موضوع: جلسه منزل سپهبد حاج علی کیا
تاریخ سند: 18 شهریور 1341
موضوع: جلسه منزل سپهبد حاج علی کیا
متن سند:
شماره: 2408 /312 تاریخ: 18 /6 /1341موضوع: جلسه منزل سپهبد حاج علی کیا
از ساعت 1800 روز 14 /6 /41 جمعی در حدود پنجاه نفر از جمله سرتیپ فتوت. دکتر نجم‌آبادی. سرهنگ صفتی. دکتر کیانوری قاضی دادگستری. جوادی قاضی دادگستری. حسین صمیمی. سرهنگ خسرو شاملی. دکتر کیا. مهندس کیا. علیخانی عضو فرهنگ. عباس درودیان. نام‌آور متولی امامزاده یحیی. سرتیپ طائرپور.1 هرمزی عضو وزارت دارایی و عده‌ای دیگر در منزل سپهبد کیا حضور داشتند. حسین صمیمی گفت اجازه بدهید جریان تشریف‌فرمایی اعلیحضرت را به بوئین‌زهرا شرح2 بدهم. بعد گفت شاه در آنجا با مهدی حیدری و بنده صحبت کردیم و گفتیم تمام مردم جنوب شهر و پابرهنه‌ها دارند به زلزله‌زدگان کمک می‌کنند و به ایشان گفتیم که شیر و خورشید سرخ هیچ عملی انجام نمی‌دهد و اضافه کردم که شهرداری و آتش‌نشانی مرتب ماشین آب در اختیار مردم می‌گذارند، ولی دکتر خطیبی3 نسبت به ما تند شد و گفت شما از کجا می‌دانید. صمیمی گفت برادر شما تیمسار به من خدمت کرده، پایم شکسته بود ایشان آن را خوب کردند، از فامیل شما و شخص شما تشکر می‌کنم و سپس اضافه کرد محاکمه شما همه مردم را متوجه کرد که آدم درست و پاکی هستید و آنها بدنام شدند. سپس درودیان چند شعر خواند و جلسه ساعت 2030 خاتمه یافت.
در پرونده سپهبد حاج علی کیا بایگانی شود. 20 /6 /41
توضیحات سند:
1. در اصل: طاهرپور.2. در اصل: شره.
3. حسین خطیبى نورى، فرزند محمدعلى در سال 1294 ﻫ ش به دنیا آمد. وی دوره ابتدایى را در دبستان ثریا و متوسطه را در دبیرستان دارالفنون به پایان برد و سپس به دانشسراى عالى راه یافت. خطیبی در سال 1316 لیسانس گرفت و پس از آن به دانشگاه تهران رفت و دکتراى ادبیات را اخذ کرد. وى از سال 1316 به خدمت دولت درآمد و در مشاغل زیر به فعالیت پرداخت:
دبیرى دبیرستان‌هاى تهران، عضویت در دفتر مؤسسه‌ی وعظ و خطابه دانشکده‌ی معقول و منقول، ریاست کتابخانه‌ی دانشکده حقوق، عضویت در هیأت مدیره‌ی چاپخانه‌ی دانشگاه تهران، دانشیار و استاد دانشکده‌ی ادبیات، مدیرعامل شیر و خورشید، نماینده‌ی مجلس شوراى ملى.
مشارالیه علاوه بر مشاغل فوق، به عنوان عضویت هیأت امناى دانشگاه پهلوى، شوراى عالى فرهنگ و هنر، شوراى عالى حفاظت آثار باستانى، شوراى مرکزى دانشگاه‌ها، شوراى عالى خانه‌هاى فرهنگ روستایى، جمعیت مبارزه با سرطان و شوراى عالى کار و خدمات اجتماعى، در خدمت محمدرضا پهلوى بود.
حسین خطیبى که قبل از سال 1325، با شماره عضویت 9 در قسمت قضائى «شوراى متحده کارگران»، وابسته به حزب توده براى مدتى فعالیت داشت و از سال 1321 تا سال 1324 عضو هیأت تحریریه روزنامه کیهان بود، در سال 1332 در حکومت مصدق مدتى بازداشت شد که اتهام وى شرکت در قتل افشار طوس عنوان شده است.
وى که در سال 1332 رئیس کل دفتر نخست‌وزیر بود، در جایى عنوان کرد که به اتهام جاسوسى براى انگلیس، از حزب توده اخراج شده است و از همکارى مستقیم خود در مسائل امنیتى با پاکروان، علوى کیا، سپهبد بختیار و... سخن گفت که این همکارى قبل از سال 1332 و با اطلاع مظفر بقائى بوده است.
حسین خطیبى در گزارشى مربوط به سال 1342، چنین معرفى شده است:
«نامبرده به همراه نعمت‌الله کلان و سرتیپ تقى علوى‌کیا یک باند زد و بند تشکیل داده و با رشوه‌گیرى از افراد با انواع کلک و حیله دنبال حل غیرقانونى مشکل آنها بوده و شایع بوده که در کار قاچاق مواد مخدر هم دست داشته است. نامبرده از طریق همسرش ـ [که کارمند وزارت خارجه بوده] با کارمندان ادارات و افسران ارتش طرح دوستى مى‌ریزد تا بدین‌وسیله به اهداف خود برسد. نامبرده به دروغ خود را معاون سازمان امنیت معرفى و دیگران را در صورت عدم موافقت با خواسته‌هاى خود تهدید به زندان مى‌کند.» حسین خطیبى که به نمایندگى مجلس شوراى ملى منصوب شده بود و عضو هیأت رئیسه‌ی مجلس و در صورت نبودن رئیس مجلس، اداره‌ی مجلس را به عهده مى‌گرفت و عضو اصلى شوراى مرکزى حزب ایران نوین بود، به اتفاق محسن خواجه‌نورى (لیدر فراکسیون حزب ایران نوین) و رامبد (لیدر فراکسیون حزب مردم) مأمور اقدام در مورد دستور محمدرضا پهلوى، مبنى بر عضویت اجبارى نمایندگان مجلس در دو حزب مذکور شد و در سال 1346 که ریاست اولین کنگره‌ی حزب ایران نوین را برعهده داشت، عضو کمیسیون تهیه‌ی لوحه‌ی تاجگذارى نیز بود. خطیبى که تا سال 1346 مدت 20 سال مدیرعامل شیروخورشید و مدیرعامل شرکت مقاطعه‌کارى فرانکلین بود، در این سال چنین مورد ارزیابى ساواک قرار گرفت:
«عصبانى، عجول، به خاطر فعالیت‌هایش در شیروخورشید مورد توجه است، اهل زدوبند، متظاهر به نیکوکارى، سیگار مى‌کشد گاهى هم تریاک، مشروب هم مصرف مى‌کند.» و در جاى دیگر معایب او به شرح زیر عنوان شده است: «نادرست و بى‌حقیقت، صحت عمل و درستى ندارد، به زن و پول و مقام و قدرت خیلى زیاد علاقمند است.»
مشارالیه که عضو تشکیلات فراماسونرى ـ لژ دانش ـ بود، با اکثر سفارتخانه‌هاى کشورهاى خارجى، مخصوصا اروپایى رابطه داشت و در سال 1353 به پیشنهاد وزیر فرهنگ، از طرف محمدرضا شاه به عضویت هیأت امناى بنیاد مولوى و مرکز تحقیقات عرفانى منصوب شد و همچنین عضویت هیأت امناى دانشگاه بلوچستان و مجتمع آموزشى پزشکى را دارا شد. خطیبى که به عضویت حزب رستاخیز درآمده بود، از طرف فرح پهلوى به عضویت هیأت مؤسس انجمن ملى روابط فرهنگى و سپس هیأت رئیسه‌ی آن نیز درآمد. او که چندین نشان از رژیم شاه گرفته بود و همچنین از کشور اردن، نشان کوکب و از کشور افغانستان و پاکستان، نشان ستاره را داشت، کتاب‌هایى نیز درباره‌ی دوره و تاریخ نثر فارسى تألیف کرد و با بعضى جراید نیز همکارى داشت. خطیبی بعد از انقلاب بازداشت و به 6 سال حبس تأدیبى محکوم و پس از مدت کوتاهى آزاد شد و در سال 1380 درگذشت.