درباره : تبعید آیات ثلاثه پیرو : 6016/10 ه 1 ـ 18/2/37
تاریخ سند: 24 اردیبهشت 1357
درباره : تبعید آیات ثلاثه پیرو : 6016/10 ه 1 ـ 18/2/37
متن سند:
به : ریاست سازمان اطلاعات و امنیت داران از : سازمان اطلاعات و امنیت اصفهان شماره : 7046 /10 برابر اعلام مرکز «شایعاتی در مورد تبعید آیات ثلاثه قم وجود دارد که صحت ندارد ولی سیدصادق روحانی1، مرتضی پسندیده2، (برادر خمینی) سیدهادی خسروشاهی،3 شیخ عباس ضیغمی4 و سیداحمد کلانتر که در تظاهرات اخیر قم دخالت داشته اند، به انارک یزد تبعید خواهند شد.مراتب جهت اطلاع اعلام می گردد.
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت اصفهان.
تقوی از طرف هوشمند آقای خلیلی، در نظر بگیرید.
24 /3 /37 فتوکپی تهیه، اصل در پرونده مربوطه
توضیحات سند:
1ـ آیت الله سیدمحمد صادق روحانی در سال 1300 ه .ش در قم متولد شد.
وی پس از گذراندن دروس مقدماتی و ادبیات در سال 1315 به شهر نجف مهاجرت کرد و در حوزه علمیه این شهر، تحصیلات خود را پی گرفت.
او در سال 1327 به ایران بازگشت و به تدریس فقه و اصول پرداخت.
وی در طول دوران مبارزه، همگام با دیگر علمای ایران با موضعگیری ها و انتشار اعلامیه ها از نهضت اسلامی پشتیبانی کرد.
یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب دهم، ص 526 2ـ سیدمرتضی پسندیده فرزند سید مصطفی، برادر بزرگوار امام خمینی در هفدهم شوال 1313 ه .
ق در شهرستان خمین متولد شد.
دروس مقدماتی را از عالمان آن دیار فرا گرفت و در سال 1327 به اصفهان عزیمت کرد و در آنجا ادبیات، منطق، کلام، فقه و اصول و هیئت و نجوم را نزد علمای اصفهان از جمله بزرگانی چون مرحوم آیات اللّه سید محمدباقر درچه ای میرزا احمد اصفهانی، سیدعلی نجف آبادی، حاج آقا رحیم ارباب، شیخ علی یزدی و تویسرکانی شاگردی نمود و سالها در محضر آیت الله میرمحمدصادق خاتون آبادی دروس سطح و خارج فقه و اصول را طی کرد و پس از آن به خمین مراجعت کرد.
مراودات آیت الله پسندیده با سران مخالف حکومت رضاخان و ایستادگی ایشان در برابر خوانین و سرسپردگان حکومت در منطقه ای که پدر بزرگوارشان مرحوم آیت الله حاج سید مصطفی خمینی نیز به همین دلایل جامه شهادت پوشیده بودند، موجب پرونده سازی و اعمال فشار علیه وی شد و در زمان اشغال خاک ایران از سوی نیروهای متفق، به اتهام مخالفت و جلوگیری از فراهم کردن نان و خوراک نیروهای اشغالگر با حکم وزیر کشور رژیم رضا پهلوی به تبعید محکوم گردید.
ایشان برای دفاع از مردم در برابر اشرار وابسته به حکومت جور، اسلحه بر دوش گرفت و در معیت عالمان اصفهان در زمان جنگ جهانی اول برای ایستادگی در برابر نیروهای متجاوز انگلیسی آموزشهای نظامی را فرا گرفت و در اردوی نظامی روحانیان منطقه شرکت کرد.
زمانی نیز به اتهام مخالفت با برنامه کشف حجاب رضاخان محاکمه شد.
او همچنین از محضر روحانی مبارز شهید سید حسن مدرس فیض برده بود و در مبارزات ملی شدن نفت با آیت الله کاشانی و سران نهضت ملی دیدار و مشارکت داشت.
ایشان همواره در مبارزات سده اخیر ملت ایران شرکت داشت و پس از خیزش خونین 15 خرداد 1342 که منجر به دستگیری امام گردید، همراه با مراجع و عالمانی چند به تهران رفت و در اعتراض گروهی از علما، فعالانه شرکت کرد.
ایشان را پس از 15 خرداد دو بار تبعید کردند که هر دو بار با بی اعتنایی ایشان روبرو شد چون ایشان هر بار از محل تبعید به قم هجرت می کردند، تا اینکه انقلاب اسلامی ایران به پیروزی رسید.
سرانجام آیت الله حاج سید مرتضی پسندیده در آخرین روزهای آبان 1375 ه .
ش دارفانی را وداع گفت و به ملکوت اعلی پیوست و پیکر پاکش در قم و در حرم حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد.
3ـ سیدهادی خسروشاهی در سال 1317 ه ش در خانواده ای روحانی در تبریز متولد شد و پس از تحصیلات ابتدایی و گذراندن مقدمات به قم عزیمت نموده و سطح و دروس خارج را در حوزه علمیه قم به پایان رساند و از محضر آیات عظام حاج آقا حسین بروجردی، امام خمینی (ره)، علامه طباطبایی و علمای دیگر استفاده کرد.
وی در دوران مبارزه و اوج گیری نهضت امام خمینی (ره) یکی از همراهان این نهضت بود.
وی از سال 1333 فعالیت فرهنگی خود را آغاز کرد و با بسیاری از نشریات مذهبی همکاری نموده در پی پنج سال تصدی سفارت جمهوری اسلامی ایران در واتیکان، مرکز فرهنگی اسلامی اروپا در رم (ایتالیا) را در 1361 پایه گذاری کرد و به نشر 150 نوع کتاب و نشریه به زبانهای ایتالیایی، فرانسه، انگلیسی و عربی از جمله قرآن مجید و نهج البلاغه اقدام کرد.
از وی تاکنون بالغ بر 50 اثر اعم از تألیف و ترجمه به زبان فارسی و عربی به چاپ رسیده است.
وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان نماینده مجلس خبرگان رهبری از سوی مردم تهران انتخاب شد.
همچنین مدتی نیز نماینده امام (ره) در وزارت ارشاد اسلامی بود، ضمنا وی عضو جامعه روحانیت مبارز تهران نیز می باشد.
4ـ شیخ عباس ضیغمی سیرجانی در سال 1318 ه ش در سیرجان به دنیا آمد.
مشارالیه که اهل منبر بود، در تاریخ 6 /12 /56 به علت سخنرانی انقلابی در منزل سیدصادق روحانی در قم، مورد حساسیت ساواک قرار گرفت و در فروردین ماه 57 در حالی که در سیرجان به منبر رفته بود، توسط ساواک چنین معرفی گردیده : «قبلاً به وی تذکر داده شده که از منبر رفتن خودداری...
معهذا به این مورد توجه نکرده و با تمهید قبلی و نوشتن وصیتنامه که اگر کشته شود چه رفتاری با بازماندگانش داشته باشند در بالای منبر بدوا با جملات زننده ای از قبیل مزدوران بروید گم شوید به مأموران محلی اهانت و شروع به ایراد مطالب تند و تحریک آمیز خلاف مصالح و ضدملی نمود».
مشارالیه در سال 1357 به سه سال تبعید در انارک نائین محکوم گردید.