سرمقاله ماری در آستین حزب اکثریت
تاریخ سند: 2 بهمن 1346
سرمقاله ماری در آستین حزب اکثریت
متن سند:
از : مرد مبارز شماره : 325 روزنامه ندای ایران نوین1 ارگان حزب اکثریت در شماره دیروز خود تحت عنوان «پاسخی به یک معترض» مقاله مفصلی انتشار داد که در آن به نوشته ها و در واقع انتقادات روزنامه نوظهور و پرصفحه آیندگان حمله کرده بود.در این مقاله، آیندگان متهم به گمراه ساختن افکار عمومی شده و علاوه برآن ندای ایران نوین می نویسد «قسمت دیگر از مقاله آقای رئیس هیئت تحریریه متأسفانه جای شک باقی می گذارد که در انشاء آن حسن نیت محرک بوده باشد.
» سپس ادامه می دهد که «ایشان با مبتذل ساختن اصول و قوانین علمی می خواهند مردم را گمراه سازند» و در پایان مقال تصریح می کند که رئیس هیئت تحریریه آیندگان به اصل دوازدهم انقلاب اعتقادی ندارد.
با وصف براین، این مسئله پیش می آید که یا آیندگان در نوشته های خود راجع به سمینار انقلاب اداری نعل و ارونه زده یا حزب اکثریت از این راه برای «تعزز» این روزنامه می کوشد.
والا چگونه ممکن است دولتی که به همین حزب ایران نوین تعلق دارد این همه در تقویت یک روزنامه تازه نفس سعی و تلاش نماید.
روزی که آیندگان متولد شد خوانندگان تیزبین وطن پرست حیرت کردند که چطور اولین شماره یک نشریه نه با نام خدا شروع شده نه با نام شاه.
آخر هر ملتی را سنتی و معتقداتی و احساساتی است و کسی حق ندارد علیه آنها قلم یا قدم بزند مگر آنکه برای خود رسالتی آسمانی بشناسد.
و عجیب تر آن که این سرباز ناشی و تازه کار در اثر کمکهای مالی مؤسسات دولتی ارتشبد شناخته شده هر روز به طور متوسط صرفنظر از رپورتاژهای دولتی در حدود هشت هزار تومان آگهی از دولت دریافت می کند.
برای نمونه کافی است شماره بیست و دوم دی را که هم اکنون جلو من است و می بینم روزنامه که دستگاههای دولتی با چه گشاده دستی از آیندگان حمایت می کنند و در این راه تا بدانجا پیش تاخته اند که با وجود مقاله تند ارگان اکثریت و نوشته های مکرر خواندنیها درباره دولتی بودن آیندگان نه کمکهای سخاوتمندانه محدود شده و نه تکذیبی صورت گرفت.
این مساعدتهای دولت حزبی به آیندگان و آن مقاله روزنامه ایران نوین ارگان همان حزب درست در جهت عکس یکدیگر قرار دارند، زیرا حزب ایران نوین معتقد است که نویسندگان آیندگان مغرض و دارای سوء نیت هستند و انقلاب را درک نکرده اند و به آن ایمان ندارند ولی دستگاههای دولتی هر روز از طریق آگهی و رپرتاژ کمکهائی به آن می کنند که تعجب آور است.
واقفان راز و مطلعین به امور وقتی صفحات آیندگان را باز می کنند می بینند که مأموریت آن تلقین عقاید بعضی از سفارتخانه های کشورهای خاص به خوانندگان است که به صورت خبر و رپورتاژ و مصاحبه های اختصاصی با سفرا بخورد خوانندگان قلیل خود می دهند و شگفت آن است که حتی در این زمینه نیز این مار زهرآلود را آزاد گذاشته و در سایه حمایتهای بی دریغ مادی و معنوی خود آن را پرورش می دهند.
در هر حال مقدم بر شروع انقلاب اداری، عاملین این کار مهم یعنی حزب و دولت که از یکدیگر جدا نیستند شاید بهتر باشد که خط مشی و احدی را در قبال آیندگان برگزینند یعنی یا دولت به تبعیت از سیاست و تشخیص حزب این همه آن را در زیر بال و پر نگیرد یا اگر این کار برای دستگاههای دولتی مقدور نیست حزب اکثریت برای سرپوش گذاشتن براین آشوب کاری به آیندگان حمله ننماید.
در حالی که حزب اکثریت به یک روزنامه تهمت سوءنیت و بی عقیدگی نسبت به انقلاب می دهد، کمکهای مالی دولت آن را از هرگونه شکست ناشی از بی توجهی مردم نجات می دهد.
این تناقض سرمقاله امروز ما را تشکیل می دهد.
توضیحات سند:
1ـ روزنامه ندای ایران نوین با روش سیاسی و خبری به صاحب امتیازی و مدیر مسئولی محمدعلی رشتی و سردبیری نجفقلی پسیان از سال 1342 تا 1354 به صورت روزانه در تهران منتشر می شد.این روزنامه وابسته به حزب ایران نوین بود.
راهنمای مطبوعات ایران (1304 تا 1357) سید محمد صدری طباطبائی نائینی ج اول ص 690)