حضور محترم جناب تیمسار سپهبد عزیزی استاندار محترم دام اقباله‌العالی
حضور محترم جناب تیمسار سپهبد عزیزی استاندار محترم دام اقباله‌العالی
متن سند:
حضور محترم جناب تیمسار سپهبد عزیزی استاندار محترم دام اقبالهالعالیاخیراً در این شهر مقدس از طرف لشکر به بعض مسموعات ترتیب اثر داده شده و بدون تحقیق از واقعیت گزارشات و بدون مراعات حق و حقیقت بازداشت می‌نمایند و گاهی به سبب رفتن برای ملاقات بعض رفقای زندانی و یا به خاطر بعض امور جزئی که اصلاً موجب بازداشت نیست، ذراری حضرت صدیقه کبری علیها صلوات‌الله و طلاب علوم دینیه و مردم مسلمان بازداشت و زندانی می‌شوند و نسبت به بعض آن‌ها هتک احترام شده و فشارهایی وارد می‌آورند.
به عرض انور عالی می‌رسانند این نحوه حرکات موجب ناراحتی و انزجار شدید مردم مسلمان این استان مقدس گردیده است و تصور نمی‌شود که به دستور و امر جناب‌عالی بوده باشد. چون البته توجه دارید به عواقب وخیمه آن‌که از جهات عدیده صلاح نیست. تقاضا می‌شود جناب‌عالی سریعاً مسببین [را]، که دخالت آن‌ها بدون دستور جناب‌عالی غیرقانونی است، تعقیب فرموده تا جلوگیری از تحریک عواطف ایمانی و انسانی مردم مسلمان گردد.
از طرف فضلاء حوزه علمیه مشهد مقدس
علی حسینی خامنه ـ محمد عبائی1 ـ حسین شمس2 ـ علی منتظری تهرانی ـ محمدحسین صابری ـ سید محمدحسینی ـ سید ابراهیم علم‌الهدی3 ـ محمد پنج‌تنیان ـ احمد الموسوی ـ محمدحسین مکرم‌دوست ـ محمدحسین ایمانی ـ جمال حسینی ـ سید حسین مقدم ـ غلامحسین آهنچیان ـ رضا مروج ـ علی کرباسی ـ کرمانی واعظ ـ سید محمد حجازی ـ محمدمهدی عمید ـ رمضان علی امیری ـ سید محسن توتونچیان ـ محمد واثق.
بخش 2
1. تحقیق شود آیا امضاها اصالت دارند یا خیر؟
2. اگر وسیله تماسی با بعضی از ممضیان پیدا شود و تحقیق فرمایند که محرک اصلی آن‌ها چه کسی بوده خیلی خوب است.
3. مع‌ذلک بد نیست آقای کشمیری از بعضی از امضاکنندگان در منتهای صمیمیت مسائل تکمیلی بپرسد و گزارشی جهت جناب آقای استاندار تهیه شود ـ 13 /4 /42
به آقای کشمیری ابلاغ گردید ـ 15 /4
توضیحات سند:
1. آیت‌الله محمد عبائی خراسانی فرزند حجت‌الاسلام حاج میرزا حسین عبائی در سال 1318ش. در محله سناباد مشهد زاده شد. ادبیات و سطح را نزد پدر و دایی خود، سید علی رضوی، و ادیب نیشابوری و میرزا احمد مدرس یزدی و شیخ هاشم قزوینی خواند. پس از اتمام سطح در درس خارج فقه و اصول آیت‌الله‌العظمی میلانی و قزوینی حاضر شد. در سال 1340 به قم آمد و از محضر آیات عظام بروجردی، امام خمینی (ره)، محقق داماد، شیخ مرتضی حائری و میرزاهاشم آملی بهره‌مند گردید. وی از سال 1340ش. در حوزه علمیه به تحصیل و تدریس مشغول بوده است. عبائی خراسانی فعالیت سیاسی را با شروع نهضت اسلامی در سال 1341 آغاز کرد. در سال‌های 1351 و 1352 چند بار دستگیر و زندانی شد. در سال 1352 به مدت 8 ماه به بندر دیلم تبعید گردید و اندکی پس از آن به مدت 28 ماه به شهرستان نایین تبعید شد. مدیریت دفتر تبلیغات حوزه علمیه قم و نمایندگی امام (ره) در این دفتر و نیز امامت جمعه موقت مشهد و نمایندگی مجلس خبرگان رهبری در دور دوم، ازجمله مسئولیت‌های وی بود. آیت‌الله عبائی خراسانی در 22 مهر 1383 درگذشت.2. آیت‌الله سیدحسین شمس در سال 1304ش. در مشهد مقدس متولد شد. پس از گذراندن تحصیلات اولیه، ادبیات را نزد مرحوم ادیب نیشابورى و سطوح را در محضر مرحوم آیت‌الله میرزا احمد مدرس یزدى و مرحوم آیت‌الله حاج شیخ هاشم قزوینى خواند. در سال 1329 به تهران مهاجرت کرد و معقول را در حوزه‌هاى درسى آیات عظام آشتیانى و رفیعى قزوینى و شعرانى فراگرفت و در همین ایام از محضر درس فقه و اصول آیت‌الله حاج سید احمد خوانسارى استفاده کرد. آنگاه در سال 1332 براى ادامه تحصیل به حوزه علمیه قم رفت و خارج فقه را از محضر آیت‌الله‌العظمی بروجردى و خارج اصول را از محضر امام خمینى (ره) و فلسفه و تفسیر را از حضور آیت‌الله علامه حاج سید محمدحسین طباطبائى استفاده کرد. سپس در سال 1334 به‌منظور استفاده از حوزه علمیه نجف اشرف عازم آن حوزه مقدسه گردید. این زمان مصادف بود با زمان مهاجرت مرحوم آیت‌الله میلانى به مشهد مقدس، آقاى شمس که از حوزه علمیه قم به مشهد براى خداحافظى با بستگان رفته بود، در مدت اقامت در مشهد در درس خارج فقه و اصول آیت‌الله میلانى که مدت کوتاهى از شروع آن در حوزه مشهد مى‌گذشت شرکت نمود، عظمت و جامعیت حوزه درس آیت‌الله میلانى موجب شد تا ایشان از مهاجرت به نجف اشرف منصرف گردد، لذا آقاى شمس با بیان این نکته «که اینک حوزه علمیه نجف اشرف به مشهد منتقل شده است» رحل اقامت را در مشهد مقدس افکند. از آن تاریخ تا زمان وفات آیت‌الله میلانى، حدود 20 سال، در درس ایشان شرکت فعال داشت و خود نیز در این مدت و پس از وفات استاد در حوزه‌هاى علمیه مشهد و قم به تدریس فقه و اصول و فلسفه و تفسیر پرداخت. از جمله آثار و تألیفات ایشان «توحید ناب» و بحث‌ها و تقریرات مختلف در حوزه‌های کلام و عقاید، فقه و اصول است.
3. آیت‌الله حاج سیدابراهیم علم‌الهدی سبزواری فرزند حاج سید محمدحسین در سال ۱۳۳۵ق. مطابق با سال ۱۲۹۶ش. در شهر سبزوار و در خانواده‌ای متدین به دنیا آمد. وی در شبستان مسجد گوهرشاد، پس‌ازآن که آیت‌الله‌العظمی میلانی خارج فقه و اصول تدریس می کرد، به تقریر درس استاد می‌پرداخت و پس از ارتحال ایشان، خود حلقه درسی تشکیل داد و بیش از دو دهه در مدرسه امام صادق (ع) و سایر مراکز به تدریس درس خارج فقه و اصول مبادرت ورزید و شاگردان برجسته‌ای را در مکتب اصولی خود پروراند. آیت‌الله علم‌الهدی، انسانی خوش خلق، شوخ طبع، ساده زیست و بسیار متواضع بود و بیش از سه دهه در مسجد فرش فروش‌ها (حوض چهل پایه) نماز جماعت اقامه نمود و به گره‌گشایی از کار مردم اهتمام ورزید. وی هیچ‌گاه ادعای فضل و کمال ننمود، آنچنان زیست که اگر افراد ایشان را نمی‌شناختند، او را فردی عادی تصور می‌نمودند. او هیچ‌گاه سعی نمی‌کرد خود را مقلد بار بیاورد و در طرح مسائل علمی و گشودن گره از معمای آن‌ها از نبوغ خاصی برخوردار بود. ایشان در جریان انقلاب و حضور در تجمعات و صدور اطلاعیه، با علما و بزرگان مشهد همگام بود و در سال‌های بعد، از مشوقین طلاب و شاگردان خود برای حضور در جبهه‌های جنگ تحمیلی به شمار می‌رفت. آیت‌الله علم‌الهدی سرانجام در سن ۸۵ سالگی در ماه شعبان سال ۱۴۲۰ق. برابر با ۱۲ آذر سال ۱۳۷۸ش. براثر بیماری دارفانی را وداع گفت و در رواق دارالزهد حرم مطهر رضوی به خاک سپرده شد.