متن سند:
جناب آقای دکتر محمد باهری1 دبیرکل حزب رستاخیز ملت ایران با نهایت مسرت انتخاب آن جناب را به مقام دبیرکلی حزب رستاخیز ملت ایران تبریک عرض نموده، سلامت و سعادت و موفقیت روزافزون عالی را از درگاه قادر متعال مسألت می نمایم و آرزومندم پروردگار یکتا در راه خدمتگزاری به اعلیحضرت همایون شاهنشاه آریامهر و ایران عزیز و خاندان جلیل پهلوی و هم میهنان گرامی توفیق بیشتری به جنابعالی عنایت فرماید.ارتشبد نعمت اللّه نصیری2 داود امیرقاسمی بایگانی شود.
14 /6 /36
توضیحات سند:
1ـ محمد باهری در نامه ای تشکرآمیز به نصیری می نویسد: تاریخ : 25 /5 /2536 دوست بسیار عزیزم تیمسار ارتشبد نعمت اله نصیری نامه محبت آمیز جنابعالی که به مناسبت انتخاب این جانب به دبیرکلی حزب رستاخیز ملت ایران ارسال فرموده بودید واصل شد.با ابراز امتنان سلامت و موفقیت شما از درگاه ایزد یکتا مسئلت دارم.
بایستی خیلی زود خدمت می رسیدم، مقصرم به زودی شرفیاب خواهم شد.
محمد باهری 2ـ ارتشبد نعمت اللّه نصیری فرزند (عمیدالممالک) در مرداد ماه سال 1289 شمسی به دنیا آمد.
پس از طی تحصیلات مقدماتی و متوسطه و گذراندن دانشکده افسری در سال 1313 به درجه افسری رسید.
مدتی فرمانده گردان 2 هنگ 18 کرمان شد.
در سال 1329 فرماندهی هنگ پیاده پهلوی و سپس فرماندهی گارد شاهنشاهی را به عهده گرفت.
در کودتای 28 مرداد 1332 نقش بسیار مهمی داشت.
در سال 1337 به درجه سرلشکری رسید.
در سال 1339، ژنرال آجودانی و سپس رئیس شهربانی کل کشور شد.
در مرداد 1341 به درجه سپهبدی رسید و در سال 1342، فرماندار نظامی تهران شد.
او در سال 1343 به معاونت نخست وزیری و ریاست ساواک کشور منصوب گردید.
در 13 مهرماه سال 1350 و مقارن با جشنهای 2500 ساله شاهنشاهی، به درجه ارتشبدی رسید.
در طول دوازده سال ریاست وی در ساواک، همکاری گسترده ای بین دستگاههای جاسوسی آمریکا و اسرائیل با ساواک برقرار و مدرن ترین دستگاههای فنی جهت سرکوبی مبارزین به ایران منتقل گردید.
در سندی از لانه جاسوسی مورد عملکرد نصیری در دستگاه امنیتی شاه چنین گزارش شده است : «نصیری در زمینه مسائل امنیتی، فردی محافظه کار است و ترجیح می دهد به جای رسوخ در میان گروههای مخالف و پی بردن به اهداف و روشهایشان، آنان را یک باره سرکوب و نابود کند.
» او در طول زندگی، بیش از 40 مورد نشانهای داخلی و خارجی گرفت.
با اوج گیری انقلاب اسلامی، نصیری که به علت دخالت مستقیم و غیرمستقیم در ارعاب و تعقیب و شکنجه و قتل آزادیخواهان مورد نفرت همه طبقات جامعه بود، در تیرماه 1357 از ریاست ساواک برکنار و به عنوان سفیر به پاکستان اعزام شد.
رژیم پهلوی در عقب نشینی گام به گام خود در برابر انقلاب اسلامی، وی را به تهران فرا خواند و در یک حرکت عوامفریبانه، در 16 آبان 1357 او را بازداشت و روانه زندان کرد.
سرانجام نصیری در 22 بهمن 1357 توسط مردم دستگیر و در 27 بهمن 1357 به حکم دادگاه انقلاب اسلامی، تیرباران شد.