتباه تفسیر المیزان را بازگو می نماید.
لنکرانی گفت که حوزه علمیه قم با دعوت از جواد مغینه تمایل به سنی گری پیدا کرده است.
یک کارمند 58 ساله اداره آگاهی اهل اردبیل که سابقا در ایام محرم در تعزیه اردبیلی های مقیم مرکز نوحه سرائی می کرده حضور داشت.
این شخص به طرفداری از شریعتمداری گفت قرآن را از دست ما گرفته اند و کتاب دعا بدست ما داده اند.
یک شیخ معمم 48 ساله که پایش شل است و اهل کرمان می باشد و در خیابان آرامگاه، ایستگاه کلانتری محضر ازدواج دارد به خاطر در افتادن با دکتر آزمون1 در اوقاف مدتی زندانی بوده و یکی از حاضران بود، گفت 48 کشور را گردش کرده و تمام نمایندگان مذهبی ایران را در آنجا دیده و ملاحظه کرده که آنها از بدترین مردم اند.
شیخ مذکور به همه مقامات از جمله دکتر منوچهر اقبال2 و محمدحسین احمدی سرپرست فعلی اوقاف و دکتر آموزگار3 نسبتهای انحراف اخلاقی می داد و موقعی که او مشغول هتاکی به دستگاه بود لنکرانی تمارضا در روی تختش دراز کشید و چشم هایش را به هم گذارده بود.
شیخ نامبرده می گفت سید مهدی لواسانی پیشنماز مسجد گذر لوطی صالح و محمد حسن توسلی (خادم مسجد ارگ)، حسین مجاهد معیری، طباطبایی شغل فرش فروش از رابطین سازمان امنیت هستند.
یادشده افزود شیخ محمد تقی جعفری (البته نه جعفری تبریزی) در تهران جلسات درس ولایت دارد و درسش هم شلوغ می شود.
این شخص اضافه کرد آیت الله بروجردی که از مشهد برای معالجه به تهران آمده و فعلاً سید مهدی لواسانی میزبان او می باشد، عموزاده مرحوم آیت الله بروجری است و وابسته به دستگاه می باشد.
نامبرده به مناسبتی که نام کبیری خرم آبادی واعظ برده شد گفت شنیده ام نامبرده قاچاق به خرم آباد می رساند.
وی افزود دکتر سام4 وزیر اسبق کشور بی جهت شایع شد که او را به اتهام دزدی کنار گذارده اند زیرا اگر دزد بود تحویل دیوان کیفر می شد ولی چون از امر شاه تمرد کرده، کنار گذارده شده است.
لنکرانی از یکی از حضار سراغ دکتر بقائی کرمانی را گرفت و گفت این بقائی هم از آزادیخواهان مصلحتی است که برای روز مبادا رزرو شده است.
پسر صحت گفت بقائی یک اعلامیه در مضرات یک حزبی بودن کشور داد ولی کسی به او توجه نکرد.
ساعت 2030 حاضران منزل لنکرانی را ترک نمودند.
نظریه شنبه: نظری ندارد نظریه یکشنبه: به صحت اظهارات شنبه اعتماد حاصل است.
دانشگر نظریه سه شنبه: نظریه یکشنبه مورد تأیید است.
برلیان نظریه چهارشنبه: نظریه سه شنبه تأیید می گردد.
آرزو بایگانی شود ـ 58301 ـ کارآموز ـ بهره برداری و مراقبت شود 27 /9
توضیحات سند:
1ـ دکتر آزمون به روایت اسناد ساواک، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی 2ـ منوچهر اقبال، در بیستم مهر 1288 در مشهد بدنیا آمد.تحصیلات ابتدائی خود را در مشهد و تحصیلات متوسطه را در مدارس ثروت و دارالفنون تهران به پایان برد و در دارالفنون، با دکتر رضا رادمنش، دکتر فریدون کشاورز، و دکتر محمد شاهکار، همکلاسی بود، او در سال 1305 با هزینه شخصی، عازم اروپا شد و در سال 1312، به عنوان متخصص امراض عفونی، از دانشکده پزشکی پاریس فارغ التحصیل گردید.
وی در همان سال با دختری فرانسوی ازدواج کرد.
ورود منوچهر اقبال به صحنه سیاست، با شهریور 1320 و سقوط دیکتاتوری رضاخان مقارن است.
وی سمتهای معاون وزارت بهداری، کفیل وزارت بهداری، وزیر وزارتخانه های بهداری، پست و تلگراف، فرهنگ، راه و کشور، سناتور مجلس سنا، استاندار آذربایجان، ریاست دانشگاه تهران و دانشکده پزشکی، نخست وزیر و مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران و...
را عهده دار بود.
سند بیوگرافیک مورخ 25 /5 /1333 مندرج در پرونده ساواک حاکی از آن است که دکتر اقبال، در جریان انتخابات آن زمان، با وساطت دکتر هادی طاهری (وزیر مشاور)، مبلغ 500 هزار تومان رشوه دریافت داشت.
در آن دوران اقبال ـ که چهره ای وابسته به استعمار بریتانیا و دربار بود ـ شهرت بیشتری یافت.
طبق اسناد ساواک، دکتر منوچهر اقبال، در سفر سال 1331 به فرانسه به همراه دکتر عبدالحسین راجی، به عضویت فراماسونری درآمد.
در سالهای بعد، اقبال به همراه دکتر سعید مالک، در رأس لژهای تابع تشکیلات فراماسونری فرانسه قرار داشت.
اسناد موجود، نام اقبال را در زمره مؤسسان لژ خورشید تابان (تابع گراند ناسیونال دو فرانس) در خرداد ماه 1343 و رئیس هیئت مدیره آن لژ نشان می دهد.
منوچهر اقبال نخست وزیر محمدرضا پس از دولت علا است.
وی از افراد بسیار مطیع و به قولی «نوکر خانه زاد» متملق و چاپلوس شاه بود و در این راه، از هیچ گونه القاب و رفتاری فروگذار نمی کرد.
اقبال، مدتی وزیر بهداری بود و به قول فردوست، وی بسیار جاه طلب بود.
او کارش را از شرکت نفت شروع کرد و به وزارت نفت رسید و با مساعدت اشرف، خواهر شاه، نخست وزیر شد.
او مطیع اوامر انگلیسیها بود.
فردوست، گفته است : وی در زمان نخست وزیری، دچار خبطی شد که از موضوعش بی اطلاع ماندم و منجر به برکناری او شد.
بعدها مورد عطوفت ملوکانه قرار گرفت و مجددا رئیس شرکت ملی نفت شد و تا زمان فوتش، در آن مقام بود.
در زمان نخست وزیری اش و نیز دوران صدارت وی، در شرکت نفت، دزدیهای فراوان صورت گرفت ؛ لیکن هیچیک منجر به توبیخ و تنبیه وی نشد.
نویسنده، علت برکناری اقبال را، ظاهرا تقلب در انتخابات دوره بیستم دانسته ؛ در حالی که جابجائی قدرت در ایران و روند سیاست امریکا، تعیین کننده وضعیت بود.
اقبال در سال 1356 در سن 68 سالگی سکته کرد و مرد.
3ـ حبیب اللّه آموزگار در سال 1302 در تهران متولد شد.
در رشته فنی فارغ التحصیل با آغاز جنگ جهانی دوم برای ادامه تحصیل به امریکا رفت.
پس از پایان تحصیلات به تدریس پرداخت.
در سال 1330 به ایران بازگشت.
تدریس در دانشکده فنی را آغاز با تأسیس «اصل 4 ترومن» به عضویت آن تشکیلات درآمد.
و در راستای سیاست امریکا قرار گرفت.
در کابینه منوچهر اقبال به وزارت کار، سپس وزیر کشاورزی شد.
در جریان اصلاحات ارضی از فعالان بود.
در سال 1342 وارد کابینه منصور و سپس در کابینه هویدا وزیر بهداری بود.
وی از افراد مورد وثوق امریکا در امر نفت بود.
در جلسات اوپک غالبا شرکت می کرد.
در سال 1353 وزیر کشور و با تأسیس حزب رستاخیز به دبیرکلی آن انتخاب شد.
با شکست برنامه های شاه در سال 1356 به نخست وزیری انتخاب ولی در برابر موج انقلاب ایستادگی نمود.
به کشتار مردم دست زد.
او از نوادر سیاستمدارانی بود که بیش از بیست و چند سال وزیر بود.
با شکست سیاست وی در برابر نهضت اسلامی از نخست وزیر کنار گذاشته شد.
اندکی بعد به امریکا پناهنده گردید و در این مدت در مسیر سیاست واشنگتن عمل می نماید.
جمشید آموزگار به روایت اسناد ساواک، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی 4ـ دکتر محمد سام سال 1303 در کرمان متولد شد.
پس از تحصیل به شغل معلمی پرداخت.
در رشته ادبیات خارجی دکتری گرفت.
مدتی ریاست فرهنگ گرمسار و ورامین را عهده دار بود.
در سال 1334 از طرف علوم اداری برای ادامه تحصیل راهی آمریکا شد.
پس از مراجعت استادیار علوم اداری و سپس معاون آن مؤسسه شد.
در سال 1340 ریاست کارگزینی بانک مرکزی و در انتخابات دوره بیست و یکم به مجلس شورای ملی راه یافت.
پس از تشکیل کابینه کانون مترقی به معاونت وزارت آموزش و پرورش، چندی بعد استاندار گیلان و سپس اصفهان را عهده دار گردید.
در کابینه هویدا مدتی وزارت اطلاعات و سپس به وزارت کشور معرفی شد.
وی پس از وزارت کشور از کار اجرائی کناره و به شغل آزاد روی آورد.